روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
شنبه ۲۹ خرداد ۹۵ شماره ۳۴۷
گروه سیاسی- اسحاق شهبازی
دکتر کریمی نماینده مردم اراک، خنداب و کمیجان در مجلس شورای اسلامی با حضور در دفتر وقایع استان با هیئت تحریریه آن به گفتگو نشست. دکتر کریمی شهردار قدیمی و خوش نام شهر اراک که امروز در کسوت نمایندگی مجلس اراک حضور دارد نظراتش پیرامون موضوعات سیاسی، فرهنگی و اجتماعی شهر را بیان کرد. دکتر کریمی در مجلس به عضویت کمیسیون اقتصادی در آمده است. کمیسیونی که برای انجام وظایف محوله در محدوده اقتصاد و دارایی، بازرگانی داخل و بازرگانی خارجی تشکیل می شود. کریمی همچنین به عنوان موسس و سخنگوی فراکسیون ایثارگران مجلس، رئیس فراکسیون توسعه صادرات، نائب رئیس اول فراکسیون شورای ایرانیان خارج از کشور، عضو شورای مرکزی فراکسیون توسعه و عمران شهری نیز فعالیت دارد.
بسیاری معتقدند که فعالیت های شما در دوران کار در شورای شهر باعث جذب مردم به پای صندوق های رای شده بود به نظر شما برکناری از شهرداری چقدر در پیروزی شما در انتخابات تاثیر داشت؟
خیلی طبیعی است که افراد از جایگاه و سمت های سازمانی جدا شوند ولی در قضیه عزل من از شهرداری مهمترین نکته این بود که مردم احساس کردند یک تیم که در حال خدمت صادقانه بودند را افراد و جریاناتی از خدمت رسانی به مردم منع کردند از طرفی دیگر هم به دلیل فضای امنیتی و خاصی که ایجاد کردند که چون استیضاح من همزمان شد با ورود نماینده جدید ولی فقیه در استان اجازه اعتراض عمومی به مردم داده نشد ولی با این حال مردم با این وجود هم طومارهای مفصلی بر علیه این مسئله امضا کردند. اما از آنجایی که من هیچ برنامه ای نداشتم که این اعتراض ها را مستمسک برای حضور دوباره خود در شهرداری قرار دهم و اصراری به ماندن نداشتم ، رفتم . و مردم چون حس کردند در این میان به آنها ظلم شده این موضوع در ذهنشان ماند و واکنشی که در انتخابات نشان دادند تداعی آن ظلم در اذهانشان بود. و این موضوع برکناری از شهرداری در حافظه تاریخی مردم باقی مانده بود و مسلما در انتخابات تاثیر داشت و این بزرگواری مردم در حق خادم خودشان بود.
آیا نخستین بارقه های حضور شما در انتخابات پس از برکناری از شهرداری در ذهن شما شکل گرفت؟
من علاقه ای به حضور در انتخابات نداشتم و اگر قرار بود از این مسئله بهره برداری کنم دوره قبل به آن اتفاق نزدیک تر بود و در خواست از من هم بیشتربود . یکی از اتهاماتی که به من در آن زمان وارد شد این بود که این کارها را به هدف ورود به مجلس انجام داده ام . بنابراین یکی از دلایل عدم حضور من در دوره قبل تاکیدم بر خلاف گفته بود.
در این دوره نیز تا یک ماه قبل از ثبت نام هیچ برنامه ای برای حضور انتخاباتی نداشتم ولی به دلیل در خواست های مکرر مردم و شرایط موجود در کشور این نیاز و ضرورت را حس کردم که در صحنه حاضر شوم.
آیا شما در لیست اصول گرایان قرار داشتید؟
من علیرغم اینکه هیچ وابستگی حزبی نداشتم مورد حمایت شورای هماهنگی نیروهای ارزشی و اصول گرای استان بودم. این مجموعه یک حزب خاص نبود بلکه مجموعه ای از نیروهای ارزشی بود که ارتباطاتی با احزاب اصول گرا داشتندو در بررسی هایی که این مجموعه انجام داده بود من حاضر شاخص ها و معیارهای مد نظرشان بودم بنابراین از من حمایت کردند.
