روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۳ آذر ۹۵ شماره ۴۶۹
وقایع استان
روشنک مشتاق
عصرها خانه مادربزرگ جمع می شدیم، مادربزرگ چایی می گذاشت و عصرانه درست می کرد، مادر، خاله و زن دایی ها هم به او کمک می کردند صدای خنده و تعریف هایشان فضای حیاط را پر می کرد، بچه ها هم در حیاط بازی می کردند از لی لی گرفته تا قایم با شک و بازی هایی که پر از جنب و جوش و هیجان بود، تا شام و ملحق شدن مردان خانه در آنجا می ماندیم اما مدت ها از آن روزها می گذرد، خانه های مادربزرگان امروزی با آن زمان متفاوت است، خانه های آپارتمانی، صدای بازی کودکان از صفحه های چند اینچی موبایل و تبلت به گوش می رسد، بچه های امروزی حداکثر یک خاله یا دایی دارند و خودشان تک فرزند هستند. بچه هایی که طعم بازی های گروهی با همسن و سال هایشان را فقط در مهدکودک و مدرسه می چشند و کمتر می توانند خود را در فعالیت های گروهی و جمعی سهیم کنند آنها فقط می آموزند که در گوشه ای از اتاق بنشینند و بازی رایانه ای کنند و یا کارتون های چینی و ژاپنی نگاه کنند، کارتون هایی که همرنگ زندگی مدرن آنهاست خشن و فاقد هیچ گونه حس گروهی و کمک و همیاری، این کودکان مشکلشان فقط در کودکی نمی ماند و با بزرگ شدنشان بزرگ تر می شود، مطالعات نشان داده تک فرزندان افرادی منزوی، منفعل و افسرده وارد جامعه می شوند. این افراد اغلب مجبور هستند که به تنهایی با مشکل ها مبارزه کند. زمانی که برای درد و دل کردن به یک خواهر نیاز دارند، زمانی که به برای پشتیبانی به یک برادر نیاز دارند باید دو زانویشان را در آغوش بگیرند و به تنهایی اشان فکر کنند و اگر خیلی خوش شانس باشند دوستی داشته باشند تا هراهشان باشد. به عبارتی ازپیامدهای قابل توجه تک فرزندی از بین رفتن نسل فامیلی در آینده است. تک فرزندی از گستردگی خانواده ها می کاهد. فرزندانی که تنها بزرگ می شوند نه خواهر و برادری خواهند داشت و نه فرزندان آنان صاحب عمو، عمه، خاله و دایی خواهند بود. زندگی های گسترده به صورت خانواده های کوچک تبدیل خواهد شد. از دیگر آسیب های تک فرزندی از بین رفتن فرهنگ خانواده است. فرزندان همواره حافظ سنت خانوادگی هستند. از بین رفتن نسل فامیلی افزون بر نابودی پیوندهای فامیلی، فرهنگ خانواده ها را نیز از بین می برد..
اما در پس میل به داشتن یک فرزند تصمیم پدر و مادری است که خواسته و با منطق خود این تصمیم را گرفته اند، به عبارتی تک فرزندی ارادی و خواسته افراد است.در چند سال اخیر با وجود تشویق مردم به فرزندآوری،گرایش به فرزند بیشتر در بسیاری از خانواده ها به فراموشی سپرده شده است، این میل و گرایش در بین خانواده های مرفه بیشتر است و نرخ فرزندآوری با وجود تشویق به افزایش باروری نشان از یک تغییر گرایش در رفتار افراد جامعه دارد. به عبارتی مردم باتوجه به شرایط زندگی فعلی یعنی وجود بیکاری، عدم امنیت در مشاغل، ترس از دست دادن شغل با باردار شدن ترجیح می دهند فرزندآوری را به تعویق بیندازند و یا بچه دار نشوند. همچنین یکی دیگر از مهم ترین عوامل تاثیر گذار در شیوع تک فرزندی، بالا رفتن سن ازدواج است، به عبارتی با افزایش تحصیل زنان، اشتغال و بالا رفتن انتظارات زنان در سنین بالا تر ازدواج می کنند و با بالا رفتن سن ازدواج مدت زمانی که زن قابلیت باروری در زندگی متاهلی را دارد کاهش می یابد به عبارتی زنی که در سن ۳۵ سالگی ازدواج می کند حداقل ۱۵ سال از دوره باروری خود را از دست داده است که این مدت محدود موجب پایین آمدن تعداد فرزندآوری می شود.
در سال های اخیر با تشویق مردم به فرزندآوری تغییر چشم گیری در نرخ موالید دیده نشده است و این امر به علت تغییر نگرش افراد به فرزندآوری است. به عبارتی میزان تغییری که در افزایش فرزندآوری به وجود آمده بیشتر در دهک های پایین جامعه بوده است، به عبارتی تشویق به فرزندآوری با مزایای اقتصادی فقط در دهک های پایین جامعه کاربردی است و در دهک های بالای جامعه تشویق اقتصادی تاثیر چشمگیری در میل افراد به فرزندآوری ندارد و مسئولان باید به دنبال تغییر نگرش افراد باشند. درگذشته افراد برای کارکرد بیمه ای و ترس از اینکه فرزند اول و دوم فوت کنند فرزندان دیگر را به دنیا می آوردند، همچنین در گذشته کودکان کارکرد اقتصادی داشتند و از کودکی نان آور بودند و در بزرگسالی عصای دست والدین بودند اما امروزه کارکرد اقتصادی فرزندان از بین رفته و آن ها نوعی مصرف کننده به حساب می آیند در نتیجه کارکرد اقتصادی برای والدین ندارند در نتیجه باید بر کارکردهای دیگر کودکان از جمله کارکرد روانی و همدم و مونس بودن برای والدین و باید بر تنها ماندن والدین در صورت داشتن فرزند کمتر در رسانه ها تاکید شود تا والدین به فرزندآوری تشویق شوند.
