دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ شماره ۱۲۵۹

تبلیغات ویروسی

میلاد بهمنش

بالا بودن هزینه تبلیغات در تلویزیون، بیلبوردهای شهری و روزنامه ها و همینطور احتمال کمتر دیده شدن تبلیغ در این رسانه ها، سبک جدیدی از تبلیغات را به نام «تبلیغات ویروسی» به وجود آورده است. تبلیغات ویروسی یعنی انتقال داوطلبانه «پیامی تحریک آمیز» از فردی به فرد دیگر. این نوع ویروس تبلیغاتی همانند ویروس های موجود در طبیعت نظیر کرونا، به صورت دهان به دهان شیوع پیدا می کند با این تفاوت که بستر موجود، اینترنت است.
تبلیغات ویروسی ما را تحریک می کند و این تحریک باعث می شود، آن را به سرعت منتقل کنیم. آسیب پذیری ما در برابر این سبک تبلیغات، فرصت مناسبی را برای عده ای فراهم کرده است تا با استفاده از ترفند تبلیغات ویروسی و با کمترین هزینه، تعداد بالایی از مخاطب را جذب کرده و سپس یا به طور مستقیم محصول خود را بفروشند یا محصولات دیگران را تبلیغ کنند.
آخرین نمونه از چنین تبلیغاتی توسط الناز گلرخ انجام شد. احتمالا موزیک ویدیو جدید او را دیده اید. آهنگ و ترانه ای عجیب و رفتارهای عجیب تر این خانم باعث شد کلیپ او به سرعت در شبکه های اجتماعی منتشر شود.
عده ای از این سبک استقبال کردند و در مدح و ثنای آن سخن ها راندند.
عده ای خود را متخصص زبان و موسیقی نامیدند و با هدف گسترش آگاهی، کلیپ های این فرد رو پخش کردند و نقدهای خود را چه با توهین چه با زبان مناسب روانه او کردند.
عده ای دیگر، جهشی دیگر به ویروس دادند و با ایجاد یک حاشیه ساختگی موفق به چند برابر کردن تعداد مخاطبین خود و خواننده شدند.
عده ای هم مثل من که از این رفتارها با توجه به دیدگاه خودشان شاکی شده اند، باز هم کلیپ ها را پخش می کنند تا بر آنها نقدی بنویسند.
نتیجه چیست؟
همه ما مبتلا به این تبلیغات ویروسی شده ایم. محتواهــایی که بـــه ســرعت عکس العمل ما را برمی انگیزند و دست به دست هم کاری می کنیم که صاحب این صفحات بیشتر و بیشتر دیده شوند.
راه حل چیست؟
دقیقا مثل برخورد با ویروس ها باید خود و دیگران رو نسبت به یکسـری محتواها قرنطینه کنیم. از دیگران بخواهیم حتی اگر این محتواهـا را تمـاشــا می کنند، صفحات این افراد را فالــو نکنند، برایشان کـامنت نگذارند، تبلیغات آنها را حمایت نکنند. نگذاریم این ویروس ها اینقدر راحت همه ما را درگیر کند.
شما نقش خودتان را در برابر گسترش اینگونه تبلیغات ویروسی چقدر می دانید؟ آیا نیازی به مقابله هست؟ یا اگر جامعه استقبال می کند بهتر است ما هم سکوت کنیم؟