روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ۹۵ شماره ۳۳۴
گروه اجتماعی- وقایع استان
هفته بزرگداشت مقام معلم همیشه بهانه ایست برای پرداختن به افرادی که نقش اساسی در تعلیم و تربیت داشته و دارند. این روزها دنیای واقعی و مجازی پر است از رد و بدل شدن تقدیر و تشکر از معلم ها؛ هرچند معلمی شغلی است که با توجه به زحمت ها و سختی هایش کمتر دیده شده؛ ولی آن ها همچنان به تلاش خود در راه تعلیم و تربیت ادامه داده اند، شاید کمتر پیش آمده باشد که درباره معلمانی که خود دارای محدودیت هایی هستند و با وجود آن محدودیت به شغل معلمی مشغول هستند، پرداخته شود، معلمانی که با توجه به شرایط ویژه به دانش آموزانی با شرایط خاص آموزش می دهند، قطعا تدریس برای معلمی معلول که دانش آموزانی معلول نیز دارد تلاشی مضاعف است، این هفته بهانه ای بود تا پای صحبت دو معلم که هر دو از لحاظ شنوایی دچار معلولیت هستند، یکی نیمه شنوا و دیگری ناشنوا ، بنشینیم. معلم های جوانی که شاید خیلی تجربه نداشته باشند ولی تمام تلاش خود را می کنند تا بهتربن وضع را برای شاگردانشان ایجاد کنند.
پیشرفت شاگردانم دغدغه من است
هدی فریدی که فوق دیپلم گرافیک است سال ۸۹ در آزمون آموزش و پرورش قبول شد؛ ولی بالاخره در سال ۹۲ دعوت به کار در مدارس استثنائی شد. او که خود نیمه شنوا است هم اکنون معلم آمادگی سه شاگرد اوتیسم است.
وی در خصوص شغل خود می گوید: من از همان کودکی شغل معلمی را دوست داشتم ولی با توجه به شرایط خودم مطمئن نبودم که بتوانم این شغل را داشته باشم بنابراین تمام تلاش خود را کردم که حتما مسیر درست را بروم.
فریدی اضافه می کند: برای بچه های معلول بهتر است معلمی که خود نیز معلول است ولی توانایی تدریس را دارد به عهده بگیرد، این تجربه من حداقل در مورد بچه های ناشنوا است، من یادم است بسیاری از معلمان شنوا نمی توانستند به صورت صحیح با بچه ها ارتباط بگیرند.
وی ادامه می دهد: من مقطع راهنمایی را در مدرسه استثنایی طی کردم ولی از دبیرستان به بعد وارد مدرسه عادی شدم و با مشکلات بسیاری رو به رو شدم نه می توانستم با دیگر بچه ها ارتباط داشته باشم از دروس عقب می ماندم و روزهای سختی را گذراندم و در نهایت با معلم رابط به دروسم رسیدگی کردم. در دوران دانشگاه شرایط بدتر بود بنابراین هم اکنون شاگردان خود و انزوا و شرایط سختشان را درک می کنم.
این معلم نیمه شنوا در خصوص سختی های کار با دانش آموزان معلول خصوصا اوتیسمی ها گفت: من چون خود دچار معلولیت هستم و همسر و فرزندم نیز دچار معلولیت در شنوایی هستند بهتر می توانم خود را با شرایط شاگردانم سازگار کنم، هرچند آموزش به کودکان اوتیسمی بسیار دشوار و پروسه آن کند است. وی ادامه می دهد: برای آموزش یک مسئله مثلا تفکیک و تشخیص رنگ ها، ماه ها باید تلاش کرد بنابراین معلمی با شرایط من و شاگردانی این چنینی باید صبر و توان مضاعفی داشته باشد، چون باید با هر کدام از دانش آموزانم به طور انفرادی کار کنم.
فریدی می گوید: درست است که شرایط کاری سخت است؛ ولی من به شدت شاگردانم را دوست دارم و تمام آرزو و تلاشم پیشرفت آن هاست درست است در اوتیسم این سرعت پیشرفت کم است و گاهی متوقف می شود؛ ولی سعی می کنم هرگز خسته نشوم حتی اگر مجبور باشم یک مورد را بارها تکرار کنم.
وی ادامه می دهد: من در قبال دانش آموزانم احساس وظیفه می کنم و از اینکه بخواهم لباس هایشان را بپوشانم، تغذیه شان را برایشان آماده کنم و وسایلشان را جمع آوری کنم؛ افتخار می کنم.
