روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
سه شنبه ۲۵ خرداد ۹۵ شماره ۳۴۴
گروه فرهنگی- وقایع استان:
تئاتر خیابانی، مؤثرترین راه انتشار یک اثر هنری و به دنبال آن یک تفکر انسانی در اجتماع است و شاخصه اصلی آن، قابلیت اجرا در کوچه و بازار و در میان مردم می‌باشد.
تئاتر خیابانی، تئاتر اجتماعی است. تئاتر اعتراض است، اعتراض به اوضاع موجود جامعه که در قالب یک داستان در میان مردم به نمایش درمی‌آید. این‌گونه تاثیربرانگیز تئاتر، هرچه خلاقانه‌تر باشد و نگاه موشکافانه‌تری به جامعه اطراف خود داشته باشد، به تعریف و نیز هدف‌های خود نزدیکتر خواهد شد. آنچه درتئاترخیابانی اهمیت فراوان دارد، مضمون نمایش است که می‌تواند برگرفته از واقعیت‌ها و مشکلات روزمره جامعه ما باشد و هرچه این مضامین با همه موشکافانه و عمیق بودنش، ساده وعامیانه ابراز شود، برای مخاطب عام ملموس‌تر خواهد بود. یعنی اینکه مخاطب، خود، دردها و حرفهایش را در آیینه این نمایش‌ها ببیند و آنها را باور کند.
بعد از شروع قرن بیستم می‌توان به تاریخچه تئاتر خیابانی از دو وجهه سیاسی و هنری به طور جداگانه پرداخت، در اوایل قرن بیستم، به دنبال جنگ جهانی اول و انقلاب شوروی نمایش‌های خیابانی در اروپا از رونق بسیار برخوردار شد. این تئاتر با هدف تبلیغ و ترویج اجرا می‌شد و عموما می‌خواست که مواضع انقلاب را تبلیغ کند. بعد از جنگ جهانی دوم و بخصوص در دهه ۱۹۵۰ میلادی این روند سیر نزولی یافت تا جنبش دانشجویی فرانسه در اواخر سال‌های ۶۰ و ظهور رادیکالیسم در اروپا به آن جان تازه‌ای بخشید. فرق رویکرد این تئاتر با تئاترهای قبلی این بود که اگر در گذشته تئاترخیابانی در دفاع از پرولتاریا برخاسته بود این‌بار بر ضد سرمایه‌داری جهانی سر برآورده بود. بخصوص بعد از جنگ ویتنام خیلی از این نمایش ها با هدف مخالفت با امپریالیزم جهانی شکل گرفت و بعد کم کم تاثیرات سیاسی در این نمایش‌ها کم شد ولی جای خود را به دفاع از حقوق سیاهان، زنان و اکنون مخالفت با جهانی‌سازی داد.
مضمون نمایش آن قدرباید با مخاطب خود با صداقت و راحت ارتباط برقرار کند تا او این خیابانی کاران عرصه نمایش را ازخود بداند و بر این نظر باشد که آنها مردمی هستند که در میان مردم آمده‌اند تا دغدغه‌های اجتماعی خود را به همنوعانشان ارائه نمایند. در تئاتر خیابانی تماشاگر و بازیگر معنایی دیگر و متفاوت می‌یابند، با هم یکی می‌شوند تا با کمک گرفتن از شیوه‌های خاص نمایشی که اغلب سینه به سینه منتقل شده‌است تمامی موانع ارتباطی و حایل شونده بین این دو گروه از میان برداشته شود. در این گونه نمایشی تعامل بین بازیگر و تماشاگر در بالاترین حد ممکن وجود دارد و این دو بدون هیچ برنامه‌ریزی از پیش تعیین شده‌ای خود را در جریانی دخیل می‌بینند که به برون ریزی درونیات آنها منجر می‌شود. بازیگر در نمایش خیابانی می‌تواند تنها با طرح موضوعی خاص و دخالت دادن مخاطبان نمایش خط سیر موضوع را به کمک آنها تا رسیدن به حصول نتیجه دنبال کند.
به گزارش خبرگزاری ایرنا تئاتر خیابانی «اعتیاد به شرط چاقو» به مناسبت روز جهانی مبارزه با کار کودکان (۱۲ ژوئن) شامگاه یکشنبه در پارک شهدای گمنام اراک با حضور علاقه مندان به هنر نمایش اجرا شد.
عضو هیات مدیره موسسه مردم نهاد سیکا در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: این نمایش با هنرمندی دو بازیگر بزرگسال و یک بازیگر خردسال به مدت ۱۵ دقیقه برگزار شد. حسین اکبری، آگاهی بخشی به جامعه و رعایت حقوق کودکان کار را از اهداف برپایی این تئاتر خیابانی عنوان کرد. وی اظهار کرد: این موسسه با اخذ مجوز از اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی به مدت دوشب اجرای خیابانی دارد. وی گفت: سال گذشته این موسسه برای همراهی با کودکان کار نمایشگاه عکس دایرکرد و امسال تئاتر خیابانی برگزار می کند. موسسه مردم نهاد سیکا ( سرای یاری کودکان امید) مجموعه ای غیرانتفاعی، غیرسیاسی و غیر دولتی است که با شماره ۷۴۰ به ثبت رسیده است.
اجرای تئاتر خیابانی می تواند فرهنگ تئاتر دیدن را در جامعه رواج دهد و مردم تئاتر گریز را دوباره با سالن‌های تئاتر آشتی دهد و به نوعی خود یک مبلغ ارزشمند برای هنر و هنرمندان تئاتر باشد، اگر به صورت حرفه‌ای و با نگاهی دقیق تر و جدی تر به آن پرداخته شود. به هرحال این گونه تئاتر به این دلیل که می‌تواند به همراه لذت تماشای نمایش، ارزشهای اجتماعی و زیباشناسی تئاتر را با خود به میان توده‌های مردم ببرد، می‌تواند بسیار مؤثر باشد. در این فرایند به جای اینکه مردم به طرف نمایش بیایند، تئاتر به سراغ مردم می رود و به توسعه این هنر و شناسانده شدن و پذیرفته شدن آن نزد مردم کمک می‌کند و این رغبت را می‌تواند در آنان به وجود آورد که به تئاتر نگاه مشتاقانه‌تری داشته باشند.
