دغدغه زندگی

دوشنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ شماره ۱۸۲۰

گفت و گوی وقایع استان با رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان مرکزی به بهانه روز جهانی کارگر

فاطمه چاپاری: روز جهانی کارگر یک یادبود و مراسم کارگری است که که هر ساله در روز یکم ماه مه مصادف با ۱۱ اردیبهشت برگزار می‌شود. کارگران بازوان حرکت هر جامعه‌ای به سوی رشد و توسعه هستند و بی شک همه پیشرفت‌های حاصل در مسیر زندگی نشات گرفته از رشد و پویایی فکر و گسترش اندیشه‌ورزی است و در هر جامعه‌ای که از فرصت اندیشه و بازوی هنرمند کارگران بهتر استفاده شود توسعه و پیشرفت، رونقی دو چندان خواهد یافت. استان مرکزی هم به عنوان یکی از قطب های صنعتی کشور حجم زیادی از جامعه کارگران را در برگرفته و روزانه تعدادی به این جامعه اضافه می شوند، به گفته مدیرکل اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی تعداد بیمه شدگان اجباری این استان در پایان بهمن سال قبل نسبت به پایان بهمن سال ۱۴۰۱ بالغ بر ۷.۱۷ درصد افزایش داشته و همچنین در این بازه زمانی ۱۰ هزار نفر نیز بازنشسته شده‌اند. از همین رو لازم است در این استان موضوعات مختلف جامعه کارگران مورد بررسی قرار گیرد یکی از مواردی که هر ساله به آن پرداخته می شود تعیین حداقل حقوق و دستمزد کارگران در هر سال توسط مراجع ذی‌صلاح همچون شورای عالی کار است که با تصویب این شورا، حداقل دستمزد کارگران در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال۱۴۰۲، به میزان ۳۵.۳ درصد افزایش یافته است. حال گذشته از این که بسیاری از کارگران برای اینکه کار و معیشت خود را از دست ندهند بعضا با در آمدهای پایین تر از حداقل تعیین شده در قانون با کارفرما تفاهم می کنند و به نوعی تن به بردگی می دهند، کارشناسان جامعه کارگری معتقدند قانون ها و تصمیم گیری های این حوزه باید با واقعیت های جامعه مطابقت بیشتری داشته باشد.
در همین خصوص رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان مرکزی بزرگترین مشکل جامعه کارگری را مساله معیشت و امنیت شغلی می داند.
علی زند در گفت و گو با خبرنگار وقایع استان می گوید: ابتدا قبل از اینکه نقدی به جامعه کارفرمایان داشته باشم بگویم سال گذشته در هفته کار و کارگر از مجموعه ای در شهرستان خمین بازدید کردیم که کارفرمای آن ایده جالبی داشت کارگران از ساعت سه الی ۵ برای اضافی کاری بمانند که ۴۰ ساعت اضافه کار بهشان داده شود من این مبلغ را می دهم به شرطی که سر کار نیایید و فقط در اختیار خانواده هایتان باشید ما کارفرمای این طوری هم داریم.
وی ادامه می دهد: الان بزرگترین مشکل و خواسته جامعه کارگری معیشت و امنیت شغلی است و اگر دولت ها این دو مشکل را در اصل سه جانبه گرایی حل کنند بسیاری از مشکلات مرتفع خواهد شد. معیشت چیزی نیست که بخواهیم با نرخ تورم و سبد معیشت در جامعه حذف کنیم، بلکه چیزی است که مردم روزانه لمسش می کنند.
رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان مرکزی اظهار می کند: وقتی نرخ تورم ۵۰ درصد است و افزایش ۵۷ درصدی انجام می شود و می گویند که این خود عامل تورم است فارغ از این که این ۵۷ درصد هم بیش از دو ماه دوام نمی آورد چون تورم را نتوانستیم در دو سال پیش کنترل کنیم و آثار ۵۷ درصدی از بین رفت، این اشتباه است اگر فکر کنیم افزایش حقوق کارگران و کارکنان دولت را برابر نرخ تورم انجام دهیم باعث ایجاد نرخ تورم خواهد شد.
زند می افزاید: سال گذشته که افزایش دستمزد برابر نرخ تورم نبود، آیا تورم ایجاد شده در جامعه متصل به افزایش دستمزدها بود؟ در ماده ۴۱ قانون کار به صراحت بحث افزایش دستمزد و معیشت تعریف شده، حداقل قانون کار بر اساس نرخ تورم یا سبد معیشت خانواده ۳ و ۳دهم نفره است، نرخ تورم که مشخص است و سبد معیشت در دوران دفاع مقدس به خاطر شرایط کشور در خیلی مواقع ضلع کارگری سه جانبه گرایی کوتاه آمد و در بعضی سال ها افزایش حقوق نداشتیم، و الان هم شرایط اقتصادی را باید درک کنیم اما حداقل ها را باید تامین نماییم.
