من اراکی هستم

شنبه ۳۰ دی ۱۳۳۹۶   شماره ۷۷۱

نسیم منصوری. مهندس طراح و معمار

من اراکی هستم و محل کارم در تهران در شرکتی است که از بسیاری از کلانشهرها در درجات مختلف علمی در آن مشغول به کار هستند و یکی از نکات بسیار جالب برای من حمایت همشهری ها از یکدیگر در تمام سطوح می باشد که این مسئله باعث پیشرفت آنان در شرکت شده است آنان آنقدر برای شهر خود احترام قائل هستند که برای خرید هرگونه مایحتاج خود سعی می کنند از شهر خود یا حداقل از همشهری های مقیم تهران خرید کنند و نظر آنان این است که در نهایت این پول بر می گردد و در شهر خودمان هزینه می شود و باعث رونق اقتصادی مردم خواهد شد ولی متاسفانه ما اراکی ها هرگز یکدیگر را قبول نداشته و کمتر حس همشهری بودن در ما وجود دارد تا ماهم مثل بسیاری از شهرهای دیگر ضمن حمایت همه جانبه از یکدیگر باعث ترقی و تعالی همشهری های خود شویم این مورد با وجود افراد بسیار موفق از نظر اقتصادی بسیار بحث برانگیز می شود که چرا ما اراکی چنین دیدگاهی داریم و نمی توانیم این را باور کنیم چنانچه ما هم مثل بقیه کلانشهرها از شهر و همشهری های خود دفاع نموده و منافع آنان را منافع خود بدانیم تا در نهایت با پیشرفت استان نتیجه مطلوب آن عاید خود و تمام اقوام و بستگان ما شود این همبستگی اگر به ظاهر برای ما که مقیم شهر دیگری هستیم شاید حاصلی نداشته باشد اما برای خانواده های ما که مقیم اراک هستند بسیار حائز اهمیت خواهد بود و ما زمانی که برای دید و بازدید به شهر خود می رویم این روند رشد اقتصادی را در خانواده هایمان به خوبی خواهیم دید.

این مسئله به ظاهر کوچک می تواند پیامدهای بسیار بزرگی برای همه به همراه داشته باشد زیرا اگر اقتصاد شهرمان رشد کند دیگر لازم نیست جوانان ما برای کار به شهرهای دیگر مهاجر نمایند و اما با عنایت به مطالب فوق از تمام خانواده های اراکی درخواست می نمایم که در مجالس و دورهمی های خود این مسئله را به جد پیگیری و مطرح نمایند تا این عرق دوست داشتن همشهری های خود حداقل در نوجوانان و جوانان نهادینه شود تا استان ما هم مثل بسیاری از استان های بزرگ کشور که از این موضوع به خوبی بهره مند هستند ما هم به خوبی از آن استفاده نماییم.