روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۲۱ اردیبشهت ۱۴۰۱ شماره ۱۵۵۴
مریم امیری
چندی پیش معاون هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی در واکنش به شایعاتی مبنی بر منع برگزاری کنسرت در شهر اراک گفت: «شرکت‌های برگزار کننده، برگزاری کنسرت موسیقی را به دلیل وجود سالن‌هایی با ظرفیت پایین مقرون به صرفه نمی‌دانند با این حال پیشنهادات برگزاری کنسرت از طرف متقاضیان در حال پیگیری است.» اما بازتاب نظرات شهروندان اراکی در واکنش به این خبر چیست؟ عده‌ای هنوز هم به شایعات باور دارند و عده‌ای معتقدند تیتر خبر و محتوای خبر در تناقض با یکدیگرند. یکی از شهروندان علاقه‌مند و پیگیر کنسرت موسیقی در واکنش به این خبر نوشته است: به گفته شما مانعی برای برگزاری کنسرت در اراک وجود ندارد اما وقتی تشریح اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را مبنی بر برگزاری کنسرت در اراک می‌خوانیم با درهای بسته مواجه می‌شویم، زیرا برگزار کنندگان شانه خالی می‌کنند و مسئولان کلان‌شهر اراک چاره‌ای برای بازگشایی مجدد سالن ستارگان نمی‌اندیشند، مسئولان و برگزار کنندگان باید بدانند که کنسرت موسیقی در اراک طرفدارهای خودش را دارد و مردم از این برگزاری حمایت می‌کنند. وی افزود: مدت زیادی است که در انتظار برگزاری مجدد کنسرت‌های موسیقی هستیم، از طرفی مسائل حقوقی سالن ستارگان حل شده و از طرف دیگر این سالن قابل بهره‌برداری نیست. اما آیا حمایت مردم از برگزاری کنسرت تمام جنبه‌های این خلأ دو ساله را پر می‌کند؟ آیا انجمن موسیقی استان مرکزی و هنرمندان موسیقی، پرسشگری مصرانه به جهت برگزاری کنسرت در این ایام را در لیست الویت‌هایشان قرار داده‌اند؟ بی شک هنرمندان استان در انتظار بهره مالی از اجرای کنسرت نیستند هر چند گذران زندگی و منبع درآمد یکی از اصلی‌ترین معضلات این روزهای آنان است، اما باز هم دیده شده که در گذشته کنسرت‌هایی به جهت خیریه یا به نفع کودکان سرطانی برگزار شده‌اند که آن‌ها به هدف اجرا روی صحنه حاضر شده‌اند. این روزها شاهد کنسرت‌های موسیقی که مایه از جان هنرمند برای مخاطب دارند و قدمی هم به نفع کودکان و افراد نیازمند برمی‌دارند هم نیستیم. در سال ۱۳۹۴ کنسرت موسیقی یکی از خوانندگان مطرح موسیقی سنتی کشور در ورزشگاه امام خمینی(ره) برگزار شد که ظرفیت این ورزشگاه چندین برابر ظرفیت مجتمع ستارگان است. یکی از راهکارهای فعلی برای برگزاری کنسرت در اراک، با توجه به شرایط فعلی و خواسته تهیه کنندگان مبنی بر مقرون به صرفه نبودن ظرفیت سالن‌های دیگر اراک، برگزاری کنسرت در ورزشگاه امام خمینی(ره) است. هرچند در این روزها وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم با بحران مواجه است اما شیفتگان هنر همیشه در صف حمایت از هنر ناب ایستاده‌اند و می‌توان به حضور حداکثری آن‌ها نیز امیدوار بود. از دیگر رویداد‌هایی که می‌توان به جای خالی‌اش اشاره کرد و نقدی بر کارکرد آموزشگاه‌های موسیقی در اراک هم هست، کنسرت‌ها و همایش‌هایی در سطح هنرجویی و آموزشگاهی است. این رویدادها نیازمند بلیط فروشی نیستند و فقط به جهت ارائه رزومه هنرجویان و خروجی آموزشگاه‌ها ارائه می‌شوند اما خبری از آن‌ها هم نیست. در صورتی که هنرجویانی که مشغول تدریس یا پژوهش در زمینه موسیقی نیستند، باید رزومه‌ای مبنی بر فعالیت در عرصه موسیقی به صندوق اعتباری هنر ارائه دهند. این رزومه چگونه محرز می‌شود و خبری از این فعالیت در سطح هنرجویی هم نیست. افسردگی و خمودگی دوران پساکرونا، خصوصاً با مشکلات فراوانی که سر راه هنرمندان چه از نظر معیشتی و چه از نظر فعالیت حرفه‌ای قرار داد، بر کسی پوشیده نیست اما رسالت هنر در عرضه هنر به مخاطبش تعریف می‌شود، هنر و هنرمند از این ارتباط دو سویه جانی دوباره می‌گیرند. اما مسئولیت پرسشگری برای انجام این رسالت به عهده چه کسی است؟ هنرمندانی که پس از دو سال گذر از مشکلات فراوان، هنوز هم در انتظار پر شدن ظرفیت سالن‌هاست یا مخاطبی که منتظر ورود دوباره به فضای کنسرت موسیقی است تا از هنر هنرمند لذت بی چون و چرایش را ببرد؟ با توجه به کنسرت‌هایی که پیش از دوران کرونا در استان مرکزی برگزار شد و انتقادهایی مبنی بر کمبود کیفیت صدای سالن‌ها، قیمت بلیط فروشی و کمبود ظرفیت سالن‌ها، آیا نمی‌توان با همان ضعف‌های پیشین بسنده کرد و به این رسالت مهم هنری توجه کرد و صدای ساز هنرمندان را به گوش مخاطبین رساند؟
