«وقایع استان» منافع و هزینه های زندگی طولانی تر را بررسی می کند/سالخوردگی؛ رنگی یا سیاه و سفید

چهارشنبه ۲۲ دی ۹۵ شماره ۵۰۳

ترجمه-روشنک مشتاق
وقایع استان

سالخوردگی جمعیت، عنوان فرایندی است که در آن نسبت افراد مسن به کل جمعیت افزایش می یابد. این پدیده یکی از مشکلات اصلی این قرن است و کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را تحت تاثیر قرار می دهد و یا خواهد داد. این پدیده در دستور کار جلسات مهم جهانی از قبیل نشست های “ناتو” قرار می گیرد.
سالخوردگی جمعیت در کشورهای توسعه یافته روند سریعی دارد و جهان در حال توسعه تنها چند دهه عقب تر است. در کشورهای کمتر توسعه یافته انتظار می رود در بیش از ۴۰ سال آینده نسبت جمعیت ۶۵ سال و بیشتر به سه برابر این جمعیت افزایش یابد. این افزایش جمعیت سالخورده از ۵٫۸ درصد به ۱۵ درصد از کل جمعیت می رسد. در حالی که در بیشتر کشورهای توسعه یافته انتظار می رود که این رقم از ۱۶ به ۲۶ درصد افزایش یابد (افزایشی بیش از ۶۰ درصد). در کشورهای توسعه یافته در ازای هر نفر سه نفر بازنشسته وجود دارد.
ژاپن که بیش از ۲۲ درصد از جمعیت آن را افراد ۶۵ سال و بیشتر تشکیل می دهد، به عنوان سالخورده ترین جمعیت جهان به حساب می آید. این رقم در ایتالیا و آلمان۲۰ درصد است و در امریکای جنوبی، اروگوئه سالخورده ترین جمعیت را دارد که تقریبا ۱۴ درصد از جمعیت کل آن را افراد بالای ۶۴ سال تشکیل می دهند. این گرایش و روند در همه جا تا سال ۲۰۱۰ میلادی افزایش می یابد؛ برای مثال در ژاپن تنها یک کودک در ازای ۳ بزرگسال بالای ۶۴ سال وجود دارد.
ارقام به وضوح نشان می دهد که روند سالخوردگی با تعداد زیادی از افراد پیر به سرعت در حال وقوع است، انتظار می رود جمعیت افراد سالخورده به دو برابر حالت کنونی برسد.
چالشی که در آینده با آن روبه رو هستیم این است که بتوانیم مردم را متقاعد کنیم که افراد در همه جا می توانند با امنیت و عزت پیر شوند و آنها می توانند برای شرکت در زندگی اجتماعی به عنوان شهروند با حقوق کامل زندگی کنند. در همان زمان حقوق افراد مسن نباید با کسانی از گروه های دیگر و روابط بین نسلی متقابل آنها ناسازگار باشد.
سالخوردگی جمعیت باید به عنوان یک داستان موفق در تاریخ بشریت دیده شود، اما با این وجود این پدیده مشکلاتی را در خانواده، جامعه و در سطح ملی به ارمغان می آورد. افزایش سریع اندازه گروه‌های پیرتر به معنی تغییر در نیازهای شخصی است. این روند منجر به تغییر در سلامتی می‌شود، برای مثال تقاضا برای مراقبت برای این گروه ها افزایش می یابد.(آدریانا اسکاردینو، رئیس دفتر ارزیابی اقتصادی و آماری در بانک بیمه اجتماعی اروگوئه و نویسنده گزارش ISSA).
این حقیقت که زنان بیشتر از مردان زندگی می کنند منجر می شود که نسبت زنان در گروه های در معرض خطر بیشتر باشد. در سراسر جهان، زنان در حال حاضر ۵۵ درصد از جمعیت سن ۶۰ سال و بیش‌تر را تشکیل می دهند. در میان جمعیت خیلی پیر و سالخورده (۸۰ سال و بیشتر)، تعداد زنان تقریبا دو برابر تعداد مردان است.
این زنان به احتمال زیاد بیوه هستند، از آموزش و پرورش کمتری برخوردار بوده‌اند، سال های سپری شده کمتری در محل کار دارند و در نتیجه دسترسی محدودتری به امنیت اجتماعی دارند. در نتیجه توجه ویژه ای باید به تصمیم گیری بر سیاست های عمومی در مورد بهداشت، مسکن، خدمات اجتماعی و سیستم های حقوق بازنشستگی صورت گیرد.
زندگی طولانی تر جوامع به سازگاری بازار کار و پایداری سیستم های امنیت اجتماعی بستگی دارد.
خاکستری شدن نیروی کار
سالخوردگی اثر مستقیمی بر نیروی کار دارد، چون افزایش امید زندگی بر رفتار و تصمیمات فردی تاثیر می گذارد. از جمله این تصمیم گیری ها عبارت است از تصمیم گرفتن برای ادامه دادن به کار و فعالیت برای مدت طولانی تر و بیشتر.
در این زمینه، ما باید به یاد داشته باشیم که تغییرات در اشتغال تاثیر مستقیم بر روی برنامه های بازنشستگی دولتی و خصوصی دارد. بازار کار بر برنامه های بازنشستگی اثر دارد؛ چون این برنامه ها بر تصمیمات افراد سالخورده برای میل به بازنشسته شدن و یا ماندن در بازار کار اثر می گذارند (اسکاردینو).