مستقل بودن شما با وجود گرایش و تمایل شما به اصول گرایان و پیشینه شما به چه معنایی بود؟
حضور هر نماینده ای در مجلس دو بعد دارد اول رویکرد نماینده که تمایل به جریانات سیاسی حاضر را نشان میدهد که در این خصوص در کنار دوستانی هستم که به اصول گرایان وابستگی دارند و از ابتدا در فراکسیون ولایت حضور داشتم و از ریاست لاریجانی حمایت و دیدگاه مشخص و شفاف خود را داشتم .بعد دوم حضور نماینده در مجلس توجه به این مسئله است که مجلس محل تضارب آرا و محیطی برای تامین مصالح ملی است بنابراین هر نماینده با رویکرد ملی باید روحیه جمعی و تعامل با نمایندگان دیگر فارغ از رویکرد سیاسی خود را داشته باشد و در حال حاضر ما ارتباط خوبی با نمایندگان لیست امید دارم و بیشتر پیگیر مصالح و منافع ملی و مردمی هستم .
به نظر شما (با توجه به اینکه شما یکی از کسانی بوده اید که از این قضیه آسیب دیده اید) بومی گرایی به عنوان یک شاخصه برای مدیریت چقدر در استان مرکزی مورد توجه قرار گرفته است؟
کسانی که بومی هستند چون اشراف کاملی برمشکلات و مسائل استان دارند بهتر میتوانند مردم را اقناع کنند و از طرفی چون زمان زیادی طول میکشد تا یک شخص غیره بومی تا با مسائل و مشکلات منطقه آشنا شود و این برای استان هزینه های و مشکلات خاص خود را در بردارد.
در پارلمانی که اساس کار آن را احزاب تشکیل می دهند، مستقل بودن چقدر تعریف پذیر است؟
بله همینطور است. مستقل مفهوم رسایی نیست و در دنیا و نظام انتخاباتی مبتنی بر احزاب هر فردی که عضو حزب باشد که جایگاهش مشخص است و گرنه مستقل محسوب می شود و از آنجایی که در کشور ما اصلا حزبی وجود ندارد. و فقط جریانهای سیاسی هستند اگر کسی زیر چتر حمایت هیچ جریانی قرار نگیرد مستقل محسوب میشود. یعنی سازماندهی نمایندگان در فراکسیون سیاسی شکل میگرد نه فراکسیونهای تخصصی و معمولا بیشتر نمایندگان زیر چتر حمایت یک فراکسیون هستند و اگر نباشند میگویم مستقل هستند.
پیام شما به استیضاح کنندگان تان چیست ؟
موضوعی که با بیرون آمدن از شورای شهر برایم مهم بود، عدم امکان خدمت به مردم بود و به آنها فقط یک چیزی میگویم و آن این که ذلت و عزت دست خداست و من همه آنها را به خدا می سپارم.
با توجه به تجربه شما در شهرداری در حال حاضر وضعیت شهری اراک از بیرون را چگونه ارزیابی میکنید؟
شهر اراک را در وضعیت مناسبی نمی بینم و اعتقاد دارم به لحاظ عمران و توسعه شهر اراک با مسائل و مشکلات حاد و پیچیده ای مواجه است و به نظرم می رسد کسانی که اداره امور شهری را در دست دارند چه خارج از مجموعه شهرداری و چه داخل آن برنامه و اولویت بندی مناسبی برای نیازهای شهروندان در حوزه توسعه و نیاز های شهروندان در دست ندارند. این موضوع از پروژه هایی که در سطح شهر در حال اجراست قابل مشاهده است و همینطور نیازهای بر زمین مانده شهروندان که متاسفانه زیاد هستند. به همین خاطر به نوبه خودم به عنوان کسی که صاحب نظر هستم در حوزه توسعه و عمران شهری وضعیت مطلوبی را برای اراک نمی بینم.
پس از عملکرد شورای شهر راضی نیستید؟
خیر راضی نیستم و اعتقاد دارم مردم هم راضی نیستند.
