روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
سه شنبه ۱۱ آبان شماره ۴۵۳
وقایع استان
روشنک مشتاق
دور هم جمع شده اند، نامش را پارتی می گذارند، فرهاد که میزبان است می گوید:» فقط شش هفت نفر از دوستانم را دعوت کرده بودم اما هرکدام به دوستانشان خبر داده اند و چند نفری باهم آمده اند، کلا سی نفری می شوند. از اول به همه گفتم که مشروب، قرص و مواد ندارم و هرکدام خودشان آورده اند. البته مواد که نه، فقط « گُل « است که آن هم جز مواد محسوب نمی شود. امشب «گودبای پارتی» گرفته ام و برای ادامه تحصیل به مجارستان می روم. دی جی یکی از دوستانم است که کادوی رفتنم هیچ پولی ازم نگرفته است، کارش خیلی درست است. قول داده هیچ کس لحظه ای بیکار ننشیند. ساعت ۱۱ شب مهمان ها یکی یکی می آیند، از اول مهمانی چند نفر چند نفر به اتاق می روند و بیخود از حال خود به سالن می آیند، می رقصند و بالا و پایین می پرند. دو ساعتی از مهمانی نگذشته که صدای جیغ یکی از دختران بلند می شود، یکی از دوستانش در اتاق تشنج کرده و بالا می آورد. یکی از پسرها که گویا ساقی مجلس است، سریع قرص ها و کیسه های کوچک سبز رنگ را در کوله اش می اندازد و می گوید:» پارتی جای این بچه ها نیست و از اتاق بیرون می رود، به میزبان می گوید تا برایت شر نشده همه اشان را بیرون کن، این دختره نمیرد حتما چند روزی مهمان بیمارستان است.»
اولین بار، در دهه ۱۹۷۰ میلادی کشورهای امریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی برای اهداف نظامی خود روی مواد شیمیایی آزمایش انجام دادند و توانستند فرمول جدیدی با هدف حقیقت یابی از جاسوسان کشف کنند که خاصیت روانگردانی داشت. خاصیت این مواد همانند حشیش و ماریجوانا بود با این تفاوت که می‌توانست چندین برابر آن ها تاثیرگذار باشد.
چند سال بعد، گیاه «کوش افغان» که نوعی از شاهدانه است، از افغانستان به امریکا برده شد و این شروع پیدایش « گُل » بود. گیاهی که از تولیدش زمان زیادی نمی‌گذرد اما به خاطر تاثیرات درمانی‌اش در پزشکی جای خود را باز کرد. اعتیاد به ماری جوانا بسیار دیر ایجاد می شود اما ماده مخدر سبز رنگ که این روزها در دست جوانان رد و بدل می شود، به سرعت اعتیاد آور است چراکه به طور مستقیم بخش هایی از مغز که مسئول آرامش بخشی است را فلج می کند و اگر در مکانی قرار بگیرید که این ماده استعمال می شود، دچار توهم می شوید و توهم زایی این ماده ۴ تا ۶ برابر بیشتر از حشیش است.
با یک بار مصرف این مخدر به علت شادی و هیجان ناشی از آن فرد ترغیب به مصرف مجدد آن می شود، اما بعد از چند بار مصرف به آن اعتیاد می یابد و در صورت عدم مصرف پرخاشگر می شود. اثرات کوتاه مدت این ماده عبارتند از اضطراب، حملات همراه با وحشت‌زدگی، خنده‌های بی‌مورد، خشکی دهان، ضربان قلب بالا، فراموشکاری، سندروم بی‌انگیزگی و اشتهای سیری ناپذیر و توهم شدید است. مشکلات تنفسی، تشنج، تاثیر روی غدد و نازایی، تاثیر منفی بر هوش و حافظه، مشکلات ریوی و کبدی، افسردگی، سوظن و گاهی خودکشی از اثرات طولانی مدت مصرف این مخدر می باشند. باوجود قدمت کم مخدر گُل نسبت به مواد مخدر دیگر این ماده در بین جوانان و نوجوانان بخصوص زنان طرفداران زیادی پیدا کرده است و استعمال این مخدر در مدارس بسیار رایج شده است که این امر را می توان به علت حجم بالای این ماده در سطح کشور، ارزانی، سهولت در مصرف و قابلیت استفده در نخ سیگار، حمل آسان، امکان مصرف در بسیاری از محل‌ها و موقعیت‌ها (مدارس، دانشگاه ها، سینماها و پارک ها)، همچنین در اثر ناآگاهی و تصور اینکه این ماده مخدر و اعتیادآور نیست، دانست.
