یکشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۱  شماره ۱۵۴۷

نبرد خدایگان توپ و زمین

هر آنچه هواداران از یک فوتبال تمام عیار انتظار داشتند در دیدار بین لیورپول و سیتی دیده شد. رقابت شدید دو تیم در راه کسب جام قهرمانی لیگ جزیره خودش موقعیتی بسیار هیجان انگیز است که طی چند سال گذشته همواره در جریان بوده و چنان نفس گیر و نزدیک دنبال شده که حواس هر هوادار فوتبالی را به خود جلب کرده است. بازی این دو تیم یکی از بهترین تبلیغات برای فوتبال بود اگر کسی را که تا به امروز فوتبال ندیده پای این بازی ها می نشاندید قطعا تا آخر عمر عاشقانه فوتبال را دنبال می کرد. هواداران این دو تیم در هیجان و استرسی که در این بازی ها وجود داشت غوطه ور شدند و تا سر حد انفجار از آن لذت بردند چه چیزی را باید می دیدیم که ندیدیم؟ این بازی ها مثل سمفونی های بتهوون، آثار داوینچی، خرابه های تخت جمشید و کولوسئم، زیبایی مسجد نصیرالملک و … جز زیباترین آثار بشریت هستند که به دست کلوپ و گواردیولا و ستارگانی مثل دیبرونه، فن دایک، صلاح، فودن، آلیسون، استونز، آرنولد و رابرتسون، واکر، سیلوا و … خلق شده است. اگر در دهه گذشته هنر تیکی تاکا و توانایی های ویران کننده مسی بر فوتبال حکمرانی می کرد حالا انتقال دادن توپ در سریع ترین زمان ممکن فرمولی است که تیم ها را در جهان به برتری می رساند لیورپول و سیتی حالا دو تیمی هستند که مثل آذرخش بر سر حریفان فرود می آیند و در کسری از ثانیه توپ را از یک سر زمین ۱۱۰ متری به آن سر دیگرش انتقال می دهند و نظم دفاعی حریفان را تباه می کنند. از طرفی این دو تیم با سرعت بسیار زیاد به حالت دفاعی بر می گردند و در خط دفاع شان ستارگان بزرگی دارند که با هوش و قدرت زیادی که دارند مانع بزرگی برای دست یافتن به دروازه شان محسوب می شوند اگر بازیکن های دو تیم به جای فوتبال بازی کردن ریاضیات و فیزیک را دنبال می کردند بدون شک حالا جز نامدارترین فیریکدان های جهان به شمار می رفتند. گواردیولا که روی کوهی از پول قطری ها نشسته و توانسته دو جین بازیکن درجه یک خریداری کند با هوش چند وجهی و بی پایان که دارد تیمی ساخته که علاوه بر کسب جام های پر تعداد، فوتبال بسیار زیبایی نیز به نمایش می گذارد. در طرف مقابل کلوپ سرمربی به شدت انرژیک است با کشفی که درمورد نحوه پرس کردن حریف کرده و تکیه بر استعدادهایی که خودش بزرگ شان کرده بیش از آنکه جام‌ گرفته باشد به فوتبال زیبایی تزریق کرده و تحسین و ستایش همگان را دارا است. تقابل تیم هایی که تقریبا هیچ نقطه ضعفی ندارند بسیار هیجان انگیز است لیورپول و سیتی طعم تحت فشار بودن را خیلی کم می چشند از طرفی آنها هیچگاه از حمله کردن ترسی نداشته اند اما حالا هر دو تیم می دانستند هر اشتباهی می تواند به شدت تنبیه شان کند. بازیکن های لیورپول برای یک لحظه غافل شدند و بازیکنان سیتی ضربه خطا را بلا فاصله و بدون مکث آغاز کردند چند ثانیه بعد شوت دیبروینه به پای ماتیپ برخورد کرد و دروازه لیورپول باز شد. دروازبان سیتی هنگام دریافت توپ مکث بی جایی داشت و سادیو‌ مانه که با سرعت زیادی به سمتش در حال حرکت بود با یک تکل به موقع دروازه سیتی را گشود.
هر تیم با شجاعت تمام خط پرسش را بالا می آورد و با شش هفت بازیکن وارد زمین حریف شده و آن ها را تحت فشار قرار می داد گاهی که صـــاحب توپ می شدند حریف شان را همچون مبارزی که گوشه رینگ گیر افتاده باشد مچاله می کردند و تحت فشار قرار می دادند و گاهی نیز همچون تیری که از چله کمان رها شده باشد حملات حریف را جواب می دادند و با دو سه پاس سریع و هوشمندانه خود را به پشت خط دفاع حریف می رساندند. پاس ها سریع و صحیح ارسال می شد، سانترها با دقت فراوان به مقصــــد می رسید، کنترل ها با مهارت زیادی انجام می شد و شوت ها خطرناک و زهردار بودند، توپ دست هر بازیکنی که می رسید معنای خاصی داشت و بازیکن ها در اطراف او به گونه ای جابجا می شدند که هم از او حمایت می کردند و هم می توانستند با یک فرار به موقع خود را در موقعیت گل قرار دهند. تا به حال ندیده بودیم لیورپول آنقدر در کنترل کردن بازیکنی ناتوان باشد که تنها راه متوقف کردنش را انجام خطا بداند دیبرونه در دیدار اول چون یک رقاص باله در زمین می چرخید و پاس های کلیدی ارسال می کرد. سیتی نیز در صحنه گل اول اسیر همکاری و خلاقیت پیچیده دو مدافع راست و چپ لیورپول شد بازیکنان سیتی نتوانستند متوجه شوند ارسالی به ظاهر بد چه سرانجامی خواهد داشت و آنها تاوان این ندانستن را با گلی که خوردند، دادند. در بازی اول سیتی بهتر بود بازی مساوی شد و آنها همچنان صدرنشین ماندند و در بازی دوم این لیورپول بود که پیروز شد و توانست به فینال جام حذفی برسد.
شاید خیلی ها انتظار داشتند حساسیت های موجود بر سر دو جام هر دو تیم را محتاط کند اما دیدن ۹ گل در دو بازی همه را غافلگیر کرد گویی جشنی بر پا شده و انسان ها را تا بی نهایت سر ذوق آورده و به نهایت شادی رسانده است. این رویارویی از این نظر جذابیت زیادی داشت که هیچ گاه ندیده بودیم لیورپول و سیتی در بازی هایی که برتری فراوانی داشته اند همزمان زخم های فراوانی نیز بخورند در هیچ لحظه از بازی هواداران هر دو تیـم نمی توانستند، مطمئن باشند که پنج شش ثانیه بعد رقیب در حال خوشحالی پس از گل نباشد. همگان دیدند که در انتهای بازی دو سرمربی چگونه با هم ذست دادند کلوپ و گواردیولا مانند دو جنگجو که در طول ۹۰ دقیقه ضربه زده بودند و ضربه خورده بودند و برای کسب نتیجه عرق شان در آمده و خون ریخته و حرص خورده بودند به سمت هم حرکت کردند اما مانند دو دوست صمیمی با هم دست دادند آن ها پیش و پس از بازی چنان از طرف مقابل و دستاوردهایش تعریف می کردند که آدم نمی دانست این ها رقیب همدیگرند یا رفیق هم! اینکه می گوییم این دو بازی نهایت زیبایی فوتبال بودند به خاطر همین وجهه اخلاقی آن بود ورزش بدون اخلاق هیچ‌ معنایی ندارد.