«پدر آن دیگری»، فیلمـی آموزنده برای خانواده ها

شنبه ۵ دی ۱۳۹۴     شماره ۳۲۱

گروه فرهنگی:

«پدرآن دیگری»یکی از فیلم هایی است که این روزها در پردیس سینمایی عصر جدید اراک به روی پرده می رود. فیلمی در ژانر کودک و نوجوان که به دلیلی ویژگی هایش می تواند در واقع فیلمی اجتماعی و آموزشی برای بزرگسالان و خانواده ها باشد. این فیلم اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته پرینوش صنیعی است. کارگردان این فیلم یدالله صمدی است که پیش ترها فیلم های «اتوبوس»، «ساوالان» و «دو نفر و نصفی» را از او دیده ایم.
فیلم داستان پسری بنام شهاب است که دربیستمین سالروز تولدش با دیدن عکس‌هایی از دوران کودکی، خاطرات آنروزها را از نظر می گذراند. او در دوران کودکی برای مقابله با بی توجهی خانواده و سرکوفت های پدرش مبنی بر اینکه خنگ است تصمیم میگیرد صحبت نکند از همین روز تا سن مدرسه همگان گمان می بردند که شهاب خنگ و عقب افتاده است و قادر به تکلم نیست تا اینکه روزی مادربزرگ پی به راز شهاب می برد.
پدر آن دیگری در واقع به مسائل کودکان، خانواده و تبعیض میان کودکان می‌پردازد. به نظر می آید صمدی در این تجربه تازه خود تلاشی در جهت ارائه نگاهی هم راستا باکودکان دارد، هر چند فیلم در نوع استفاده از ابزار و تکنیک بیشتر به یک تله فیلم شباهت دارد و در سطح یک فیلم سینمایی متوسط خود را عنوان می کند؛ ولی محوریت داستان آن موضوعی با اهمیت است و در واقع این فیلم، پیشنهادی برای زندگی بهتر در خانواده های ایرانی است.
پدر آن دیگری یک ویژگی بارز داد و آن قصه گو بودنش است. در واقع در موردش اینطور باید گفت که فیلم با وجود طولانی بودن موجب خستگی مخاطب نمیشود و این به دلیل قصه دار بودن آن است. هر چند انتظار فیلمی قوی تر در فرم و محتوا از این کارگردان با تجربه می رفت ولی نمی توان از نقطه هایی درخشان در فیلم گذشت که حسی همراهی بخش را برای بیننده می آفریند که برای نمونه می توان به عکس العمل شهاب در هنگام نامساعد بودن حال مادربزرگش اشاره داشت که موجب برقراری ارتباط و برملا شدن راز پسربچه می شود.
در خصوص بازیگران این فیلم نیز باید گفت حسین یاری در نقش پدر شهاب، بازی در حد انتظاری نداشته است و شاید بیشتر این مشکل به دلیل وفادار ماندن کارگردان به اصل متن باشد که اجازه خلاقیت و کار را از بازیگر گرفته است، زیرا نشان دادن پدری اینقدر بی رحم نیز خیلی مصنوعی می شود. هنگامه قاضیانی در نقش مادر نیز بازی نسبتا خوبی ارائه کرده است از آنجا که در این فیلم حضور مادر نقشی برجسته دارد و در تمامی لحظات فیلم برای بهبود زندگی کمک می نماید وی با ارائه بازی خوب توانسته دغدغه های یک مادر علاقمند را نشان دهد. همچنین مادربزرگ شهاب با نقش آفرینی ثریا قاسمی نیز کمکی در همدلی نسل های مختلف است.
پدر آن دیگری در بخش هایی نیز همان قصه گو بودن را دچار مشکل کرده است، آوردن خرده داستان هایی که هیچ ارتباطی به فیلم ندارد و حتی حذف آن نیز آسیبی به بدنه اصلی اثر نمی زند، از طرفی برخی مسائل مطرح شده در فیلم به نظر می آید سنخیتی با ژانر کودک و نوجوان ندارد و مطرح شدن آن در این فیلم بسیار گل درشت می شود. به هر روی، پدر آن دیگری جدا از مسائل عام و تکنیکی سینما بیشتر تجربه یک فیلم آموزشی است در این فیلم بیش از آثار دیگر صمدی به دنبال ارائه پیشنهادی اخلاقی و نمایش یک زندگی مطلوب نزد خانواده هاست و به مسائلی چون عدم تفاوت بین بچه ها و مساله بلوغ و معضلات نوجوانان می پردازد،
به طوریکه این فیلم می تواند برای والدین به عنوان اثری آموزشی محسوب شود و به نگاه خسته پدر و دلسوزی ها و فداکاری های مادر و نوع تربیت مطلوب برای فرزندان به کار آید.