گزارش «وقایع استان» از اجرای نمایشی برای طرح یک آسیب اجتماعی/دختران بد

یکشنبه ۸ اسفند ۹۵ شماره ۵۳۹
وقایع استان:
امروز آسیب های اجتماعی به طور جدی جامعه را تهدید می کند، آسیب هایی که شاید حتی به درستی زبانی برای بیان آن ها نباشد چه برسد به راهکار برای حل آن ها. این یک واقعیت است که زبان هنر می تواند در این مسیر کمک کننده باشد. هنر ابزاری برای طرح مشکلات و بررسی آن است و در این میان هنر تئاتر از اهمیت بالاتری برخوردار است. تئاتر به دلیل ارتباط مستقیم با مخاطب می تواند در انتقال پیام ها موثر تر باشد و آسان تر طرح مساله کند.
از طرفی هنرمندان نیز می توانند با توجه به دغدغه های خود معضلات اجتماعی را رصد کنند و با شناسایی آن ها در قالب هنر آن را بیان کنند. البته که تئاتر واقعا نمی تواند آسیب های اجتماعی را کاهش دهد اما توانایی به صدا در آوردن زنگ های خطر را برای یادآوری مشکلات و گوشزد کردن آثار مخرب آن به مسئولان و خانواده ها دارد.
اما برآیند تئاتر در کشور ما نشان می دهد که هنوز آنطور که باید از ظرفیت های تئاتر در شهرستان ها استفاده نمی شود و دلایل متعددی از جمله کمبود امکـــانات و آموزش و قرار نگرفتن این هنر به عنوان کالای فرهنگی در سبد هزینه های خانوارها می توان اشاره کرد.
در حالیکه تئاتر تنها به قشر خاصی از جامعه اختصاص ندارد بنابراین به نظر می رسد مسئولین با کمک هنرمندان برای فرهنگ سازی این موضوع باید سیاست گذاری و برنامه ریزی داشته باشند تا جایگاه و نقش تئاتر در کشور خصوصا شهرستان ها به یک ضرورت فرهنگی تبدیل شود.
این روزها نمایشی در شهرستان تفرش به روی صحنه می رود که در دل خود به طرح یک آسیب اجتماعی می پردازد. نمایش «دختران بد» به نویسندگی و کارگردانی مرجان کریمی پنجم اسفند تا امــروز یکشنبه هشتم اسفندماه اجرا می شود. نمایشی که به بخشی از معضلات اجتماعی این روزهای جامعه ما می پردازد. نویسنده و کارگردان این نمایش در این خصوص به وقایع استان گفت: در این نمایش زندگی سه دختر نوجوان که هر کدام از آن ها با یک چالش در خانواده رو به رو هستند مطرح می شود.
کرمی افزود: داستان این دختران در ارتباط با کوتاهی هایی است که خانواده در قبال آن ها داشتــه است و به تبع آن مستعد بـــرخی آسیب های دیگر در جامعه شده اند.
وی ادامه داد: این نمایش به بیان چند موضوع و آسیب که هم اکنون در خانواده ها می تواند بر تربیت و نگاه فرزند تاثیر بگذارد یعنی هم خود یک آسیب است و هم می تواند آسیب زا باشد اشاره داشته ایم و به طور مشخص یک نگاه انتقادی به برخی رفتارهای والدین در برخورد با فرزندان است.
کرمی با بیان اینکه هر سه مساله و تاثیر آن در این نمایش به صورت موازی مطرح می شود، اظهار کرد: سه آسیب مطرح شده در این نمایش یکی استفاده بیش از حد پدر و مادر از فضای مجازی و بی تفاوتی نسبت به فرزندان، دیگری دعوا و درگیری شدید مابین پدر و مادر و ایجاد فضای تنش در خانواده و دیگری اعتیاد پدر و مادر به مواد مخدر است که هر کدام به نوعی فرزندان را دچار بحران کرده است و علاوه بر امنیت روحی و فکری درون خانواده امنیت اجتماعی آن ها را به دلیل خلاهای موجود دچار مشکل می کند.
