واکاوی ماجرای جنجالی مسعود شجاعی و احسان حاج صفی، بازیکنان تیم ملی/بازخوانی یک داستان قدیمی

سه شنبه ۱۷ مرداد ۹۶   شماره ۶۴۹

***

وقایع استان

***

سال های سال است تیم های ورزشی و ورزشکاران ما از مقابله با تیم ها و ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس سر باز می زنند و به میدان نمی روند چه در ورزشهای گروهی و تیمی چه در ورزش های انفرادی موقعیت های بسیار خوبی برای کسب مدال و افتخار را در جهت تحقق این آرمان و این ایدئولوژی از کف رفته است به بیان ساده تر ما ایرانی ها در هیچ زمینه ای دولت ملت و محدوده جغرافیایی و هر جنبنده ای مربوط به این سرزمین و این رژیم را از بیخ و بن به رسمیت نمی شناسیم سالهای سال است که این بمثابه یک مکتب ورزشی برای ما در آمده و همه دنیا و محافل ورزشی نیز این را بخوبی واقفند . در زمان قرعه کشی و چیدمان جدول مسابقات جهانی و یا المپیک یک تفریح جالب برگزار کنندگان و شرکت کنندگان پیگیری قرعه ورزشکاران ایران و اسرائیل است که در چه مرحله و در چه صورتی با هم روبرو می شوند. اصلا هویت سیاسی و بین المللی ایران با عدم به رسمیت نشناختن اسرائیل گره خورده و همه دنیا این را باور دارند.خود سردمداران این رژیم هم این را می دانند و هرچند آنچنان برایشان پر اهمیت نیست. بر هیچ کس پوشیده نیست که بخش بزرگی از اوضاع همیشه متشنج منطقه زیر سر همین رژیم منحوس است و بسیاری از نا امنی ها و کشتار مردم بی دفاع حاصل از تفکر ددمنشانه انها دارد و این از دیرباز به عنوان شعار اصلی نظام جمهوری اسلامی عنوان شده است.ما در این مطلب اصلا سعی نداریم که بخواهیم این تفکر را نقد کنیم اتفاقا از هر بعدی که به قضیه نگاه می کنیم این رژیم به دلیل رفتارهای ضد انسانی اش قطعا برای ما رسمی نیست ولی میخواهیم ورزشی به این موضوع نگاه کنیم و از دید ورزش و حال و هوای آن به چرایی و نقد یک تصمیم بپردازیم.
چند روز پیش تیم یونانی پانیونیوس که مسعود شجاعی کاپیتان کهنه کار تیم ملی ایران و احسان حاج صفی دیگر ملی پوش ما را به خدمت گرفته است در مقدماتی باشگاه های اروپا در مقابل مکابی اسرائیل صف آرایی کرد ، اول که این قرعه مشخص شد حرف و حدیث های بسیاری و گمانه زنی های فراوانی در خصوص بازی کردن و یا بازی نکردن این دو بازیکن مقابل اسرائیلی ها به پا شد از هر طیف سیاسی و ورزشی نقل قول ها و اعلام نظر هایی بگوش رسید و مخالفان و موافقان حضور این دو بازیکن در زمین نظرات خود را به آرامی و یا با تندی اعلام کردند. طیف مخالف و جبری حتی پا را فراتر گذارده و قبل از بازی به جای اینها تصمیم گرفت، گویی بخواهد نظر و خواست خود را به عنوان تصمیم شجاعی و حاج صفی به آنها القا کند و اعلام می داشتند حاج صفی و شجاعی پرچم اسرائیل ستیزی ورزشی را همچون گذشته افراشته داشته و به زمین نخواهند رفت.بازیکن های همقطار اینها در تیم ملی اما نظر دیگری داشتند و در محافل رسانه ای مجازی به ضرس قاطع اعلام می داشتند که بازی خواهند کرد و البته دلیل محکمی هم داشتند برای این نظرشان که در ادامه مطلب به آن خواهیم پرداخت.