شما ۲۶ ماه شهردار اراک بوده اید. در مقایسه با سایر استان ها فساد سیستمیک در ادوار شورای شهر اراک بازتاب کشوری داشته است و دعوا و درگیری های بسیاری داشته. دلیل این بی انضباطی ها در شهر که در شورای شهر متجلی می شود چیست؟
به نظر من دو علت اصلی برای شرایط نامطلوبی که در شوراهای شهر در سطح کشور وجود دارد می توانیم ذکر کنیم. اوضاع نابسامانی که در شورا ها شاهد بوده ایم. مثلا شورای شهر تبریز که در آستانه انحلال قرار دارد و شورای مرند هم منحل شد. این مخصوص استان ما نیست و مشکل کشوری است. اولین علت خلا ها و نواقص قانون در خصوص انتخاب شوندگان است. باید کسانی برای این جایگاه ها اجازه ورود را داشته باشند که متناسب با سطح شورا از سوابق و صلاحیت های تخصصی، تجربه و رفتاری برخوردار باشند. دادن اختیار تصمیم گیری به یک فرد برای شهر به کسی که فقط یک مدرک لیسانس دارد و یک شرط سنی ۲۵ سال کفایت نمی کند. حالا یک نفر به هر ترتیبی بتواند رای مردم را جمع کند درست است که وارد مجموعه شود؟ نفس شرایط انتخاب شوندگان ایراد قانونی دارد. نکته دوم بحث نظارت است. عدم وجود نظارت باعث توسعه فساد می شود. در قانون مکانیزم های نظارتی بر شورا ها پیش بینی شده اند. متاسفانه کسانی که مسئولیت قانونی اعمال این نظارت را دارند به وظایفشان عمل نمی کنند. به عنوان مثال چند جلسه شورای حل اختلاف رسیدگی به شکایات که محل قانون رسیدگی به تحلفات شورای شهر است تا به حال برگزار شده است؟ آیا در یک استان هیچ تخلفی در سطح شوراها نبوده است؟ اگر این نظارت جدی و منطبق بر قانون اصلاح می شد شاهد این مسائل نمی بودیم.
عملکرد مدیران دولت در استان را چگونه ارزیابی می کنید؟
من در یک جمله می توانم بگویم که عملکرد مدیران ارشد استان را شایسته حد و اندازه پیشینه و اعتبار استان نمی دانم و در اندازه استان مرکزی نیستند.
در رابطه با عدم استفاده مناسب از ظرفیت مدیران بومی در استان چه نظری دارید؟
در حوزه بومی گرایی اعتقاد دارم نباید به مقوله بومی گرایی در مدیریت با رویکرد ناسیونالیستی صرف نگاه کنیم. این نگاه ما را گمراه می کند و به کارگیری هر مدیری در هر شرایطی فقط به خاطر بومی بودن نگاه درستی نیست. آنچه که ملاک است بحث شایسته سالاری است که بتوانیم مدیرانی توانمند و کاربلد داشته باشیم. نکته دیگر این است که خیلی از استان ها فاقد ظرفیت های انسانی بومی در حوزه مدیریت هستند. در حالی که استان مرکزی اینطور نیست . به لحاظ این ظرفیت بسیار غنی است. چه آنهایی که در درون استان هستند و چه آنهایی که در بیرون استان فعالیت می کنند. باید با یک دعوت و فراخوان از توانایی آنها استفاده کرد. خیلی از آنها به علت بی مهری هایی که در استان دیده اند در خارج از استان خدمت می کنند نه اینکه علاقه ای به حضور در اراک نداشته باشند. به نوعی آنها طرد شده اند و اتفاقا در محیط های دیگر مدیران موفق در عرصه های ملی و استانی هستند. با عنایت به این موضوعات با توجه به شناخت بهتر مدیران بومی از استان در مجموع ما را به این نقطه می رساند که تاکید بر استفاده از مدیران بومی برای اداره امور استان راهگشا است. متاسفانه این اتفاق چندان روی نمی دهد باید بیشتر به آن توجه شود. نکته دیگری که در این حوزه قابل تامل است اگر مدیر بومی در استان نباشد از مستند سازی تجربیات مدیریتی استان محروم می شویم و اینها سرمایه است، در حالی که یک مدیری می آید، تجاربی در استان کسب می کند و آنها را با خود می برد. استان از تراکم و تجمع تجربه می شود. همچنین هر منطقه و استانی با توجه به کادر سازی نیاز به تداوم مدیریت دارد تا این چرخه تداوم داشته باشند تا نیروهای استان هم به رشد امیدوار باشند و هم توانمند شوند.