وی ادامه داد: در این نمایش سه دختر داستان به وضعیت خود آگاه هستند و می دانند که به دلیل مشکلی که خانواده هر کدامشان دارند و رهاشدگی از سوی والدین در معرض تهدید و خطر هستند بنابراین به دنبال بهبود شرایط خود هستند.
کرمی اضافه کرد: شیوه اجرای نمایش به صورت سورئال است. سه دختر با وجود اینکه با هم مرتبط هستند؛ ولی در صحنه با هم هیچ ارتباطی برقرار نمی کنند، آن ها طی یک سری رویداد آینده و اتفاقی را که بر اساس روند زندگی برای آن ها خواهد افتاد را می بینند برای همین بعد از این آگاهی می خواهند که خود نجات دهنده خود باشند.
وی با بیـــــان اینکه داستان نمایش بر اساس واقعیت است، ادامه داد: این کار بیشتر یک مستند اجتماعی است و به طرح مساله ای می پردازد که هم اکنون دغدغه و مشکل بسیاری از نوجوانان اطراف من است و به نوعی من تجربه ها و ذهن مشغولی آن ها را در این نمایش آورده ام ولی به شیوه روایتی متفاوت.
این نویسنده و کارگردان تئاتر در بیان اهمیت تئاتر در بهبود وضعیت اجتماعی گفت: تئــاتر می تواند یکی از ابزارهای بیان مشکلات اجتماعی باشد و در واقع تاثیری فزاینده تر از سخنرانی و صحبت های پندگونه دارد زیرا در تئاتر مخاطب برشی از زندگی را می بیند و برایش ملموس تر است.
کرمی ادامه داد: کارگردان تئاتر وظیفه دارد به این مسائل بپردازد و برای من بعنوان یک کارگردان حتی اگر یک مخاطب تحت تاثیر قرار بگیرد یعنی کار و رسالت خود را به درستی انجام داده ام.
وی اضافه کرد: من تاکنون سه کار دیگر کارگردانی کرده ام که تِم و موضوع آن ها نیز بررسی برخی معضلات اجتماعی بوده و خوشبختانه توانسته مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد و در ذهن او این سوال و چالش را ایجاد کند تا به آن فکر کند.
کرمی در پاسخ به این سوال که وضعیت تئاتر در شهرستان ها را چطور می بیند، اضافه کرد: متاسفانه در شهرستان ها با وجود کمبود امکانات و فضاهای فرهنگی خیلی توجه یا به تئــــاتر نمی شود و هنوز هنر و فرهنگ در سبد خانوارها قرار ندارد.
وی ادامه داد: البته موضوع دیگر این است که تئاتر اجتماعی خیلی در شهرستان ها مخاطب ندارد و ما اغلب مخاطب خود را در رایزنی با ارگان ها و سازمان ها بدست می آوریم.
کرمی ادامه داد: البته عرف و فضای حاکم نیز موثر است، در شهرستان ها هنوز یک سری محدودیت ها برای اجرای تئاتر هست حتی بر روی نام نمایش و یا تصویر دختران بر روی پوستر با حساسیت رو به رو می شویم که با توجه به فرهنگ برخی شهرها شاید طبیعی باشد ولی در مجموع مشکلی در تفرش با حضور زنــان در صحنه های تئاتر نیست.
وی در پاسخ به اینکه امکانات تئاتر این شهرستان چگونه است، افزود: در مورد امکانات هم تفرش کمبودهایی دارد بعنوان مثال حتی یک نور موضعی سالم در اختیار ما نیست و مجبوریم از لامپ های معمولی و هالوژن استفاده کنیم.
کرمی با بیان اینکه در این نمایش سه بازیگر اصلی و سه بازیگر مکمل وجود دارد، اظهار کرد: الهه امیری، فاطمه احمدی و مونس تفرشی بازیگران اصلی این کار هستند و تمام عوامل اجرایی از بازیگران تا عوامل صحنه برای اولین بار حضور در روی صحنه تئاتر را تجربه می کنند.