یکشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۰  شماره ۱۵۳۵

عاقبت گل نزدن

مهرداد یاری

آلومینیوم در روزی که باختن کمترین حقش بود ناباورانه شکست خــورد و ۸۰ دقیقه بـــازی بی عیب و نقص طی چند لحظه غفلت متاسفانه به شکست ختم شد شکستی که بدون شک نتیجه فرصت سوزی و از دست دادن موقعیت های گل پر شمار بود بارها درمورد مشکل آلومینیوم درمورد گل زدن گفته ایم و متاسفانه پس از خرید چند مهاجم همچنان این مشکل حل نشده است در دیدار روز جمعه در ورزشگاه آزادی تقریبا تمام عناصر هجومی آلومینیوم موقعیت هایی برای زدن گل به دست آوردند اما هیچ‌کدام نتوانستند دروازه پرسپولیس را باز کنند البته به عقیده نگارنده، کادر فنی آلومینیوم نباید در بیرون از این تیم به دنبال راه چـــاره می گشت چرا که نیما درودی می تواند نتایج به مراتب بهتری نسبت به مهاجم های حال حاضر تیم داشته باشد شما کافی است به نحوه دویدن و حمل توپ این بازیکن دقت کنید تا شمایل یک بازیکن با کیفیت را در او ببینید میزان جابجایی درودی همیشه بسیار زیاد بوده و ضربات نهایی را با قدرت و دقت بالا می زند اما همواره فرصت های کمی به او داده شده است. خط دفاع و دروازه مگر تا چه حد می تواند در برابر یکی از خطرناک ترین تیم های لیگ مقاومت کند؟ عملکرد عناصر دفاعی تیم در دیدار مقابل پرسپولیس بسیار مطلوب و قابل ستایش بود و شاید این اولین بار بود که مدافعین وسط آلومینیوم تمامی فاکتورهای مدرن بودن را به نمایش گذاشتند آن همه تکل و قطع توپ درجه یک، پیروزی در نبردهای هوایی، ارسال پاس های کوتاه پرشمار و البته صحیح، بالا آوردن خط آفساید و مراقبت عالی از فضای پشت پشت سرشان، ارسال پاس های بلند و هدفمندِ با دقت و… . رامتین سلیمان زاده را به واسطه نمایش بی نظیر و تماشایی که در این دیدار داشت شایسته پرستیدن می دانیم مگر یک بازیکن چقدر می تواند خوب باشد او واقعا یک نعمت بزرگ است. بعد از مدت ها باز هم توانستیم شاهد بازی قاید رحمتی و احمدی در کنار هم باشیم و از نظم فراوانی که این دو نفر خلق می کنند لذت ببریم و به جــــرات می توانیم بگوییم یکی از مهم ترین دلایل نتیجه نگرفتن آلومینیوم در هفته های اخیر عدم حضور این دو بازیکن در کنار هم بود از همان ابتدای بازی جنگندگی و توپ گیری قاید رحمتی هر بیننده ناآگاهی را از وجودش در میدان آگاه می ساخت و در کنار او شاهد هنرنمایی مصطفی احمدی را بودیم بازیکنی که به ویژه در نیمه دوم یک نمایش عالی داشت و در چند نوبت یک تنه میان چند بازیکن پرسپولیس همچنان قادر به حفظ توپ یا انتقال آن می شد کاری که بعضی بازیکن های آلومینیوم قادر به انجام آن در زمین حریف نیستند و قطعا نتیجه بدی نخواهد داشت اگر بعضی بازیکن ها را مجبور کرد هر روز دقایقی را صرف تماشای این هنر حفظ و حمل توپ مصطفی احمدی کنند خوبی خط هافبک باعث شد پاس های قطری و نحوه عوض کردن منطقه بازی در این دیدار با کیفیت بالایی انجام شود . مدافعین کناری آلومینیوم هر چند که روز خوب شان نبود اما هر کدام لحظات درخشانی نیز داشتند متاسفانه اشتباه فخرالدینی در دفع توپ منجر به گل دوم پرسپولیس شد از طرفی هم آریاکیا هم فخرالدینی در مناطق حساس اطراف محوطه جریمه هم چند بار دریبل خوردند هم مرتکب خطا شدند که در برابر پرسپولیس این موارد قابل گذشت و بخشش نیست در عوض نمایش هجومی این دو بازیکن که ذاتا هم ساخته شده اند که در زمین حریف مانور بدهند مطلوب بود بارها گفته ایم ای کاش در بازی هایی که کار آلومینیوم گـره می خورد به جای اضافه شدن مهاجم های بلند قامت و تمرکز روی ارسال ها، با بازی دادن به یک مدافع چپ به آریاکیا اجازه بدهند که دو خط جلو‌ رفته و به خط حمله اضافه شود چرا که تکنیک، سرعت، جسارت و هوش بالای او قطعا چاره ساز خواهد شد به شوتزنی آریاکیا در دقیقه ۷۴ دقت کنید او همه را به وجد آورد و یکی از بهترین موقعیت های تیم را ساخت قبلا هم دیده ایم که از این طریق تیم را به گل رسانده یا با نفوذهای سریع و تکنیک بالایش از مدافعین حریف پنالتی گرفته باشد. ای کاش آلومینیوم سه چهار آریاکیای دیگر هم داشت تا می توانست یک خط حمله آتشین بسازد! میلاد فخرالدینی نیز نفوذهای خوبی داشت که بهترین آن ها در دقیقه ۵۰ بود آنجا که او و شریفات با ارسال چند پاس کوتاه و سریع خط هافبک و دفاع پرسپولیس را آچمز کردند اما علی آل کثیر آن موقعیت طلایی را به بدترین شکل از دست داد و الا می توانستیم یکی از زیباترین گل های تاریخ آلومینیوم و لیگ را شاهد باشیم اما نشد.
