روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
پنجشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۶ شماره ۷۷۰
*** مدیر کل ارشاد تاکنون هیچ تعامل و نشستی با هنرمندان فیلمساز نداشته و شاید اصلا نداند که در این شهر فیلمسازی وجود دارد
***
وقایع استان
سمیه انصاری فر
***
بیژن بیات یکی از فیلمنامه نویسان و فیلمسازان جوان اراکی است که تا کنون در جشنواره های مختلف چه در زمینه فیلم و چه فیلمنامه نویسی حائز عناوین برتر شده است. به بهانه کسب رتبه سوم فیلمنامه نویسی در جشنواره هشت نوشت با او به گفتگو نشسته ایم تا او از دغدغه های خود بعنوان یک هنرمند در این حوزه بگوید.
او فارغ التحصیل رشته زبان است؛ اما همیشه فیلم برایش دنیای جذابی بوده است و شاید اطلاعات و علاقه بیش از حد در این حوزه و توصیه اطرافیان از جمله فرامرز قریبیان به او باعث شد که بالاخره به این سمت بیاید و تصمیم بگیرد که در دوره های فیلمسازی انجمن سینمای جوان شرکت کند. او چهار سال پیش این دوره ها را گذراند و همان زمان اولین فیلمنامه و فیلمش مورد توجه قرار گرفت. بغیر از رتبه های متعدد او در زمینه فیلمنامه نویسی فیلم های «صندوق عقب»، « نفس»، « خط باریک روشن» نیز در جشنواره های مختلف مورد توجه بوده اند.
او در مورد فیلمنامه « سپیده دم» که در جشنواره هشت نوشت حائز رتبه شده است، گفت: این فیلمنامه در حوزه جنگ و روایت داستان سه رزمنده است که دوستان نزدیکی هستند. آن ها در شرایطی قرار گرفته اند که باید یکی از آن ها در موقعیت خطر بماند و دو نفر دیگر بروند. داستان روایتگر چالش این سه نفر است که هر کدام می خواهند که نفری باشد که بماند و دوستانش نجات پیدا کنند.
بیات افزود: درست است من در زمینه فیلمنامه بیشتر از فیلمسازی فعالیت دارم؛ ولی خود را بیشتر یک فیلمساز می دانم اما نبود شرایط مساعد برای فیلمسازی در اراک بـاعث شده تمرکزم در حــال حاضر بر فیلمنامه نویسی باشد.
وی نبود امکانات را اصلی ترین مانع بر سر راه سازندگان فیلم کوتاه در اراک عنوان کرد و ادامه داد: در سال های اخیر فیلمسازی به دلیل ابزار دیجیتال نسبت به سه دهه قبل که دوربین ها نگاتیوی بود و باید برای ظهورشان فیلم ها به آلمان فرستاده می شد بسیار آسان تر شده است؛ اما در مقابل باید گفت استفاده از همین ابزار جدید و پیشرفته گران است.
بیات ادامه داد: هزینه های بالای استفاده از ابزار و گروه حرفه ای نبود حمایت های مالی از سوی ارگان های فرهنگی و همچنین بودجه های کم تخصیص یافته به انجمن سینمای جوان در حمایت از ساخت فیلم باعث شده تا نتوان به راحتی با فیلم های ساخته شده در تهران و شهرهایی چون اصفهان رقابت کرد.
وی اضـافه کرد: فرض کنید استفــاده از عوامل حرفه ای سینما چون بازیگر، تدوینگر، صدابردار همه این ها چقدر هزینه را بالا می برد، دوربین هایی که استفاده می شود حداقل روزی یک میلیون کرایه اش می شود؛ ولی اینجا ما با دوربین هایی که شاید کرایه اش ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان باشد باید کار کنیم چون به صرفه نیست.
این فیلمنامه نویس جوان ادامه داد: هزینه ساخت یک فیلم کوتاه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ای با تمام صرفه جویی ها حداقل چیزی نزدیک به ده میلیون تومان می شود. این پول برای من فیلمساز خیلی است؛ ولی برای ارگان هایی که بودجه فرهنگی دارند مانند شهرداری چیزی نیست در شهرهایی چون اصفهان سالانه بودجه های چند صد میلیونی برای امر فیلمسازی و حمایت از فیلمسازان جوان گذاشته می شود؛ ولی اینجا مدیران شهری هیچ دغدغه فرهنگی ای ندارند.
بیات در پاسخ به اینکه انجمن سینمای جوان چقدر حامی فیلمسازان بوده است، افزود: فکر می کنم وظیفه انجمن بیشتر جنبه آموزشی، مشاوره ای و در اختیار قرار دادن امکانات باشد که در این خصوص همیشه همراه هنرجوها و فارغ التحصیلان بوده است. خود من بارها شاهد درخواست های دفتر اراک برای دریافت بودجه و امکانات به روزتر بوده ام.
وی با بیان اینکه نگاه مسئولین مرکز نشین به فیلمسازی در شهـری چون اراک مثبت نیست، ادامه می دهد: وقتی خود مسئولین استان از جریان فیلمسازی شهرمان حمایت نمی کنند مشخص است که فیلمسازی در اراک رشد نمی کند و جز چند بارقه و موردی کارهای خوب دیده نمی شود بنابراین شاید آن شناخت لازم نسبت به اراک در مرکز ایجاد نمی شود.
