شنبه ۸ آبان ۱۴۰۰  شماره ۱۴۸۸

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و فولاد خوزستان در هفته دوم لیگ برتر فوتبال کشور

شیرین مثل قند

مهرداد یاری

عصر چهارشنبه یک روز تاریخی برای آلومینیوم در رقابت های لیگ خلیج فارس بود. برد فولاد خوزستان آن هم با اختلاف ۳ گل برای هر تیمی یک اتفاق فراموش نشدنی است.
آلومینیوم که در هفته گذشته در برابر تیم کم رمق شهر خودرو با نمایش یک بازی معمولی به تساوی بدون گل رسیده بود حالا باید در برابر قهرمان جام حذفی قرار می‌گرفت تیمی با ستاره های فراوان که همواره نامی سنگین برای رقبایش دارد فولاد هم در خط دفاع هم در خط هافبک و هم در خط حمله بازیکنان با کیفیت و شناخته شده ای دارد آلومینیوم نیز همواره نشان داده خوب بلد است یقه تیم های اسم و رسم دار را بگیرد از استقلال و پرسپولیس گرفته تا تراکتور و ذوب آهن و همین فولاد خوزستان.
در دیدار عصر چهارشنبه کادر فنی آلومینیوم نسبت به هفته گذشته دست به تغییرات فراوانی زده بود هم در افراد درون زمین و هم در تاکتیک تیم. در این دیدار حسین پورحمیدی سنگربان مطمئن ایرالکویی ها پس از حل شدن مشکلات مربوط به کارت بازی در این دیدار توانست درون دروازه بایستد در خط دفاع هادی محمدزاده و رامتین سلیمان زاده به همراه میلاد فخرالدینی در دفاع راست و پوریا آریاکیا در دفاع چپ به بازی گرفته شدند جای خالی سلیمان زاده در خط هافبک را قاعد رحمتی خرید جدید تیم پر کرد و در کنار مصطفی احمدی به عنوان دو هافبک دفاعی تیم به بازی گرفته شدند جلوتر از آن ها نیز امید سینگ و میثم نقی زاده بازی می کردند در خط حمله اما نیما درودی از ابتدا به بازی گرفته شد تا در کنار اسماعیل شریفات زوج خط حمله را تشکیل دهند. همان گونه که توضیح دادیم آلومینیوم در این دیدار با سیستم ۴-۴-۲ به میدان رفت که در این سیستم هافبک ها به صورت دو – دو به کار گرفته شدند.
آلومینیوم با این سیستم و ترکیب به دنبال آن بود که با افزایش تحرک در میانه میدان و تشکیل مثلث در کناره های زمین بتواند دفاع فولاد را از هم باز کند آن ها هم می توانستند از سرعت و تکنیک شریفات و هم از قدرت سر زنی درودی درخط حمله بهره ببرند. هنگامی که آلومینیوم صاحب توپ بود یکی از دو هافبک دفاعی تیم به سمتی که توپ در حرکت بود می رفت و جای مدافع کناری آن سمت را می گرفت تا او بتواند یک خط جلوتر رفته و به خطوط جلویی اضافه شود اما تقریبا آلومینیوم هیچ‌گاه از این سیستم نتوانست به نتیجه ای برسد چرا که اصلا توجیهی ندارد یک هافبک به خط دفاع اضافه شود تا یک مدافع پیش بکشد آن هم هنگامی که هنوز تیم نتوانسته به راحتی توپ را در زمین به گردش در آورد. این در حالی است که در فوتبال روز جهان این مدافعین هستند که مرحله به مرحله به خط هافبک و حمله اضافه می شوند. در ادامه به علت پرس شدیدی که فولاد از میانه های میدان انجام می داد آلومینیوم در نیمه نخست خیلی نتوانست از تاکتیک های خود بهره ببرد به محض آن که توپ به مصطفی احمدی می رسید هافبک های فولاد پرس را شروع می کردند و اجازه چرخیدن به این بازیکن توپ پخش کن را نمی دادند.
آلومینیوم نیز ناخودآگاه مجبور بود توپ را به کناره ها برده تــا شاید در آنجا بتواند فضایی برای خلق موقعیت بسازد اما چون هافبک های فولاد بسیار فشرده و پر تلاش بازی می کردند نقی زاده و سینگ نیز نمی توانستند مانورهای مناسب و مخصوص به خود را در نیمه زمین حریف داشته باشند به این دلیل بیشتر بازیکن ها به کناره ها رانده می شدند و فضای مناسبی برای استفاده خلق نمی شد البته به طور کلی در نیمه نخست هر دو تیم نتوانستند به نظم تاکتیکی مناسبی دست پیدا کنند چون متقابلا آلومینیوم نیز در دفاع کردن و تجمع در زمین خودی توانایی زیادی داشته و اجازه عرض اندام به حریفان را نمی دهد تقابل آریاکیا و نجاریان در جناح چپ از معدود جذابیت های نیمه نخست بود همچنین کار ترکیبی فولادی ها در دقیقه ۱۸، پاتوسی هافبک خطرناک این تیم را درون محوطه جریمه ایرالکو صاحب توپ کرد که پاس به عقب او را هادی محمدزاده با هوشیاری قطع کرد همچنین پرس و توپ گیری خوب درودی، شریفات و نقی زاده در انتهای نیمه اول هم دیدنی بود قاعد رحمتی نیز نشان داد که بازیکن پر تحرک و جنگنده ای است که می تواند خط هافبک آلومینیوم در بازی های پرفشار را توانمند تر کند.