مشاور دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر تریاک، شیشه، هروئین، گُل و ماریجوانا را مهمترین مواد مخدر مصرفی در سال ۹۵ اعلام کرده است. این ماده در بین افراد مرفه و فقیر استفاده می شود اما در بین مرفهین در پارتی های شبانه و در بین افراد آسیب دیده و فقیر بیشتر به علت قرار گرفتن آنها در محیط های جرم خیز رواج می یابد.
بیشتر جوانانی که این ماده را مصرف می کنند، این تصور را دارند که گُل اعتیادآور نیست، در صورتی که این ماده می توان زمینه ساز اعتیاد به مواد مخدر دیگر باشد. همچنین این ماده علاوه بر آسیب به جسم، روان فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. مخدر «گُل» به علت ناشناخته بودن اثراتش در درازمدت و نیز کمبود تحقیقات جهانی در زمینه این مخدر، اعتیاد به آن جزو اعتیادهای بدون درمان شناخته می شود و در صورت تصمیم به درمان، فرد معتاد باید زیر نظر روانپزشک ترک را انجام دهد چراکه این ماده به شدت روی مغز فرد اثر می گذارد.
گزارش معاونت رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نشان می دهد که مصرف مواد صنعتی از نیم درصد در سال ۸۴ به ۲۶ درصد در سال ۹۲ رسیده است و سن اعتیاد نیز کاهش یافته است و میانگین سن اعتیاد در سال ۹۳ با ۳ سال کاهش نسبت به سالهای پیش از آن به ۲۰ سال رسیده است. هرچند که برخی آمارهای غیررسمی از هشت سالگی به عنوان سن شروع مواد مخدر نام برده اند که البته این نوع مصرف بیشتر به صورت موردی بوده و شایع نیست.
کافی شاپ
بنیامین ۲۴ ساله است و از سن ۱۹ سالگی از مواد مخدر صنعتی به صورت تفننی استفاده می کرده می گوید:» از ۱۶ سالگی در دوبی زندگی می کردم و به کالج می رفتم، گهگاهی به ایران می آمدم و پدر و مادرم را می دیدم. تنهایی در آنجا باعث شد سیگار بکشم اما یک بار به پیشنهاد یکی از دوستانم گُل کشیدم، در آنجا هر مخدری می خواستی به راحتی پیدا می شد، الان حدود دو سال است که در ایران زندگی می کنم. گهگاهی گُل استفاده می کنم اما معتاد آن نشده ام اوایل ماهی یک بار بود و الان روزی یک بار استفاده می کنم. برای تفریح است و نه چیز دیگر. وقتی گُل می کشم مدام و بی وقفه می خندم و توهم می زنم. لحظه مصرف و چند ساعت بعد از آن همه چیز خوب است، هر وقت بخواهم می توان آن را کنار گذارم.
خیابان ملک ساعت ۷ شب
دو پسر موتورسوار جلویش می ایستند، دختر مانتوی طوسی بلند و شال سفید بر سر کرده، آرایش غلیظی دارد، همانطور که در حال آدامس جویدن است به موتور سوار می گوید:«داری؟» پسر موتور سوار که خیلی بچه سن است، می گوید: «نه اما چی می خوای؟» دختر چند قدمی جلو می رود و می گوید: «تو که می گویی ندارم.» پسر که از فرط آفتاب سوختگی پوستش به قرمزی می زند از موتور پیاده می شود، آستین مانتو دختر را می گیرد و می گوید:«حالا قهر نکن، جورش می کنم.» دختر دستش را می کشد و می گوید:«گُل، علف، شیشه فرقی نمی کند، فقط بــــــــرای مهمانی امشب می خواهم.» پسر لبخندی می زند و می گوید: «ما هم دعوتیم؟» دختر که از ترس نگاه مردم، مدام به اطرافش نگاه می کند، می گوید: «کی ساقی اش را پارتی می برد، حالا تو جنس خوب جور کن شاید هردو نفرتون را بردم.» پسری که پشت موتور نشسته می گوید: «تا نیم ساعت دیگه بیا ته کوچه، اما نصف پولشو الان بده.» دختر اسکناس های ده هزار تومانی را می شمرد و می گوید: «اگر تا نیم ساعت دیگه اینجا نباشی با محسن طرف هستی.» و هـــر سه می روند.
