روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
شنبه ۲۲ اسفند ۹۴ شماره ۳۳۱
گروه فرهنگی-سمیه انصاری فر
مجید برزگر کارگردان فیلم «پرویز» نیز در گفتگوی اختصاصی با وقایع استان در خصوص اهمیت سینمای هنر و تجربه گفت: این نوع سینما در ایران سابقه ای طولانی دارد و این نوع فیلم ها متفاوت از جریان بدنه اصلی سینماست و رویکرد آن به طور خاص مخاطب نیست.
وی در پاسخ به اینکه ضرورت اکران این گروه سینمایی در شهرستان ها چیست، افزود: من خیلی به این مسئله که جمعیت فرهیخته در تهران متمرکز است، قائل نیستم و معتقدم در خیلی از حوزه های هنری چون ادبیات، تجسمی، موسیقی و نمایش استان های باسابقه ای در کشور وجود دارد.
برزگر ادامه داد: در بسیاری از شهرستان ها و استان ها مخاطبان جدی ای وجود دارد که فیلم های مهم و جدی دنیا را دنبال می کنند و ممکن است مخاطب فیلم هایی باشند که هرگز در شهرشان اکران نمی شود.
وی با تاکید بر ضرورت اجرای طرح هنر و تجربه و اهمیت گسترش و اشاعه آن، ادامه داد: این نوع سینما برای ارتقای سلیقه مخاطب در شهرها با توجه به نزول آن به دلیل توسعه سینمای عامه پسند در جریان اصلی بدنه سینمای بعد از انقلاب ضروری به نظر می رسد.
برزگر بیان کرد: جریان اصلی بدنه سینما باعث شده تا تماشاگر فرهیخته تر به حاشیه ها رانده شود و به فیلم های آرشیوی و نمایش های خصوصی بسنده کند و آداب دیدن فیلم بر روی پرده سینما در این طبقه جدی و پیگیر سینما از بین برود که امیدواریم هنر و تجربه بتواند این خلا را پر کند.
وی با اشاره به تجربه اخیر سینمای هنر و تجربه گفت: اکران این فیلم ها در دو سال اخیر نشان داده که خیلی از مخاطبینی که به سینما نمی رفتند، برای دیدن این فیلم ها به سینماها آمدند البته ممکن است این نوع سینما صددرصد نظرشان را تامین نکند؛ اما تلاشی برای ارائه شکل متفاوت سینما در کشور است.
برزگر در پاسخ به اینکه چقدر سینمای هنر و تجربه توانسته بر جریان بدنه اصلی سینمای ایران تاثیر بگذارد و چقدر می تواند جریان ساز باشد،گفت: ما در سینما دو گروه اصلی داریم ، یکی سینمای بدنه اصلی و دیگری سینمای مخاطب خاص یا هنری که قطعا این دو نوع یکدیگر را پوشش داده و نیازمند هم هستند.
کارگردان فیلم پرویز گفت: تجربه های به شدت رادیکال، متفاوت و خاص سینمای هنر و تجربه به وزش هوای تازه در سینمای ایران کمک خواهد کرد، مسئله ای که هم اکنون در سینمای ایران دیده می شود و فیلم های مهمی در سال های اخیر در سینمای ایران ساخته شده که ریشه در فیلم کوتاه و این نوع سینما دارد.
برزگر افزود: فیلم های سینمایی چون «درباره الی» که علاوه بر موفقیت در عرصه بین الملل مورد توجه مخاطب داخلی و منتقدین نیز بوده اند همه از حوزه سینمای جدی می آیند و قطعا هنر و تجربه تاثیر خود را بر بخش دیگر سینمای ایران گذاشته و سلیقه تماشاگر را از سلیقه کمدی مبتذل و ملودرام سطح پایین تغییر و فیلم های جدی تری چون ماهی و گربه و پرویز را مورد توجه قرار داده است.
وی گفت: هنر و تجربه نتیجه یاری و کمک گروهی از فیلم سازها در تمام سال های قبل و بعد انقلاب برای ایجاد این تغییر است و می تواند مخاطب خاموش را به سینما بکشاند.
برزگر در حاشیه اکران فیلم پرویز در خصوص این فیلم گفت: فیلم پرویز فیلمی درنقد قدرت است، به نوعی این نگاه را دنبال می کند که یک فرد که انباشتی از تحقیر و نادیده گرفتن است چطور با بدست آوردن قدرت تغییر موقعیت می دهد.
وی ادامه داد: فیلم به این مسئله می پردازد که این تغییر موقعیت چطور یک آدم مهربان و آرام را به موجوی سنگدل تبدیل می کند و قطعا هر چه بغیر از این بود روند فیلم اشتباه می شد.
کارگردان فیلم پرویز توضیح داد: فیلم محصول یک موقعیت است و به این نکته اشاره دارد که چطور یک جامعه که در قبال فرد مسئول است می تواند آن را از یک آدم ساده تبدیل به هیولا و او را مجبور به تخریب کند، هرچند در نهایت فیلم هیچ قضاوتی نمی کند.
برزگر ادامه داد: فیلم در واقع به سمت روایت اول شخص می رود و قطعا این کار در سینما مشکل است، زیرا همراهی با یک نفر باعث می شود که باقی آدم های فیلم کمتر دیده شوند و این معنی در نهایت متصاعد شود که به آدم های دیگر پرداخته نشده است.
وی گفت: در تمامی فیلم هیچ سکانس و صحنه ای نیست که پرویز حضور نداشته باشد و زاویه دید دوربین همان زاویه دید پرویز است، دوربین جایی را می بیند که پرویز می بیند و با او می چرخد، به همین دلیل این تصور ایجاد می شود که بقیه آدم ها کلیشه اند و به آن ها پرداخته نشده است، البته پرویز برای من مهم تر از بقیه افراد بود.
فیلم پرویز یک رابطه روان شناختی با بطن جامعه دارد و با طرح یک سوال آغاز می شود؛ «اگر آدمهای ساده و ظاهرا بی عرضه ای که در اطراف ما هستند و زیاد جدی گرفته نمی شوند تصمیم بگیرند از پیله خود درآیند و شبیه ما شوند ، چه اتفاقی برای ما و آنها خواهد افتاد. آنها تبدیل به چه کسانی می شوند و چه تاثیری می توانند بر زندگی ما بگذارند آیا جای ما و آنها عوض خواهد شد؟»
« پرویز» در ادامه مسیر فیلم «فصل باران های موسمی» و تجربه نوعی از فرم در سینماست و نیز ادامه نمایش بخش هایی از زندگی شهری ، تنش ها و روزمرگی های جامعه است.
این فیلم روایت رویارویی «فرد»در برابر جامعه ای است که او را به شدت منفعل، بی اهمیت و بی تاثیر بار می آورد. داستان مردی که «درست یا غلط» می خواهد خودش باشد و در این مسیر؛ هولناک ترین راه را انتخاب می کند.