وی توضیح می دهد: وقتی سبد معیشت را به صورت رسمی یا غیررسمی ۱۸ تومان تعیین می کنیم، قاعدتا باید یک خانوار ۳ نفره حداقل ۱۸ میلیون تومان درآمد داشته باشد تا یکی زندگی عادی را مدیریت کند، متاسفانه چیزی که متصل به همین مدت نیست و در گذشته هم بوده این است که مدام سبد معیشت را دستکاری می کنیم. مگر قرار است یک کارگر در طی ۱۰ سال مبل هایش را عوض کند که آن را در سبد معیشت لحاظ کنیم، اصلا می تواند در این شرایط چنین کاری بکند؟ یک مقداری باید در تصمیم گیری ها واقعیت موجود جامعه را لحاظ کنیم.
رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان مرکزی خاطرنشان می کند: بیش از ۲ سوم بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی در سطح کشور حداقل بگیر هستند، کسی که بازنشسته می شود دیگر نباید به دنبال کار دوم باشد. حداقل معیشت اش باید تامین گردد اما کسی که ماهی حدود ۸ میلیون تومان می گیرد در حالی که فرزندانش ازدواج کرده اند و با نوه ها برمی گردند و مخارجش بالاتر می رود و یا به سنی می رسد که فرزندانش باید ادامه تحصیل بدهند یک سری مزایا را کم می کنند و فرد حداقل حقوق را می گیرد، با این مبلغ می تواند زندگی کند؟
زند می گوید: ما به جامعه کارفرمایی حق می دهمی که نگران این باشند که تولید و سرمایه در خطر بیفتد اما بنیان خانواده هم یکی از ارکانی است که باید به آن اهمیت داد و نباید اجازه دهیم به دلیل شرایط اقتصادی این بنیان از هم بپاشد. نباید اجازه دهیم سفره کارگر کوچک شود چرا که این موضوع روی سلامتش و تحصیلات فرزندانش تاثیر می گذارد و تمام این موارد باید مد نظر تصمیم گیرندگان باشد.
وی ادامه می دهد: به نظرم دوستان در شورای عالی کار امسال به دنبال صیانت از سفره و معیشت کارگر بودند و با این نیت حرکت کردند، اگر قدرت خرید کارگر را بالا ببریم تا بتواند مثلا مبل بخرد یا خودرویش را عوض کند در چرخه تولید هم موثر خواهد بود.
رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان مرکزی همچنین در خصوص صنایع استان مرکزی اظهار می کند: صنعت استان مرکزی قدیمی است و نیاز به بازسازی و نوسازی صنایع استان داریم و اگر نتوانیم دستگاه ها و تولیدمان را بروز کنیم نمی توانیم با بخش خصوصی یا کشورهای دیگر رقابت کنیم.
زند تصریح می کند: وقتی واگن پارس ما واگن تولید می کند چرا فلان دستگاه و مجموعه بادی برود از چین محصول وارد کند و با یک کشور خارجی قرارداد ببندد اگر قرار است از صنعت داخلی دفاع کنیم لازمه آن این است که به موازات افزایش سن صنعت به فکر نوسازی صنایع و استفاده از امکانات و تجهیزات بروز هم باشیم.
وی با اشاره به موضوع مهاجرت کاری بیان می کند: ۹۷درصدی که شاغل بودند و در آزمون ایرالکو شرکت کردند بین این دو مولفه گیر کرده بودند اگر درآمد کافی و امنیت شغلی داشتند قطعا هیچ یک راضی به تغییر محل کار خود نمی شدند.
رئیس کانون شوراهای اسلامی کار استان مرکزی می گوید: کارفرمایان زحمت کشیدند کارگر را آموزش داده اند و در طی ۱۰ سال یک ماه به یک ماه قرارداد امضا کرده و همواره تنش به لرزه بوده ولی الان اگر احساس کند جایی درآمدش بیشتر است قطعا محل شغلش را عوض می کند و نمی شود این را یک نقطه منفی در پرونده کارگر دانست.
زند در پایان اشاره می کند: خیلی بد است که کارگری ۳۰ سال کار کرده باشد و هر ماه دغدغه تمدید قراردادش را داشته باشد و همین روی گفتار و کردارش تاثیر می گذارد و مجبور است به خاطر معیشت خانواده اش سکوت کند. از همین رو امروز ریشه مشکلات جامعه کارگری را معیشت و امنیت شغلی کارگر می دانم.