بیات تصریح کرد: من معتقدم حتی در تقسیم بودجه و امکانات از مرکز به دفاتر انجمن ها نیز نگرش منصفانه وجود ندارد و برخی لابی ها امکانات را از برخی دفاتر می گیرد بنابراین تنها می ماند نقش ارگان های و سازمان هایی که بودجه فرهنگی دارند.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه دغدغه و نگاه فرهنگی به درستی برای مدیران شهری و فرهنگی در اراک تبیین نشده است، اضافه کرد: شهرداری و شورای شهر و یا هر سازمانی که بودجه های کلان فرهنگی دارند فکر می کند تنها برگزاری پیاده روی،، چند همایش خانوادگی و نصب چند بیلبورد کار فرهنگی است.
بیات در پاسخ به این سوال که آیا این مطالبه گری نباید از سوی ارگان های متولی فرهنگ و هنر شهر و خود هنرمندان پیگیری شود، افزود: بی شک اداره فرهنگ و ارشاد به عنوان متولی امر هنر باید از هنرمندان حمایت کند البته این در صورتی است که مدیران این بخش ها بخواهند تعامل با هنرمندان داشته باشند و حرف های آن ها را بشنوند.
وی ادامه داد: متاسفانه در مورد مدیران کل ارشاد استان این امر دیده نمی شود. در دوران مدیر قبلی یک نشست هم اندیشی با فیلمسازان برگزار شد؛ ولی هیچ کدام از قول ها عملی نشد. مدیر کل فعلی نیز تاکنون هیچ تعامل و نشستی با هنرمندان فیلمساز نداشته و به صراحت می گویم شاید اصلا وی ندانند که در این شهر فیلمسازی وجود دارد و یا حتی انجمن سینمای جوان، چطور از این مدیرکل باید توقع داشت که برود با مدیران شهری برای دریافت اعتبار و همکاری چانه زنی کند.
بیات افزود: البته من قبول دارم که خود هنرمندان نیز باید مطالبه گر باشند؛ ولی آنقدر خواست هایشان نادیده گرفته شده که یا دلسرد شده اند و دیگر فیلم نمی سازند و یا به امید بهبود شرایط به تهران رفته اند که آنجا نیز خیلی هایشان بخاطر هزینه های بالای زندگی دچار روزمرگی شدند و باز از این عرصه دور ماندند.
وی در پاسخ به این سوال که نقش صنایع در این میان چیست، افزود: ما خود بچه های فیلمساز گاه در این مورد که صنایع بزرگ و آلاینده باید سهمی در فرهنگ، ورزش و رفاه شهر داشته باشند حرف می زنیم؛ ولی در نهایت به این نتیجه می رسیم که وقتی ارگان و مدیر فرهنگی برای ما ارزش قائل نیست چطور می توان یک مدیر صنعتی را ترغیب به ورود به حوزه هنر کرد به قول معروف اعتبار امامزاده به متولی آن است.
این هنرمند جوان اراکی ادامه داد: باور کنید ایده ها و فکر های خوبی در میان فیلمسازان این شهر است؛ ولی موانعی برای اجرایی کردن آن از جمله شرایط مالی و تجهیز امکانات وجود دارد.
بیات در پاسخ به این سوال که چرا توجه فیلمسازان حوزه فیلم کوتاه اینقدر به جشنواره ها معطوف است و آیا این آسیب نیست، گفت: جشنواره ها مانند شمشیر دو لبه می مانند هم خوب هستند هم بد، موضوعی بودن یکی از آسیب های آن است زیرا ناخواسته به ذهن فیلمساز خط می دهد و شاید اجازه خلاقیت را از او بگیرد.
وی با اشاره به اینکه جشنواره ویترین فیلمساز است، اضافه کرد: باید به این نکته هم توجه کرد که در حوزه فیلم کوتاه در کشور ما نه سالن سینمایی برای اکران و نه بلیت فروشی وجود دارد بنابراین جشنواره ها تنها محمل و محفلی است که فیلمساز می تواند در آن کار ارائه دهد و کارشان دیده شود.
بیات گفت: البته در جشنواره ها مشکلاتی چون اعمال سلیقه ها زیاد است و ممکن است به راحتی فیلمسازی در آن دیده و یا نادیده گرفته شود، ولی اگر فیلمساز خودش کارش را بداند از این آسیب ها در امان خواهد بود.
این فیلمساز اراکی معتقد است تمام حمایت ها به حمایت های مالی خلاصه نمی شود و گفت: خیلی کارها و حمایت های دیگر هست که بدون هزینه می شود از هنرمندان داشت مثلا برگزاری هفته فیلم برای نمایش دادن آثار برتر دنیا، تقدیر از هنرمندان موفق که بعنوان نماینده شهر در جشنواره ها حضور دارند.
بیات تاکید کرد: در واقع مدیران فرهنگی شهر ما با این حوزه کارمندی برخورد می کنند. برایشان مهم نیست انجمن های هنری چه مشکلات سخت افزاری و نرم افزاری دارند وقتی توجهی دیده نشود ما نیز دیگر سکوت می کنیم و همین سکوت توجیه خوبی برای مدیران است تا خود را به دردسر نیاندازند.