همان اندازه که می تواند از بازیکن های عقب زمین تعریف و تمجید کرد بر عکس آن، می توان مهاجم های تیم را نکوهش کرد و آن ها را مورد انتقاد قرار داد بارها گفته ایم آلومینیوم تیمی نیست که در هر بـــــازی موقعیت های زیادی بسازد و مهاجم ها با فراخ بال بتوانند از آن ها استفاده کرده و گلزنی کنند پس آن ها بایـد فرصت طلب و موقعیت شناس باشند و از کمترین موقعیت ها گل بسازند البته در بازی مقابل پرسپولیس موقعیت های زیادی ساخته شد که حداقل یکی از آن ها باید گل می شد گمان نمی کنم در دو بازی رفت و برگشت هیچ‌ تیمی توانسته باشد تا این حد روی دروازه پرسپولیس توپ آورده باشد و موقعیت ساخته باشد! خط حمله آلومینیوم گویا خودباوری لازم را ندارد و ذهنیت آنها ضعیف شده است که از بازیکن های گلزن به بازیکن هایی کم اثر تبدیل شده اند که فقط می دوند تا اواسط نیم فصل اول هر هفته در ستایش نفرات هجومی آلومینیوم حرف ها می زدیم اما حالا هر کدام سایه ای از آن بازیکن سـابق شده اند و اثر گذاری شان بسیار کم شده است. کادر فنی به ویژه در نیمه دوم به خوبی متوجه ضعف شدید پرسپولیس در عمق دفاع آن ها شد و تیم هم به خوبی آنجا را نشانه گرفت اما این به هیچ‌ وجه پذیرفته نیست که در برابر چنین خط دفاع آسیب پذیری آلومینیوم حتی به یک گل هم دست پیدا نکرد گلی که قطعا پرسپولیس را به شدت دچار مشکل می کرد و احتمــالا آلـــومینیوم می توانست باز هم گل بزند آنقدر ما نزدیم که پرسپولیس آمد و گل هایش را زد این مهم ترین قانون نانوشته فوتبال است نزنی می خوری! رسول خطیبی باید در هر جلسه تمرین مهاجم ها و به طور کلی همه نفراتی که احتمال دارد آن چهار نفر جلوی زمین باشند را به خط کند و چهارچوب شناسی را با آن ها تمرین کند آن ها کمترین چیزی که باید از سرمربی شان یاد بگیرند قدرت ضربه زنی او است! موقعیتی که نقی زاده در دقیقه ۱۲ به دست آورد، موقعیتی که آل کثیر داشت، موقعیتی که علینژاد داشت، ریباند شوت آریاکیا و… گذشته از اینکه همگی می توانستند تبدیل به گل شوند حداقل می شد آن ها را در چهارچوب زد به عقیده نگارنده کادر فنی آلومینیوم می تواند به جای استفاده از مهاجم هایی که کم دقتی می کنند موقتا از دقیق ترین بازیکن هایش درخط حمله استفاده کند حالا می خواهد آن بازیکن یک مدافع باشد یا هافبک دفاعی یا هر پست دیگر. از طرفی بازیکن ها در دادن پاس آخر خیلی کم توجهی می کنند بارها شده که توپ به خوبی تا منطقه خطر منتقل شده اما پاس نهایی برای مهاجم فاجعه بار ارسال می شود که خیلی آزاردهنده است. همچنین مکث های بی جایی نیز در ارسال پاس ها وجود دارد به طور مثال در دقیقه ۳۱ بازیکن های آلومینیوم یک ضد حمله بی نظیر زدند و در موقعیت سه به یک قرار داشتند اما نقی زاده به جای آنکه به سرعت و با یک تقه توپ دریافتی را به مبدا اولیه برگرداند آن را نگه داشت و موقعیت به طور کلی از دست رفت. درمورد تعویض ها باید گفت ای کاش امید سنگ زودتر به بازی می آمد او پس از مدت ها بازی نکردن همه را سورپرایز کرد هم آمادگی بدنی و ذهنی خوبی داشت هم خوب جابجا می شد همچنین چند پاس دیدنی هم داشت او می تواند با حفظ این سطح از آمادگی مشکل آلومینیوم برای انتقال توپ از کانال های مرکزی را تا حدی برطرف کند.
یک نکته بسیار مهم در بازی تکلی بود که مصطفی احمدی در دقیقه ۵۹ روی پاس ترابی زد و او را متوقف کرد در آن صحنه داور آفساید گرفت و آلومینیوم را از تحت فشار قرار گرفتن نجات داد اما باز هم از زیبایی کار احمدی چیزی کم نمی شود بازیکنی که با تمام حسگرهایش متوجه شد وقتی ترابی با آن سرعت دارد به شکل اوریب وارد محوطه جریمه می شود یعنی خطر واقعی و احتمالا خوردن گل در راه است و قبل از ورودش به محوطه او را زد او نهایتا کارت زرد می گرفت اما تیم را در آن لحظه نجات می داد حتما که نباید بازیکن درون‌ محوطه در حال شوت زدن باشد که مدافع روی پای او تکل بزند بهترین تصمیم متوقف کردن آن خارج محوطه است.