با توجه به صنعتی بودن اراک و آلودگی و کارگری بودن آن فشار و استرس زیادی را بر مردم وارد می شود. از طرفی هیچ نماینده ای هم در کمیسیون فرهنگی مجلس ندارد. به همین روی زیر ساخت های ضعیف فرهنگی در کنار کنش های غیر قابل قبول مدیران سطح بالایی فرهنگی شهر سبب شده است مردم در مظلومیت فرهنگی قرار بگیرند، هرچند صنایع سرمایه زیادی در شهر دارند. نمونه آن روند بسیار طولانی ساخت تالار شهر. تدبیر شما به عنوان نماینده مردم در این زمینه چیست؟
فرهنگ حوزه بسیار مهم و زیر ساختی است. در بیانات مقام معظم رهبری برای نمایندگان نیز بر دو حوزه اقتصاد و فرهنگ تاکید شد. واقعیتی که وجود دارد این است که در هر دو حوزه کشور با چالش های جدی مواجه است. در حوزه محلی و استانی هم من اعتقاد دارم که عوامل زیادی باعث نابسامانی فرهنگی ما شده است. یکی از آن عوامل همانطور که اشاره کردید حضور مدیرانی است که از ظرفیت های فرهنگی استان آگاهی ندارند. استان مرکزی به لحاظ ظرفیت های فرهنگی در حوزه ادب و هنر بسیار قوی است. شخصیت های فرهنگی و هنری قابل احترامی دارد. اینها همه برای اعتلا و پیشرفت فرهنگی استان سرمایه های خوبی هستند که متاسفانه خیلی از آنها بی مورد بی مهری قرار گرفتند و باعث شده است جذب استان های دیگر بشوند و اینها خسارت های فرهنگی برای استان است. همینطور در سایر عرصه های فرهنگی عدم شناخت ظرفیت ها از یک طرف و عدم اولویت قائل شدن برای فرهنگ در اعتبارات و بودجه ها هم به این موضوع دامن می زند. مجموعه جایگاه های استان مثل شهرداری ها و صنایع به نوعی باید خدماتی به بخش فرهنگ داشته باشند و یک ارتباط منسجمی بین بخش فرهنگ و سایر بخش ها وجود داشته باشد.
نظرتان را راجع به عباراتی که می شنوید هرچه کوتاه تر بیان کنید.
کارگران معدن آق دره: افراد مظلوم.
جرم سیاسی: امری در ابهام.
حقوق مسئولین و حقوق اداره کاری: بی عدالتی.
استاد شجریان: استاد آواز ایران.
محمود احمدی نژاد: رئیس جمهور سابق.
اگر نکته ای در پایان گفتگو مد نظرتان است بیان کنید.
خبر عزل دکتر غفاری رئیس دانشگاه پیام نور را شنیدم و لازم می دانم نظرم را در این باره بیان کنم. این کار بنده و سایر اعضای مجمع نمایندگان با این اقدام ناشایست و غیر اخلاقی مخالفیم به دو علت. دولت حق دارد مدیرانش را جابجا کند و تصمیم برای تغییر به عهده دولت است اما دو نکته باید همه جابجایی ها مد نظر قرار گیرد. نکته اول رعایت شان و منزلت یک مدیر است که می بایست با توجه به زحمات دوران مدیریت اش از او تقدیر شود. این که یک چهره علمی و پر تلاش که بیش از دوازده سال ریاست دانشگاه استان را بر عهده داشته در شرایطی بدون هیچ گونه تشریفات و اطلاع رسانی به مدیران و روسای دانشگاه های دیگر بدون دلیلی و در زمان آزمون های دانشگاه که در گذشته اجازه تغییر رئیس یک واحد را هم نمی دادند جابجا شود. نکته دوم بحث انتخاب جایگزین است. نمایندگان مردم از مجموعه دولت انتظار دارند هر مدیری که از مجموعه دستگاه ها جابجا می شود فرد جایگزین اش به مراتب قوی تر و جا افتاده از قبلی باشد. اگر قرار باشد مدیری که توانمند و شایسته است را بر دارند و یک فرد کم توان تر را جایگزین کنند خیلی خسارت بار خواهد بود. البته فرد جدید منصوب در دانشگاه سرپرست است و باید به عنوان مدیر تجدید نظر شود. ما اعتراضمان را هم به مسئولین استانی اعلام کردیم و هم در مجلس آن را پی گیری خواهیم کرد. هرچند آقای استاندار در جلسه ای با مجمع نمایندگان این قول را دادند که برخی هماهنگی صورت بگیرد اما اولین تجربه تجربه تلخی بود.