سیر وقایع در نیمه دوم کاملا متفاوت بود چرا که کادر فنی آلومینیوم دست به اتخاذ یک سری تصمیمات هوشمندانه زدند که در اولین مورد شریفات را بیرون کشیده و میلاد نوری را به جای او وارد زمین کردند تا به این صورت سیستم تیم از ۴-۴-۲ بـه ۴-۳-۲-۱ تغییر کند و در ادامه با ورود محمد علینژاد به جای امید سینگ تمام چیزی که آلومینیوم نیاز داشت فراهم شد.
وقتی آلومینیوم با سه هافبک دفاعی شروع به بازیسازی کرد دیگر به راحتی اسیر پرس های فولاد نمی شد و تقریبا در همه موارد برتری عددی نیز با میزبان بود همچنین عجله و نگرانی که در سیستم دفاعی تیم وجود داشت از بین رفت. با خروج شریفات و سینگ که بازیکن های صرفا تکنیکی هستند و توانایی کمتری در بازی درگیرانه و پرفشار دارند کار برای نقی زاده و علینژاد که هافبک های به شدت پر تحرک و پیگیری هستند راحت شد. در صحنه گل اول هنرنمایی علینژاد در توپ ربایی از بازیکن فولاد و پیگیر بودن نقی زاده و دنبال کردن توپ توسط او به جایی ختم شد که او توانست با یک تقه دروازه حریف را باز کند البته در این صحنه از آوانتاژ عالی داور بازی نیز نمی توان گذشت. بعد از به ثمر رسیدن این گل فولاد خوزستان تا حدودی رو به حمله آورد و آلومینیوم تیم مدافع شد از این مقطع از بازی تا انتهای آن نمی شود از عملکرد خوب هادی محمد زاده، حسین پورحمیدی و پوریا آریاکیا گذشت. در صحنه گل دوم چیزی نمی توان گفت جز از تصمیم عالی و هنرنمایی آریاکیا و تحرک به موقع نیما درودی در مردد کردن دروازبان فولاد برای دفع کردن توپ، به همین راحتی و زیبایی یک گل به یاد ماندنی به ثمر رسید عجب شوتی بود. تنها چند دقیقه بعد یک همکاری چند نفره دیگر هم برای به ثمر رسیدن گل سوم شکل گرفت پرس خوب درودی با اشتباه مدافع فولاد و مرادیان همراه شد و فاتح نیز دروازه خالی را گشود باز هم باید به کادر فنی تبریک گفت که برای بازی دادن به فاتح، درودی را از بازی بیرون نکشیدند فاتح نیز به عنوان یک مهاجم در بهترین نقطه ای که می توانست حضور داشته باشد ایستاده بود تا در همان فرصت کوتاه بتواند گل سوم تیمش را به ثمر برساند.
در این دیدار باز نگری بسیار خوب کادر فنی در بین دو نیمه را شاهد بودیم که منجر به پیروزی پر گل تیم شد. خارج نکردن نیما درودی که در نیمه نخست بد بازی کرده بود عالی بود چرا که درودی در نیمه دوم جز بهترین بازیکن های بازی بود و تقریبا در تمام دقایق نیمه دوم تصمیمات مناسبی گرفت و تحرک خوبی داشت از طرفی مثلث تهاجمی نقی زاده، علینژاد و درودی همدیگر را به خوبی پیدا می کردند و در انتقال توپ برای هم و فضا سازی و حرکت در فضاهای به وجود آمده عملکرد قابل قبولی داشتند و می توان درمورد عملکرد این مثلث مفصل حرف زد.
البته دو ایراد اساسی تیم آلومینیوم همچنان پا برجاست و کادر فنی باید برای بر طرف کردن ضعف عمده تیم در گردش توپ و انتقال آن از کانال های میانی زمین و خارج شدن از پرس حریف تلاش کند متاسفانه آلومینیوم تمایل شدیدی برای حرکت از کناره ها دارد در حالی که ناتوانی تیم در انتقال توپ به پشت محوطه جریمه از کانال های مرکزی حرکت از کناره ها را نیز مشکل می کند این در شرایطی است که آلومینیوم بازیکن های بسیار خوبی برای حرکت و استفاده از کناره های زمین دارد. از طرفی زیر توپ کشیدن در جواب پرس های حریف اتفاق ناگواری است که در هر دیدار شاهد آن هستیم ارسال های پر تعدادی که عموما به ناکجا آباد می روند و بی نتیجه می مانند این وضعیت در برابر تیم هایی که توانایی زیادی در ارائه بازی مالکانه دارند شرایط بسیار سختی را رقم می زند. کادر فنی باید به بازیکن ها کمک کند تا هنگام تحت فشار قرار گرفتن توسط حریف بتوانند با جابجایی های مدوام و ارسال پاس هـــای مناسب هم از پرس حریف خلاص شوند و هم از فضاهای خالی مانده در زمین رقیب شان استفـــاده لازم را ببرند.