سه شنبه ۲ دی ۱۳۹۹   شماره ۱۳۶۱ از پسِ تاریکی خاطرات دوران سربازی من برای سربازان میهنم، ایران /بخش دوم احمدرضا حجارزاده پیش از رفتن به سربازی، جوانکِ ترسویی بودم. بیش از همه، تاریکی و تنهایی موجب هراسَ‌م بودند؛ آن‌قدر زیاد که شب‌ها برای بیرون‌رفتن از خانه و قدم‌گذاشتن به کوچه و خیابان‌های خلوت و خاموش دچار مشکل بودم. پدر ...

سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۹  شماره ۱۳۵۳ درباره‌ی کتاب «مرد بی‌وطن» نوشته‌ی «کورت ونه‌گوت» یک کتابِ مزخرف برای کتابخانه‌تان! احمدرضا حجارزاده «دیشب خواب دیدم دارم کیکِ کتانی می‌خورم. بیدار که شدم، دیدم جا تَره و پتو نیست!». این بامزه‌ترین جوک دنیا بود، نه؟ این‌که چیزی نبود، حالا این را باش:«تکامل خیلی خلاق است، به همین دلیل ما زرافه‌دار شدیم.» خوش‌تان ...

یکشنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۹   شماره ۱۳۳۴ اندر آداب نمایش‌نامه‌خوانی در کافی‌شاپ تئاتر به صرفِ سیگار احمدرضا حجارزاده چند سالِ پیش از سویِ دوستی،که کارگردانِ تئاتر بود، برای تماشایِ یک اجرای نمایش‌نامه‌خوانی یا به قولِ خودشان اجراخوانی دعوت شدم به کافه‌یی،که نام مستعارش را می‌گذارم کافه‌چیز. به احترامِ دعوتِ آن دوست، همراه با دوستِ دیگری راهیِ کافه شدیم.کافه‌چیز جای کوچک، دنج، ...

سه شنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۹  شماره ۱۳۳۱ نقدی بر رفتار غیرحرفه‌ییِ فردی که خود را هنرمند می‌داند اما … این قلم، فروشی نیست اگر خبرنگار نباشد، شما هم نیستید احمدرضا حجارزاده مساله‌ی احترامِ هنرمندان به روزنامه‌نگاران و اصحابِ رسانه، مساله‌یی همیشگی بوده و است و باید در هر زمانی به آن پرداخت تا هنرمندان فراموش نکنند اهالی رسانه چه حقی ...