یکشنبه ۲۷ تیر ۱۴۰۰  شماره ۱۴۴۷

تحلیل فنی بازی گل گهر سیرجان و آلومینیوم اراک در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی

اشتباه خانمان سوز

مهرداد یاری

تقریبا همه چیز داشت آن گونه پیش می رفت که باید؛ آلومینیوم می توانست با یک پیروزی یک گله به نیمه نهایی صعود کند که به یکباره اشتباهی عجیب و غریب و دور از تصور از حسین پورحمیدی دروازبان مطمئن ایرالکویی ها رخ داد و آنچه این تیم رشته بود پنبه شد.
همین دو هفته پیش بود که این دیدار در قالب مسابقات لیگ برتر انجام شد و سیرجانی ها توانسته بودند با نتیحه دو بر یک به پیروزی دست پیدا کنند و حالا وقت آن بود که در جام حذفی نیز به رقابت با یکدیگر بپردازند پیش بینی می شد آلومینیوم پس از تجربه دو شکست متوالی در برابر گل گهر و پرسپولیس در لیگ برتر، در این دیدار با تدابیر تاکتیکی و تغییرات مناسب تری بتواند به روند ناکامی هایش پایان دهد اما در پایان چیزی جز یک شکست بد گیرش نیامد. در این دیدار منصوریان شاگردانش را با سیستم ۳-۵-۲ همیشگی به میدان فرستاده بود با این تفاوت که وقتی گل گهر صاحب توپ بود شریفات و آریاکیا خیلی سریع تر از گذشته به خط دفاع اضافه شده و کناره های تیم را پوشش می دادند. در ترکیب تیم هم تغییراتی به وجود آمده بود که مهم ترین آن بازی دادن به منظمی به جای باقرپسند در خط حمله بود. هر دو تیم بازی را با این هدف شروع کردند که بتوانند در همان دقایق ابتدایی به گل دست پیدا کنند آلومینیوم در این امر پیش دستی کرد و توانست در دقیقه ۱۰ به گل برسد در صحنه گل حرکت خوب منظمی به درون محوطه گل گهر، دید خوب و پاس به موقع شریفات، اضافه شدن سریع به خط حمله و پیگیر بودن معین عباسیان جالب توجه و قابل ستایش بود. در مقابل گل گهر نیز می توانست در چند موقعیت به گل برسد اما واکنش های دیدنی حسین پورحمیدی مانع از آن شد که بازی بلافاصله به تساوی کشیده شود.
اشتباه شاهین توکلی و یارگیری ضعیف دیگر مدافعان هنگام حملات گل گهر از نکات منفی بازی آلومینیوم در ۲۰ دقیقه اول بود. پس از طی شدن دقایقی که گل گهر روی دروازه آلومینیوم به شدت فشار می آورد اراکی ها سعی می کردند که در هنگام ضد حملات توپ را با سرعت بالایی انتقال داده و به نزدیک دروازه حریف برسانند و یا اینکه با انتقال دادن توپ به زمین حریف، آن ها را از دروازه خودی دور کرده و با ارسال پاس های عرضی به حفظ توپ بپردازند. اما گل گهری ها کوتاه بیا نبودند و هرجور که شده می خواستند بازی را در همان نیمه اول به تساوی بکشند ولی از آنجایی که آلومینیوم در جلوی پنج مدافع خود سه هافبک سریع، سخت کوش و پر تحرک را قرار داده بود آن ها مجبور بودند که بازی را به کناره ها برده و توپ را برای دو مهاجم بلند قامت خود ارسال کنند اتفاقی که با توجه به حضور هافبک ها و مدافعین سریع و تکنیکی گل گهر بارها انجام شد اما به نتیجه ای ختم نمی شد. هافبک ها و مدافعین کناری آلومینیوم به ویژه شریفات و حسینی که در سمت راست به بازی گرفته شده بودند نباید آن همه ضعف نشان داده و اجازه می دادند که بازیکن هـای گل گهر آن همه توپ را ارسال کنند فشار نیاوردن و فاصله داشتن با بازیکن صاحب توپ به او اجازه می دهد که هر بار بتواند سانتری با کیفیت انجام دهد از طرفی نبود میثم مجیدی باعث شده که آلومینیوم در توپ های هوایی نتواند برتری خود را حفظ کند و مهاجم های حریف گاها دردسر ساز شوند اما مهم ترین مشکل در فاز تدافعی تحرک اندک خط دفاع درون محوطه جریمه و فاصله فراوان خط دفاع و هافبک بود در بعضی صحنه ها مدافعین آلومینیوم در کنترل کردن مهاجمین گل گهر ناتوان بودند و میان آن ها فاصله ای وجود داشت که به منشا و شاکری این فرصت را می داد تا ضربه سرشان را بزنند و حتی در دقیقه ۳۶ سلیمان زاده کلا منشا را گم کرد و آلومینیوم شانس آورد که دروازه اش باز نشد. تا پایان نیمه نخست با توجه به خواست امیر قلعه نویی سرمربی تیم گل گهر آن ها دست از حمله نکشیده و مدام سعی در ورود به محوطه و یا ارسال از کناره ها داشتند.
