روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
سه شنبه ۲۰ تیر ۹۶ شماره ۶۲۷
*** سرمقاله
سید محمد حسن واحدی
با توجه به مشکلاتی که پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران چه از ابعاد داخلی وچه خارجی بر کشورمان تحمیل گردید موجب بروز مشکلات و ایجاد موانع در راه توسعه پایدار شده است. اینک که بحث های اقتصادی مورد تاکید بزرگان نظام در چند سال اخیر بوده و با تاکید بر رهیافت اقتصاد مقاومتی در صدر امور کشور قرار گرفته توجه به موضوعاتی از قبیل تنوع درآمدهای دولت جهت ارایه خدمات به شهروندان وکاهش وابستگی بودجه دولت از منابع نفتی به سمت منابع متنوعی از قبیل اخذ مالیات به شرط ایجاد شرایط رونق تولید وکسب وکار وموضوع توجه به پتانسیل های منطقه ای وسرمایه گذاری داخلی وخارجی واولویت بندی در شروع پروژه های توسعه ای حیاتی وکاملا موثر وبهره ور و نظارت دقیق ومستمر جهت بهبود هر چه بیشتر کیفیت پروژه های در حال اجرا بسیار مهم وکارساز خواهد بود تاشاهد ایجاد اقتصادی تولید محور وصادرات محورکه باعث شرایط عدالت فضایی وتعادل جمعیتی شهرها وروستاهای ایران عزیزباشیم. البته در راه رسیدن به این مهم نیازمند تغییر دیدگاه در چند حوزه هستیم.یکی ازموضوعاتی که نیاز به تغییر در آن به وضوح دیده می شود مسئله نحوه تخصیص بودجه محدود وگرانبهای کشور است که در سوق دهی آن باید به شدت نگاه ملی وفرا بخشی لحاظ گردد وبه سمت برنامه ها وطرح ها وپروژه هایی که خروجی اقتصادی وبهره وری بیشتری در کل کشور دارند سوق داده شود. موضوع بعدی که در ارتباط با بحث اولویت بندی وتخصیص بودجه است تغییر رهیافت اوزالیدی و از بالا به پایین توسعه به سمت توسعه مشارکتی ودرونزا است که باعث به کارگیری ودرگیر شدن تمامی عوامل توسعه پایدار می گردد. برای رسیدن به توسعه نیازمند مشارکت مردم از پایین به بالا هستیم. هیچ نظارت وحساسیتی بالاتر از وجدان کاری فرد فرد مردم تحت اجرای برنامه های توسعه نمیتواند باشد تــا مطلوبیت ونتایج مورد نظر برنامه توسعه ای محقق گردد.اما نکته بسیارمهم که با کل مقوله صدر الذکر گره خورده وارتباط تنگاتنگ با آنها دارد وموجب ایجاد همبستگی ملی واز خودگذشتگی محلی برای رسیدن گام به گام به اهداف توسعه جهت دستیابی به توسعه پایدار ومتعالی میگرددنگاه توانمند انگاری دولتها به شهروندان ومردم تحت اجرای برنامه توسعه است. مردمی که احساس توانمندی به معنای قدرت انتخاب بر اساس دیدگاهها وسلایق خود را داشته باشند به شدت درگیر برنامه های توسعه ای شده و حاضر به سرمایه گذاری در طرح ها می شوند و برای ایجاد رشد مستمر وخروج از رکودوامنیت اجتماعی ونظم وامید همگانی به یک ادبیات مشترک جهت رونق اقتصادی در پهنه ملی نایل می گردند والبته معضل نظارت بر برنامه ها جهت دستیابی به کیفیت مورد نظر با این عزم واراده ومشارکت به حد اکثر می رسد یعنی ما در این شرایط توانسته ایم به بـــهره وری و راندمان حداکثری نسبت به منابع محدود و گرانبهای ملی دست یابیم.