این معلم جوان اضافه میکند: هم اکنون تعداد بچه های اوتیسمی بالا رفته و چون شرایط تعلیم آن ها خاص است تعداد کلاس و نیرو برای آموزش کم است. فریدی که قبل از این معلم دانش آموزان کم توان ذهنی بوده است، بیان میکند: شاید این اتفاق باید در زندگی من می افتاد و من معلم دانش آموزان معلول می شدم تا از شرایط فرزندم خیلی ناراحت نباشم.
وی می گوید: قطعا من هیچ سختی در کار تدریس نمی بینم تمام سختی و مشکلی که من در دوران تحصیل خود کشیده ام و آن احساس تفاوت من را برای این روزها آماده کرده است.
فریدی یادگیری بچه ها را دغدغه درونی خود می داند و تاکید می کند: من هیچ شغلی را با معلمی عوض نمی کنم اگرچه برایم شرایط شغل دیگر هم بود اما رضای خدا برای من اهمیت بالایی تری دارد، در مورد حقوق و مزایا نیز ما به دلیل کار در مدارس استثنایی حقوق برابری با سختی کار دریافت می کنیم ولی در مجموع حقوق معلمان پایین است.
فاطمه عینعلی معلم تربیت بدنی و ورزش نیز یکی از بانوان ناشنواست که هم اکنون در مدارس استثنایی با بچه های ناشنوا، کم توان ذهنی و اوتیسم کار می کند. برای اینکه بتوان با او راحت تر ارتباط برقرار کرد از همسر نیمه شنوای او خواستیم که ما را در این گفتگو همراهی کند.
شرایط تحصیل مناسب برای معلولان فراهم شود
وی که بیش از دو سال است مشغول به تدریس است در پاسخ به این سوال که برقراری ارتباط با شاگردانش چگونه است، می گوید: در ابتدای کار شاگردانم به راحتی با من ارتباط نمی گرفتند ولی هم اکنون من ارتباط خوبی با شاگردانم پیدا کرده ام خصوصا این که درس ورزش مورد علاقه بچه ها است.
عینعلی که در مقطع ابتدایی تدریس می کند، ادامه داد: من شغل معلمی را دوست دارم و از آنجاییکه در دوران تحصیل به خصوص در دوره دانشجویی سختی بسیار کشیده ام ؛ شاگردانم را به خوبی درک می کنم.
وی می گوید: دانش آموزان ناشنوا نیاز به معلم ناشنوا و یا معلمی که بتواند با آن ها به درستی ارتباط برقرار کند دارند؛ در حال حاضر به دلیل کم بودن شاگردان ناشنوا از مقطع راهنمایی به مدرسه عادی فرستاده میشوند که برایشان حضور در کنار سی چهل شاگرد با شرایط متفاوت از آنها سخت و در بسیار موارد باعث ترک تحصیل آن ها می شود، من این موضوع را به خوبی می فهمم.
عینعلی ادامه می دهد: من معتقدم باید شرایط تحصیل برای بچه های معلول ایجاد کرد زیرا من اگر همکاری خانواده ام نبود هم اکنون در اینجا نبودم .
وی اضافه می کند: در سه گروه شاگردانم آنهایی که دچار اوتیسم هستند یادگیریشان پایین و کند است و باید بسیار صبر و حوصله داشته باشد. تمام آرزویم این است که آن ها بتوانند بعد از مقطع ابتدایی هم ادامه تحصیل بدهند و این شرایط برایشان مهیا شود، البته در دانش آموزان کم توان ذهنی و اوتیسم این شرایط به دلیل وضعیت خودشان نیز به سختی فراهم خواهد شد.
این معلم ناشنوا می گوید: شاگردان من بسیار حساس هستند و نیاز به توجه و محبت دارند من همیشه آن ها را نوازش می کنم اگر لازم باشد بارها یک حرکت را برایشان تکرار می کنم تا آن ها متوجه بشوند، آنها هم من را دوست دارند و این برایم شیرین است. عینعلی با بیان اینکه گاهی برخی شاگردانش به او می گویند چطور می توانند معلم شوند، می گوید: این یعنی من توانسته ام حس خوب در آن ها ایجاد کنم. وی می گوید: من در آزمون پذیرش معلم آموزش و پرورش به همراه تمامی افراد عادی و غیرمعلول امتحان دادم و قبول شدم و خوشحالم که این توانایی را داشتم.
این معلم ناشنوا ادامه می دهد: کاش نگاه به معلولان تغییر کند و آن ها بتوانند برای خود شرایط شغلی ایجاد کنند و این در گرو آموزش صحیح است.
شاید سخنان این دو معلم خیلی معیشتی و رفاهی نبود و دغدغه ای از نوع همیاری با افرادی از جنس خود بود، معلمانی که خود روزی دانش آموز بودند و مشکلات سیستم آموزشی را درک کرده اند.