پیش از شروع نیمه دوم، انتظار داشتیم آلومینیوم با به بازی آوردن هافبک ها و مهاجم های سریع و پرتحرک، به تیمِ خسته گل گهر فشار آورده و تیر خلاص را به آن ها بزند اما این چنین نشد و نه آلومینیوم دست به تعویض زد و نه نشانه ای از خستگی در بازیکن های گل گهر به چشم می خورد نیمه دوم نیز با حملات گل گهر و سانتر از جناحین توسط هافبک های این تیم پیگیری شد اما تقریبا در همه موارد توپ های ارسال شده با ضربه سر مدافعین آلومینیوم دفع می شد.
آلومینیوم که در این دیدار تکپ و میدان را در اختیار حریف قرار داده بود پرس را در میانه میدان انجــام می داد و با رسیدن توپ به خط وسط زمین، بازیکن صاحب توپ گل گهر توسط مهاجم های آلومینیوم تحت فشار قرار می گرفت در بعضی مواقع کــه مهاجم های آلومینیوم قصد داشتند فشار بیشتری به مدافع صاحب توپ حریف وارد کنند معین عباسیان از خط هافبک جدا و به جمع مهاجم ها می پیوست تا تیم بتواند با سه بازیکن پرس را انجام دهد. در نیمه دوم تحرک مدافعین تیم درون محوطه جریمه نسبت به نیمه اول بیشتر شد و همچنین فاصله میان خط دفاع و هافبک کمتر شد اما همچنان فضایی میان آن ها وجود داشت که می توانست برای تیم خطرناک باشد. بازی که به دقیقه ۷۰ رسید می شد حدس زد که آلومینیوم گل بخور نیست و گل گهر نیز طرح و برنامه ای جز ارسال از جناحین ندارد اما دو دقیقه بعد پس از آن که زکی پور نتوانست توپ خوبی را روی دروازه بفرستد در عین ناباوری حسین پورحمیدی از جمع کردن یک توپ ساده عاجز ماند و پس از دفع نامناسب توپ، شکاری از موقعیت باد آورده نهایت استفاده را برد و دروازه آلومینیوم را باز کرد.
این گل برای آلومینیوم که دقایق بسیاری را به دفاع پرداخته و خسته شده بود، مانند آب سردی شد که بر پیکر این تیم ریختند این گل کمر آلومینیوم را شکست. پس از به ثمر رسیدن این گل آلومینیوم قاعدتا می بایست از لاک دفاعی خارج شده و بازی پایاپایی را ارائه می داد اما باز هم این گل گهر بود که اصرار بیشتری به گل زدن داشت و نهایتا نیز توانست از روی نقطه پنالتی دروازه آلومینیوم را برای بار دوم باز کند. آلومینیوم که در دقایق پایانی برای بازگرداندن بازی، مجبور بود باز بازی کند نتوانست نظم خط دفاعی خود را حفظ کند و اسیر فرار مرتضی تبریزی و پاس دقیق او به دهانه دروازه شد و گل سوم را نیز دریافت کرد و صادقی تیر خلاص را به این تیم زد.
اگر بخواهیم از نوع بازی و اشتباهات تیم ایراد بگیریم به موارد فراوانی می توان اشاره کرد اما حقیقت این است که آلومینیوم از آنجایی که نتوانسته بود پیش فصل خوبی داشته باشد بازیکن ها از نظر بدنی افت شدیدی کرده اند و دیگر قادر به ارائه بازی های خوبی که در گذشته از آن ها شاهد بودیم نیستند تفـاوت تیم ها از نظر آمادگی بدنی در بازی های انتهای فصل مشخص می شود و اینجا است که تیمی مانند گل گهر که توانسته است در پیش فصل تمرینات منظم و طولانی داشته باشد حتی در هفته های پـایانی هم می تواند ۹۰ دقیقه بجنگد و بازی های پر فشاری ارائه دهد اما آلومینیوم چنین توانایی را ندارد و تیم به سرعت کم می آورد امیدواریم که مدیران تیم برای فصل بعد بتوانند شرایط بهتری را برای کادر فنی و بازیکن ها فراهم کنند.