به هر حال روز بازی فرا رسید و مسعود شجاعی و احسان حاج صفی پیشاپیش صف بازیکنان پانیونیوس با کوهی از انگیزه و قدرت پا به میدان گذاشتند.در لحظه ورود این تیم به زمین و قتی به چشم های مسعود شجاعی نگاهی می انداختی می فهمیدی که او بگونه ای دیگر میخواهد خشمش را در زمین به رخ اسرائیلی ها بکشد.حاج صفی هم همینطور با قدرت و سینه ای ستبر وارد کارزار شد . آنها تصمیم گرفته بودند به گونه ای نوین و جدیدی با اسرائیلی ها بجنگند همان روشی که در قلب ورزش نهفته است میخواستند در زمین حرفشان را بزنند.بازی آغاز شد و هر جای زمین این دو بودند و با تمام توان برای موفقیت تیم شان تلاش کردند ولی صد حیف که با یک گل قافیه را به یهودی ها باختند و تیم شان از گردونه مسابقات حذف شد.
نکته اول و کلی در خصوص عدم رویارویی ها با نمایندگان رژیم اسرائیل این مسئله است که هر گاه ورزشکاران ما از مسابقه با نمایندگان رژیم اشغالگر قدس سر باز می زنند چرا انواع و اقسام دلایل را می آوریم جز دلیل اصلی را؟ مسئولان تیم های ورزشی ما در هنگام رخ دادن این مورد و حذف ورزشکاران ما بهانه های همچون مصدومیت و یا مسمومیت را عنوان می کنند می دانید چرا؟
چون اگر دلیل اصلی راعنوان کنند تیم ها و ورزشکاران ما به سختی جریمه خواهند شد چون در هر رشته ورزشی یکی از اصولی ترین اصل ها که همه کشور ها به آن پایبند هستند این است که ورزش از سیاست جداست ، ورزش از نژاد پرستی بری است و هر گاه نمونه هایی دال بر نقض این اصل مشاهده شود مسئولین فدراسیون جهانی ورزش مربوطه سخت ترین جریمه ها را برای خاطیان در نظر می گیرند.
خوب آقایان مگر ما داعیه دار مبارزه با اسرائیل نیستیم؟ مگر ما همه جا فریادمان را در مشت هایمان گره نکرده ایم که این رژیم بایستی از صحنه روزگار محو شود؟ پس چرا در ورزش دولا دولا شتر سواری می کنیم ؟ آقایان چرا خوف دارید از محرومیت؟ چرا می ترسید از جریمه های سنگین و یا حتی تعلیق فدراسیون مطبوعه تان؟ نمی شود که هم این سو را داشته باشید هم آن سو را
سرتان را بالا بگیرید و بگویید که به دلیل آرمان سیاسی مان از حضور سر باز زدیم و همه ملت هم همین را میخواهند و هیچ کس در این مملکت این رژیم را به صلاحیت نمی شناسد.مگر نه اینکه کنفرانس بین المللی هولوکاست را در سالهای گذشته برگزار کردیم؟ کمی هم جرات و شهامت را از مردان سیاست ما یاد بگیرید که لا اقل استخوان لای زخم نمی گذارند . نمی شود که هم ورزشکار را محروم از موفقیت کنید و هم هزار و یک دلیل واهی بیاورید ولی دلیل اصلی را به زبان نیاورید آقا جان مرگ یکبار شیون هم یکبار ولی صد حیف که اینجای کارتان می لنگد شما که ورزشکار را از مدال و موفقیت محروم می کنید لا اقل بلند فریاد بزنید و بگویید به چه علت به میدان نرفته اید.محروم می شوید ؟ تعلیق می شوید؟ خوب بشوید کمی از سیاست یاد بگیرید لا اقل که حرفتان را صریح بزنید هم خر را می خواهید و هم خرما را ؟ تا کی در میادین ورزشی می خواهید آسه بروید و آسه بیایید که گربه شاختان نزند؟ دست بردارید از این یک بوم و دو هوا بازی کردن ها سرتان را بالا بگیرید و صابون هر محرومیت و جریمه ای را هم به تن بمالید .
