شنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۰  شماره ۱۵۰۵

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و ذوب آهن اصفهان در هفته هفتم لیگ برتر فوتبال کشور

نمایش ضعیف

چند هفته ای می شود که آلومینیوم طراوت و شادابی خود در زمین بازی را از دست داده و دیگر خبری از آن تیم دونده و فرصت طلب نیست، دیگر شاهد احاطه تیم بر تمام بخش های زمین نیستیم و بازی به بازی آلومینیوم بیشتر از قبل به تیمی کم برنامه و کم موقعیت تبدیل می شود این در حالی است که هم هوادارها و هم کادر فنی می دانند که این بازیکن ها می توانند بهتر از این ها کار کنند و در بازی هایی که بر حریفان تسلط دارند به گل برسند و پیروز شوند

مهرداد یاری

آلومینیوم باز هم در دیداری که انتظار می رفت پیروز شود به یک امتیاز رضایت داد و باز هم گل نخورد. چند هفته ای می شود که آلومینیوم طراوت و شادابی خود در زمین بازی را از دست داده و دیگر خبری از آن تیم دونده و فرصت طلب نیست. دیگر شاهد احاطه تیم بر تمام بخش های زمین نیستیم و بازی به بازی آلومینیوم بیشتر از قبل به تیمی کم برنامه و کم موقعیت تبدیل می شود این در حالی است کــه هم هوادارها و هم کادر فنی می دانند که این بازیکن ها می توانند بهتر از این ها کار کنند و در بازی هایی که بر حریفان تسلط دارند به گل برسند و پیروز شوند.
طی چند هفته گذشته آلومینیوم تقریبا هیچ تغییری نداشته و به شکل تکراری یک مدل بازی را ارائه می دهد در حالی که همه حریفان هر هفته در حال آنالیز آن ها هستند و هفته به هفته فضاها محدود تر و موقعیت ها کمتر می شود. در دیدار ظهر سه شنبه مثل همـــه بازی های قبلی آلومینیوم هنگام در اختیار داشتن توپ از سیستم ۴-۲-۳-۱ و هنگام دفاع کردن از سیستم ۵-۳-۲ استفاده می کند البته در دیدارهای اخیر نظم تیم به اندازه چند هفته ابتدایی نیست. ترکیب تیم نیز مثل همیشه حسین پورحمیدی در درون دروازه، سلیمان زاده و محمدزاده در عمق دفاع، آریاکیا و فخرالدینی در دفاع چپ و راست، احمدی و قایدرحمتی به عنوان هافبک دفاعی، نقی زاده هافبک پشت مهاجم، شریفات و علی نژاد هم به عنوان وینگرهای راست و چپ به بازی گرفته شدند و محمد امین اسدی نیز در خط حمله جایگزین نیما درودی شده بود.
نخستین نکته فنی بازی را از همین ترکیب تیم آغاز می کنیم چرا اسدی؟ وقتی شما در گذشته با نیما درودی توانسته اید خوب بازی کنید و نتیجه هم بگیرید پس چه دلیلی دارد او را بیرون نگه دارید و به جای او یک مهاجم ناآماده را به بازی بگیرید؟ اسدی در گذشته نشان داده که مهاجم و کلا بازیکن خوب و تکنیکی است اما در حال حاضر آمادگی فصل قبل را ندارد و در این شکی نیست که اگر در زمان مناسب از او بازی گرفته شود، می تواند یکی از بهترین بازیکن های تیم باشد. اما چرا نگارنده روی درودی اصرار دارد؟ خب آلومینیوم در وهله اول تیمی است که وینگرها و هافبک های سرعتی، شوتزن و باهوشی دارد بدون شک این تیم مهــاجمی می خواهد که بتواند هم توپ های هوایی را برای استفاده دیگر بازیکن ها روی زمین بیاورد و هم اینکه بتواند پشت به دروازه حریف بازی کرده، توپ را نگه دارد و به وینگرها و هافبک هایی که در موقعیت مناسب قرار دارند، برساند در ضمن آلومینیوم تیمی است که بازیکن هــایش ارسال های خوبی به محوطه جریمه حریف دارند به همین دلیل وجود یک مهاجم سرزن قطعا جز واجبات است. از طرفی دوندگی درودی بسیار زیاد بوده و می تواند فضای بیشتری را پوشش دهد. پیش تر هم بارها گفته ایم که کادر فنی آلومینیوم باید از نقی زاده استفاده بهتری داشته باشند و بازی تیم با محوریت او انجام شود خیلی ساده است که کادر فنی آلومینیوم چگونگی به ثمر رسیدن گل های تیم را بررسی کنند تا به تاثیرگذاری این بازیکن پی ببرند. قبلا هم گفته ایم که شریفات بازیکن خوبی است و در لحظات خاص تاثیرگذار است اما به طور کلی در