ارث پدری/اصلاح طلبی ملکِ شخصی کسی نیست!

یکشنبه ۲۶شهریور ۹۶ شماره ۶۸۱

***

وقایع استان

علی امیدی

***

چرا در میان جریان اصلاح طلب در استان همواره افرادی پیدا می شوند که خود را پدرخواندگان خود خوانده این جریان در استان دانسته و مانند اینکه اصلاحات به آنها ارث رسیده می خواهند آن را فقط در اختیار خود داشته باشند؟ این افراد که عموما در میان کاسبان و منفعت طلبان جریان اصلاح طلب قرار گرفـته اند همواره باعث سرشکستگی و باخت های غیر قابل جبرانی برای اصلاح طلبان شده و این در حالی است که همیشه پس از هر باختی علت شکست را بر گردن دیگران می اندازند. اخیرا خبرها حاکی از تغییر استاندار مرکزی همراستا با موج تغییرات و جابجایی سایر استانداران به گوش رسیده و دوباره این جریان کاسبکار برای رسیدن به مقاصد خود تمام اصلاحات را به سخره گرفته و می خواهند برای رسیدن به منافع شخصی شان آبروی این جریان را در استان ببرند. این افراد آنقدر جا را برای اصلاح طلبان دلسوز تنگ کرده اند که موجی از اعتراض ها را ایجاد نموده اند، جالب اینجاست که این افراد معیار اصلاح طلبی یا توسعه گرا بودن افراد را خود قرار می دهند در حالی که در اصلاح طلب بودن یا توسعه گرا بودن خود آنها شک است! اجازه دهید کمی به عقب برویم، زمانی که محمود زمانی قمی با کوشش اصلاح طلبان استان به عنوان استاندار مرکزی انتخاب شد. کاسبان فوق الذکر در بدو ورود استاندار بدلیل اینکه توانستند برخی سازمان ها، ادارات و یا صنایع را به صورت ضربتی در اختیار خود بگیرند تا می توانستند اقدام به تعریف و تمجید از استاندار نمودند. اندکی نگذشت که استاندار مرکزی با شناخت کافی که از این کاسبان بدست آورده بود راه خود را از آنها جدا و تمام وقت خود را صرف توسعه و کمک به بهبود اقتصاد استان نمود و افرادی که تا دیروز در رده حامیان زمانی قمی بودند شروع به تخریب وی نموده و حتی با سنگ اندازی مقابل پای استاندار مانع از آن شدند که وی بتواند به شکل مناسب به خدمت رسانی به مردم بپردازد. بی شک زمانی قمی به عنوان یک اصلاح طلب تمام عیار تمام سعی خود را نمود تا بدون حاشیه بکارش بپردازد ولی منفعت طلبان تـــا می توانستند برای وی حاشیه سازی کردند. پس از آن با شروع بکار دولت دوازدهم و زمزمه تغییر استانداران، همین گروه کاسبکار زیر پای استاندار را خالی و با تخریب وی در تهران و در نزد دولتمردان با لابی های بی شرمانه درصدد تغییر وی شدند، هر چند دولت از خدمات و عملکرد استاندار به حدی رضایت دارد که وی را در جایگاهی بهتر از استان مرکزی منتقل خواهد کرد، ولی کاسبان بی کار ننشسته و با لابی ها و نشست های خود درصدد برآمدند فردی را به عنوان جایگزین وی به دولت معرفی تا استاندار پس از زمانی از سوی آنها انتخاب شود. اما اقدام آنها با اعتراض بسیاری از اصلاح طلبان استان بویژه در اراک و ساوه روبرو شد و آنها با انتشار بیانیه هایی ضمن حمایت از زمانی قمی، کاری که هیچ گاه از سوی کاسبان انجام نشد، مخالفت خود را با فردی که حتی توان مدیریت ستاد دکتر روحانی در استان را در سال ۹۶ نداشت و باعث شکست اصلاح طلبان و دکتر روحانی به رقیبش در استان شد، علنا بیان کردند.آنها در بیانیه خود آورده اند که استان در شرایط خاصی قرار دارد و نیازمند حضور فردی توانمند و مجرب در امور اقتصادی است. در بخشی از بیانیه که از سوی جمعی از اصلاح طلبان استان منتشر شد آمده است: « در شرایط اقتصادی و سیاسی کنونی استان، انتخاب چنین گزینه ای مناسب به نظر نمی رسد و در راستای منافع مردم نمی باشد و توان ایجاد همگرایی که نیاز مبرم استان است را نخواهد داشت . لذا انتظار از دولت تدبیر و امید می رود که دقت لازم در این زمینه صورت پذیرد تا استاندار منتخب حمایت لازم را ازسوی اکثریت قاطع گروه های سیاسی دارا باشد.» اصلاح طلبان در ساوه هم نسبت به معرفی محمود آستانه، رئیس ستاد روحانی در سال ۹۶ معترض بوده و در بیانیه ای اعلام کردند: «این تصمیم بر مبنای کدام تحلیل شکل گرفته که در این اوضاع اقتصادی دشوار یک چهره کاملا سیاسی بدون داشتن حتی یک روز فعالیت کلان مدیریت سیاسی در حوزه وظایف وزارت کشور در این استان آسیب دیده در جنگهای تحریمی دشمن می تواند راهگشا باشد ؟ ضمن اینکه نگاهی کوتاه به روش مدیریتی این برادرمان در مقطع کوتاه انتخابات که ضمن واگذاری نتیجه انتخابات در استان موجب اختلافات ریشه دار و عمیقی در برخی شهرستانها شده و بدترین نتیجه ممکن را در منطقه تحت نفوذ خویش در بر داشته هم گویای بسیاری مطالب خواهد بود.» امید است دولت دوازدهم بدون توجه به گزینه های معرفی شده ای که بدون برنامه و تنها از سوی برخی چهره ها با اهداف خاص معرفی می شوند فردی را به عنوان استاندار انتخاب کند که مردم را از دولت ناامید نگرداند.