برگردیم به موضوع شجاعی و حاج صفی ، دوستان طرحی را در مخیله می پرورانند که این دو بازیکن ارزشمند تیم ملی را در آستانه جام جهانی محروم کنند چهارسال فوتبالیست درجه یک ما خون دل خورده و خود را روی فرم نگاه داشته و طوری بازی کرده و تمرین کرده که از چشم سخت گیر کی روش دور نماند و با تیم ملی راهی جام جهانی شود حالا دوستانی که پایشان به توپ نخورده و از هیچ چیز ورزش و فوتبال با خبر نیستند فغان بر آورده اند که محرومشان کنید . عزیزان کمی آگاهی خود را افزایش دهید آن ورزشکاری که خیلی راحت جلوی اسرائیلی ها حاضر نمی شود ورزشکار ملی یا باشگاه داخلی است نه بازیکنی که با یک باشگاه فوتبال خارجی قرارداد دارد و به آن باشگاه تعهدمند است. آقایان قراردادهای بین المللی فوتبال مو لای درز آنها نمی رود خانه خاله نیست که یک روز بخواهی در مقابل یک حریف به هر دلیلی به میان نروی و در خانه استراحت کنی.در مقابل ریال ریال مبالغ قرارداد بایستی در تمرینات و مسابقات حضور داشته باشند.تاکی می خواهید نا آگاهانه در خصوص ورزش و مسائل ان اظهار فضل کنید؟ همین دو ماه پیش بود که پس از شکست استقلال از الیعن با نظرات غیر کارشناسانه خود مضحکه خاص و عام شدید.تجربه نشد برایتان؟ حالا هم ورود کرده اید به موضوعی کاملا تخصصی در حیطه ورزش و پا بر زمین می کوبید که این دو را محروم کنند؟ بیخود تلاش نکنید که دوباره همچون تف سربالا می نشیند بر پیشانی خودتان موضوع را بیخود سیاسی نکنید و به پر و پای این دو جوان نپیچید.خود یونانی ها هم روی خوشی به کشتار بی گناهان و مظلومان فلسطینی ندارند ولی دلیلی ندارد که یک مبارزه ورزشی را به سیاهی سیاست بکشانند هیچ کس در دنیا موافق کشتارو قتل عام و زورگویی نیست ولی مقوله ورزش جداست.حاج صفی و شجاعی فقط و فقط برای تیمی که به آن متعهد بودند به میدان رفتند و فقط فوتبال بازی کردند نه انها اسرائیل را تائید کردند و نه به رسمیت شناختند. خیلی هم از اسرائیل تنفر دارند اگر راستش را بخواهید ولی این دو حرفه ای هستند و پایبند به قرارداد. ما ورزشی ها دیده اید اصلا پا در کفش دیگران کنیم ؟ دیده اید در مورد سینما و موسیقی و سیاست نظر دهیم؟ چون حیطه ما نیست و چون هیچ سر در نمی آوریم از آن ولی سختمان می شود اگر ورزش را بردارید و با چوب سیاست بزنیدش از آن بدتر خیلی سختمان می شود که نا آگاه ها وارد این عرصه شوند و نظر پراکنی کنند.
یک موضوع دیگر هم ظاهرا فراموش کرده اید و یا اطلاعی در خصوص آن ندارید ، سرمربی تیم ملی ما کارلوس کی روش است.مربی کاملا حرفه ای که تمام دنیا اخلاق و رفتار او را می شناسند او قطعا به ایده شما بگونه ای می خندد که به ریسه افتد ، اتفاقا اگر یکی از همین فسیل شده های وطنی سرمربی تیم ملی بود ایده شما را روی سر میگذارد و چنان می گفت بله قربان که صدایش به عرش می رسید ولی صد حیف که در این خاکریز هم با مانعی به نام کارلوس کیروش مواجه شده اید.امیدواریم روزی فرا برسد که ورزش فقط و فقط ورزش باشد و خودی ها در آن اظهار نظر کنند.