ارتباط عددی بین کسانی که در یک موقعیت که از لحاظ اقتصادی مولد هستند (۱۴ تا ۶۴ ساله ) و کسانی که وابسته هستند(۶۵ سال و بیشتر ) به وضوح تاثیر ساختار سنی را در جامعه نشان می دهد. در جوامع سالخورده مردم در گروه سنی مولد برای ارائه خدمات و حمایت از افراد سالمند کمتر و کمتر می شوند و نسبت افراد سالخورده به کل جمعیت افزایش می یابد.مشکلات سالخوردگی جمعیت با رشد اقتصادی و نرخ مشارکت در بازار کار همراه است.
به طور کلی گفتن این حرف مفید است که بگوییم شهروندان سالمند یا ارشد را انتخاب کنید تا در بازار کار باقی بمانند و برای به تعویق انداختن بازنشستگی خود به تولید درآمد اضافی بپردازند که این امر به تامین مالی و حقوق بازنشستگی کمک خواهد کرد. شاید بیشتر جوانان این امر را برای خود مسلم فرض کنند که آنها می توانند نسبت به اجدادشان بیشتر کار کنند. هرچند که متقاعد کردن کارفرمایان برای نگه داشتن کارگران مسن تر در لیست حقوق بسیار سخت و بسیار ارزشمند است(اسکاردینو).
آیا هزینه مراقبت های بهداشتی سالمندان از اختیار و توان جوامع خارج است؟
پدیده سالخوردگی جمعیت به طور مستقیم با “گذار سلامت” که در حال رواج در سراسر جهان است، ارتباط دارد، حتی اگر این گذار با سرعت های مختلف صورت گیرد.
انتقال بهداشت، به عنوان “گذار اپیدمیولوژیک “ نیز شناخته می شود که این گذار عبارت است از یک سری از تغییرات پیوسته که شامل تغییر از نرخ بالای باروری به نرخ پایین، افزایش مداوم در امید به زندگی در بدو تولد و دیگر سنین و گذار از بیماری های مسری به بیماری های غیر مسری و افزایش بیماری های مزمن ( از جمله سرطان ها) می شود.
در اروگوئه میانگین امید به زندگی در بدو تولد ۶۶ سال است. در ایتالیا و ژاپن بالای ۷۰ و ۷۵ سال است. دسترسی شخصی به خدمات بهداشتی و مراقبتی که شامل جلوگیری از بیماری ها می شود، بدان معنی که ارتقاء سلامت در طول زندگی باید در پیشگیری و به تاخیر انداختن در شروع بیماری و معلولیت و همچنین در بهبود کیفیت زندگی تمرکز کند.
دسترسی به کمک های پزشکی و خدمات اجتماعی کافی؛ یک بخش اساسی از امنیت اجتماعی و یک پیش نیاز برای سالخوردگی سالم است. در نظر گرفتن راه‌هایی برای بهبود سیستم بهداشتی به منظور بهبود درمان سالمندان و یا جلوگیری از بیماری های خاصی که در ارتباط با سن رخ می دهد، می تواند بهبود رفاه افراد مسن و استفاده منطقی از منابع را به همراه داشته باشد.
اصلاحات در برنامه های بازنشستگی
در بسیاری از کشورها سن قانونی بازنشستگی به رغم تغییرات جمعیتی ثابت باقی مانده است. علاوه بر این، بسیاری از مردم قبل از رسیدن به سن بازنشستگی رسمی برای استفاده از مزایای بازنشستگی خود را زودتر بازنشسته می کنند که این امر موجب به وجود آمدن موقعیت بدتری برای آنان می شود. یکی از بزرگ‌ترین چالش ها عبارت است از اینکه جوامع سالخورده باید شرایطی را فراهم کنند تا افراد مسن بتوانند درآمد کافی داشته باشند بدون اینکه یک بار غیرقابل تحمل برای افراد جوان به وجود آید. در تعداد کمی از کشورها از جمله ژاپن و ایتالیا، جایی که تنها ۱٫۵ فرد فعال برای یک فرد که غیرفعال وجود دارد، شرایط بسیار سختی برای کنترل این موقعیت وجود دارد. در نتیجه این سیستم باید اصلاح شود، و کارگران و افراد را مجبور کنند که در بازار کار باقی بمانند.
سالخوردگی جمعیت مساله‌ای است که در حال حاضر باعث افزایش نگرانی به طرح امنیت اجتماعی، به ویژه برای کسانی که از طریق سیستم های “پرداخت در مقابل استفاده” تامین می شوند، شده است. چون آن ها نگران آینده بازنشستگی خود هستند.سیستم امنیت اجتماعی در جوامع سالخورده یک ضرورت اجتماعی و اقتصادی است، اما اصلاح این سیستم های مالی گسترده، مشکلات سیاسی و اقتصادی زیادی را به وجود می آورند که حل کردن آنها مشکل است. مشکل اصلی که در این جوامع رو به افزایش است،
عبارت است از این که تعداد افرادی که به سن بازنشستگی می‌رسند در مقایسه با تعداد افرادی که درسن فعالیت قرار گرفته‌اند، رو به افزایش است. چالشی که با آن روبه رو هستیم، فراتر از محدودیت های تغییر در ساختار مالی است. بهتر است در تعریف مجدد و روشن بر روی اهداف و ابزارها تمرکز کنیم.
به عبارتی باید برای حل چالش جوامع سالخورده از انواع مختلف موسسات دولتی و خصوصی به منظور دستیابی به اهداف امنیت اجتماعی و حل مشکلات اقتصادی استفاده کنیم.