یادداشت نهم

شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۸  شماره ۱۲۴۵

سالی یکبار زندگی خود را وزن کنید

دکتر سارا بهزاد

روانشناس بالینی

سالی یکبار زندگی خود را وزن کنید. اگر متوجه شدید که دارید وزن از دست می دهید زندگی خود را تغییر دهید. معمولا متوجه خواهید شد که راه حل در دستان خود شما قرار دارد- Robertson Davis

در روزهای پایان سال یا شروع سال جدید اهداف حیطه های مختلف زندگی خود را بررسی کنید. اهدافی چون حیطه های آموزشی، خانوادگی، تندرستی، عاطفی، معنوی، شغلی و تفریح …

اهمیت این حیطه ها را رتبه بندی و میزان رضایتمندی خود را تعیین کنید (در قالب اعداد ۱ تا ۱۰۰ ).

سپس به خلق اهداف روشن و عملی برای بهبود آنها بپردازید. هدفهای طولانی مدت را به قدم های کوچکتر تقسیم کنید. با تمرکز روی اولین هدف کوچک ، پیگیری هدف دورتر را شروع کنید. خلق راههای مختلف رسیدن به هدف را تمرین کنید و سپس بهترین را انتخاب کنید. مجسم کنید هنگام برخورد با موانع ، چه طرح و برنامه ای دارید. اگر برای رسیدن به هدف مهارت جدید نیاز دارید آنرا باد بگیرید. هر جا میتوانید پند بگیرید. وقتی نمیدانید چطور به هدفتان برسید برای یاری طلبی اشتیاق نشان دهید. وقتی به هدفتان نمیرسید بجای سرزنش بیرحمانه خود، به خود بگویید فقط از راههای موثری استفاده نکرده اید. نباید فکر کنید که یکدفعه میتوانید به اهداف بزرگتان برسید. نباید برای انتخاب اسانترین راه با اولین راه شتاب کنید. وقتی راه حلی موثر نیست به راه حل های دیگر فکر کنید . وقتی راه حلی موثرنیست، دنیا به آخر نرسیده است.نباید درخواست کمک را نشانه ضعف و ناتوانی بدانید.  برای ادامه مسیر ارزیابی به خودتان بگویید هدفی را انتخاب کرده اید پس وظیفه دارید آنرا دنبال کنید. به مشکلات بعنوان چالش های دعوت به مبارزه  نگاه کنید. از فرایند رسیدن به هدفهایتان لذت ببرید و فقط روی موفقیت تمرکز نکنید. یاد بگیرید با خود با لحن مثبت کنید. وقتی هدف اولیه به بن بست خورد، هرف دیگری انتخاب کنید. وقتی با بداقبالی مواجهه میشوید ، برای خود دلسوزی نکنید.

با این روش ها می توانیم ارزیابی دقیق تری از خط سیر زندگی خود داشته باشیم و به وضوح آنرا ارزیابی کنیم. یکی از تکنیک هایی که در این امر بسیار کمک کننده است «فن یافتن پوشش نقره ای» است . پیدا کردن یک جزء مثبت در موقعیتهای مختلف زندگی روزمره. در این فن اصلا نباید موقعیت را به شکل خوشبینانه رنگ کرد بلکه باید فقط یک جنبه مثبت آنرا پیدا کرد. از این طریق میتوان با تجربه و مهارت افزایی شادی پایدارتری را ایجاد کرد . امید، خوش بینی واقع بینانه و قدرشناسی افزایش رضایت را امکانپذیر میکند و اهداف حیطه های ارزشمند زندگی را گسترش میدهد و باعث از دست  ندادن وزن زندگی می شوند. از آنجا که امید فرایندی آموختنی است می توان با ابزار و مهارتهای گوناگون آنرا فراگرفت و گسترش داد. یکی دیگر از تکنیکهای کمک کننده، خلق داستان های امیدآفرین است. اینکه بتوانیم داستان شخصی و خوش بینانه ای را درباره مفهوم سازی هدف، شروع به کار بسمت ان هدف و سپس عبور موفقیت امیز از آن و غلبه بر موانع برای دستیابی نهایی به هدف را بیان کنیم. از خود بپرسیم اهدافمان را چگونه خلق کرده ایم ؟ این اهداف چقدر واقع بینانه و قابل دستیابس بوده اند؟ روحیه و نگرشمان‌نسبت به هدف چگونه بوده؟ ایا حرکتمان به سمت هدف حفظ شده؟ بزرگترین موانع ما برای رسیدن به اهدافمان چه بوده؟ چگونه بر این‌مواقع غلبه شد و چه قدمهایی برای رسیدن به اهداف برداشته شد؟

جواب به این سوالات قطعا ما را در ارزیابی مسیر و وزن کردن زندگی کمک خواهد کرد و روشنگر مسیر معنا و رضایت از زندگی خواهد بود.