بازی آلومینیوم تاثیر اساسی ندارد اما نقی زاده بازیکنی است که می تواند قلب تپنده تیم باشد اگر او را به عنوان یک وینگر به جای شریفات استفاده کنند و او را به دروازه حریف نزدیک تر کنند. در دیدار برابر ذوب آهن به جز ده دقیقه پایانی در هر دو نیمه خیلی نمی شد از نوع بازی آلومینیوم لذت برد یا حتی احساس رضایت داشت پاس های صحیح کم، توپ گیری های کم تعداد، پرس هایی که انجام نمی شد و توپی که به شکل مناسبی به گردش در نمی آمد و… . این قابل درک نیست که چرا تیم در اجرای تاکتیک هایی که در ابتدای فصل به خوبی انجام شان می داده اکنون به مشکل خورده است! یکی از مهم ترین برتری های آلومینیوم نسبت به تیم های دیگر انجام پرس های عالی بود با تعداد نفرات زیاد و سرعت بالا اتفاقی که در این دیدار تنها یک بار در دقیقه ۷۸ انجام شد آریاکیا، نقی زاده و علی نژاد با یک پرس گاز انبری توپ گیری کــرده و علی نژاد با تکیه بر تکنیک خوبش توانست تا پشت محوطه جریمه پیش برود و در موقعیتی مناسب خطا بگیرد. البته در کنار تمام مواردی که آلومینیوم در انجام آن ها افت کرده است این تیم پیشرفت هایی هم داشته است که آشکار ترین تغییر، پیشرفت تیم در هدفمند بودن ارسال های بلند است در فصل گذشته انتقادات زیادی به بازیکن های آلومینیوم وارد بود که ارسال های بلند را صرفا با قدرت زیاد انجام می دهند و عمومــــا بی هدف و دور از دسترس مهاجم ها بودند اما در دیدارهای اخیر می بینیم که بیشتر موقعیت های آلومینیوم نتیجه ارسال های بلندی است که خیلی دقیق انجام می شوند و در محل های مناسبی فرود می آیند می توان آن ها را پاس های قُطری مطلوب دانست پاسی که سلیمان زاده در دقیقه ۱۷ ارسال کرد و فخرالدینی را در موقعیت خوبی قرار داد که در نهایت در منطقه ای نزدیک محوطه جریمه تیم را صاحب ضربه آزاد کرد بهترین مثال از این دست پاس ها بود.
ذوب آهن در این دیدار با تعداد نفرات زیاد در زمین خودش دفاع می کرد و در همه صحنه ها تعداد زیادی از بازیکن های این تیم در اطراف محوطه جریمه دیده می شدند و سعی داشتند که فضاها را محدود کرده و با تحت فشار گذاشتن مهاجم های آلومینیوم اجـــازه خلق موقعیت به آن ها را ندهند با این وجود مدافعین ذوب آهن پر اشتباه بوده و نظم شکننده ای داشتند و این پراشتباهی در چند حمله آلومینیوم مشهود بود که انتظار می رفت آلومینیوم با علم به این موضوع، حملات بیشتری را ترتیب دهد اما فاصله زیاد بین خط حمله و هافبک و همچنین ایستا بودن و حرکات بدون توپ اندک خط حمله در سراسر زمان بازی باعث شد که تقریبا هیچ‌ گاه توپ به راحتی و روانی به گردش در نیاید از طرفی وقتی آلومینیوم روی به بازی مستقیم و ارسال از جناحین آورد می بایست از درودی یا فاتح که بازیکن های بلندقامت و سرزن تری هستند استفاده می کرد.
در اواخر بازی درودی به بازی آمد اما کم اثر بود و در کمتر از ده دقیقه تعویض شد حالا اگر پای مسائل غیر فنی مطرح نباشد درودی حتی اگر تعویض نمی شد هم نمی توانست به تیم کمک کند چرا که در آن منطقه ای که به بازی گرفته شد کاملا اشتباه بود و عملکرد ضعیف درودی هم به همین موضوع ارتباط داشت. وقتی درودی وارد میدان شد انتظار می رفت درودی در کنار اسدی در خط حمله قرار بگیرد اما درودی با آن قد و قامت و شکل بازی به جای شریفات به بازی گرفته شد که بازیکنی کوتاه قامت و سریع است یعنی کادر فنی آلومینیوم انتظار داشتند که درودی استارت های انفجاری بزند و چند بازیکن حریف را دریبل کند؟
پیش تر هم گفته ایم که فخرالدینی ارسال های با کیفیتی انجام می دهد اما باید او را در موقعیت های خوبی قرار داد تا بتواند سانترهای پر تعدادی انجام دهد. از بازی بسیار خوب علی نژاد هم نمی توان گذشت او باز هم با تکنیک خوب و یورش هایش به سمت محوطه جریمه حریف بسیار دیدنی بود و می توان او را بارزترین زیبایی این دیدار دانست.