دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۸   شماره ۱۰۸۲

در پی درگیری در صحن شورای شهر اراک  شهروندان به اعضای شورا امیدوارتر شدند

گلادیاتورهای پارک آزادی

بعد از چند سال به جرات می توانم بگویم شورای شهر اراک در زمینه درگیری اعضا یکی از بهترین شوراهای ایران است

نقطه شروع درگیری هم نشان دهنده عملکرد بسیار فعال شورای شهر در کمیسیون هایش است که به گفته خودشان با تاخیر و تعداد کمی از اعضا تشکیل می شود و عمده زمانش به بازی با گوشی موبایل می گذرد

سهراب جان بزرگی

بعید به نظر می رسد در دوره های بعدی کسی حاضر باشد پای صندوق های رای برود. هرچند به قول محسن هاشمی، سیاسیون بلدند با چه برنامه ها و بازی هایی مردم را پای صندوق ها بکشانند و نمونه اش ترفند نخ نما شده انتخاب بین بد و بدتر، یا لبخند ها و تکرارهای عده ای که زمانی مردم روی آنها حسب باز می کردند. اما محسن هاشمی باید بداند که مردم دیگر بازی های آنها را یاد گرفته اند و نمی شود به راحتی و در یک شوی انتخاباتی که فقط محدود به همان دوره است و کاندیداها پته های خوبی از یکدیگر را روی آب می ریزند، مردم را پای صندوق ها کشاند. شورای شهر هم یکی از بخش هایی است که این بار به لطف تکرار ها و استفاده از الفاظی مانند امید و تغییر روی کار آمدند. اما عملکردشان نقطه چندان روشنی جز چند کار شوآفی در کارنامه نداشته است. داستان انتخاب شهردار که تقریبا مهمترین کار شوراست را که از یاد نبرده اید؟ هرچه هم روزهای بیشتری از کار شورا می گذرد، نقطه های اشتراک بیشتری با شوراهای قبلی نمایان می شود. هنوز هم بعد از چندین سال به جرات می توانم بگویم شورای شهر اراک در زمینه درگیری اعضا یکی از بهترین شوراهای ایران است. نگرانی اصلی من در رابطه با شورای فعلی هم این بود که نتوانند تلاش های شوراهای قبلی را به نتیجه برسانند، چرا که ادعای آنها این بود که از تفکری بر پایه دموکراسی و گفتگو بیرون آمده اند. همان تفکر قشنگ اما توخالی اصلاح. اما کار به نیمه نرسید که اولین اقدام مثبت شورا رقم خورد و تجربه ثابت کرده است هرچه به پایان کار شوراها نزدیک تر می شویم احتمال این اقدامات بیشتر می شود. خبر این بود، پس از به تصویب نرسیدن یکی از مصوبات کمیسیون برنامه و بودجه در صحن رسمی بین اعضا درگیری لفظی شدیدی رخ داد.
گزارش این راند از درگیری ها را خبرگزاری ایسنا اینگونه منتشر کرده است. در حین طرح مصوبات کمیسیون برنامه و بودجه جهت تصویب در صحن رسمی، یکی از مصوبات با محتوای پرداخت مبلغی به دو نفر از شهروندان مطرح و با وجود درخواست سعید نادری نایب رییس شورای شهر اراک از ایرج رضایی رییس کمیسیون مذکور جهت ارائه توضیح در خصوص مصوبه، رضایی توضیحی ارائه نداد.
رضایی با بیان اینکه برای افرادی که در جلسه کمیسیون حاضر نبوده اند توضیحی نمی دهم، خطاب به فلک افلاکی رییس شورای شهر بیان کرد: متاسفانه کمیسیون ها با نیم ساعت تاخیر آغاز می شود و حاضرین نیز در طول جلسه شورا یا با گوشی موبایل خود بازی می کنند یا از جلسه بیرون می روند. به دنبال صحبت های رضایی، علی جعفر محصولی نیز با اعلام موافقت با نظرات رضایی گفت: جلسه با نیم ساعت تاخیر و بعضا با حضور سه نفر تشکیل می شود و به نظر می رسد که اعضا در صحن نسبت به مصوبات موردی برخورد می کنند.
رضایی اضافه کرد: ساعت برگزاری جلسات و حضور و غیاب اعضا باید مشخص شود، اگر خواهان شفافیت هستیم باید از شورا آغاز کنیم. آقای نادری و خانم رحمتی هیات رییسه کمیسیون برنامه و بودجه هستند که از من درخواست توضیح می کنند. این صحبت رضایی واکنش نادری را به همراه داشت به طوری که وی با صدای بلند خطاب به رضایی گفت: چرا اسم می برید، من شخصا از این مصوبه اطلاع دارم، برای کسانی که در جلسه کمیسیون حاضر نبودند خواستار توضیح شدم، فکر کرده اید با داد و بیداد می توانید حرف خود را ثابت کنید. جنجال و فریادهای بین نادری و رضایی باعث شد که سورانه خواستار فریاد نزدن نادری شود که نادری خطاب به سورانه گفت: من با رضایی صحبت می کنم به شما ارتباطی ندارد و در همین حین رشیدی با فریادهای بلند از رضایی خواست که فریاد نزند و گفت: اینجا چاله میدان نیست که با فریاد صحبت می کنید و در پایان با فریاد فلک افلاکی رییس شورا مبنی بر سکوت اعضا جنجال خاتمه یافت، اما دقایقی بعد مجددا درگیری لفظی در حال شکل گیری بود که شفیعی شهردار با ذکر صلوات خواستار ختم قائله شد.
هرچند این سطح از درگیری به نسبت شورای شهر اراک چندان قابل قبول نیست اما می توان همچنان به عملکرد شورای شهر امیدوار ماند. نقطه شروع درگیری هم نشان دهنده عملکرد بسیار فعال شورای شهر در کمیسیون هایش است که به گفته خودشان با تاخیر و تعداد کمی از اعضا تشکیل می شود و عمده زمانش به بازی با گوشی موبایل می گذرد. اما صحبت پیرامون کارکردها و انجام وظایف کار چندان جالبی نیست، چرا که دیگر نه من بلکه درصد بسیاری از شهروندان هیچ انتظاری از سطوح بالاتر مانند ریاست جمهوری و مجلس ندارند، چه برسد به شورای شهر. درگیری در شورای شهر این پیشنهاد را به ذهن می آورد که معماری ساختمان شورا را به سبک کولوسئوم بازسازی کنند چرا که برخی اعضای آن محیط های کاری شهری را با محل درگیری گلادیاتورها اشتباه گرفته اند.
نمی دانم با وجود ساخت و ساز های فله ای، وضعیت افتضاح خیابان ها و حمل و نقل شهری، فضای فرهنگی و تفریحی به شدت ضعیف که شهروندان به خصوص جوان ها را به سمت تفریحات ناسالم کشانده، المان های شهری مضحک و هزاران مشکل دیگر چطور اعضای شورای شهر خوابشان می برد. مسئولینی که در زمان انتخابات با شعارهای رنگی، کت شلوار و یک خودکار در آتلیه های شهر به دنبال عکس های انتخاباتی بودند. اما این موضوع غیر قابل انکار است که دیگر زمان بی خبری و عدم آگاهی مردم سر آمده. حواس جامعه به درگیری های شما بر سر کمیسیون های خالی و تاخیرهای کاری تان هست. پس سعی کنید شما هم حواستان را بیشتر جمع رفتار و عملکردتان کنید.