دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۷ شماره ۹۱۳
***
وقایع استان
یاسر هویدی
***
یکی از سوهان روحترین و اعصاب خرد کنترین بازیهای هفته چهارم لیگ برتر را پرسپولیس و نفت مسجدسلیمان برگزار کردند که شاید مهمترین نکته آن دست به تیزی شدن هوادار نفت بود که از دید دوربینها پنهان نماند.
پرسپولیس که در دو بازی اخیر هیچ نشانی از تیم بازی مقابل فولاد نداشت مقابل زردپوشهای دیار بختیاری هر چه زد به در بسته خورد؛ البته اگر بخواهیم واقعبین هم باشیم آنقدرها هم نزد و نکوبید و کفران موقعیتهای گل آنچنانی رخ نداد. در این مقاله کوتاه میخواهیم به چرایی این موضوع بپردازیم؛ چرا برانکو دنبال دردسر میگردد.
بازی با پدیده تا حدودی، و بازی مقابل فولاد پرسپولیس بسیار جذابی را شاهد بودیم که البته با سیستم ۲-۴-۴ لوزی به میدان رفت و مالکیت توپ را بیشتر و بیشتر در اختیار داشت. در بازی مقابل فولاد دهها موقعیت گل خلق کرد و توانست سه گل بزند و چند گل هم نزند؛ نکته جالب اینجاست که دقیقا این تیم با همان نفرات بازی روز جمعه به میدان رفته بود حال چرا مقابل نفت مسجدسلیمان انقدر اسیر و بیرمق بود شاید مهمترین علت آن تغییر سیستم است که انگار دندانهای پرسپولیس را کشید. ما و خیل عظیم هواداران پرسپولیس بسیار مشتاق هستیم که علت این تغییر سیستم را بدانیم؛ طیف قلیلی از هواداران دو آتشه برانکو همانها که سه سالی هست ورد لب شان «هرچه برانکو بگه» است اینگونه تحلیل میکنند که برانکو دارد تیم را برای بازی در میانه میدان و در یک خط قرار گرفتن دو هافبک دفاعی برای کارزار الدحیل آماده میکند؛ البته هر چه کوشیدیم نتوانستیم ارتباط این بازی را به بازی آسیایی پرسپولیس بفهمیم در حالی که این تیم پنجشنبه باید در آبادان مقابل نفت این شهر به میدان برود. هیچ عقل سلیمی وقتی پرسپولیس میتواند کیفیت بازی مقابل فولاد و حتی پدیده را با همین نفرات ارائه دهد سیستم خود را تغییر نمیدهد.
از دیگر موارد اصلی ضعف پرسپولیس در مقابل نفت اصرار بر بازی هوایی از سوی مردان پرسپولیس بود؛ زمانی که کولیبالی تنومند تمام توپهای بلند را قطع میکرد میل بازیکنان کناری پرسپولیس به ارسال از لب خط بیشتر و بیشتر میشد و این البته در حیطه اختیارات سرمربی است که تغییر تاکتیک دهد و جلوی هدر رفت زمان تیم را بگیرد. از سانتر صحبت کردیم ذکر این نکته خالی از لطف نیست که بازیکنان کناری پرسپولیس در ارائه یک سانتر دقیق و زهردار در طول ۹۵ دقیقه بازی عاجز بودند.
مسئلهای که کمتر به آن اشاره شده است ضعف مفرط و طولانی مدت حسین ماهینی بازیکن با سابقه پرسپولیس است که اگر بگوییم تمام فصل قبل به جز یکی دو دیدار و چهار بازی اخیر را در بدترین وضعیت ممکن برای پرسپولیس بازی کرده است، چیزی به گزاف نگفتهایم.
اگر بگوییم پرسپولیس مدتهاست با ده نفر به میدان میرود. ضعیف در حمله و معمولی در دفاع، ایستا و ساکن و ضربه به توپ برای رفع تکلیف کل عملکرد پسر بوشهری سرخهاست.
در این که دست پرسپولیس و برانکو روی نیمکت بسیار خالی است هیچ شکی نیست ولی سئوال اینجاست که چرا پرسپولیس با کیفیت مقابل فولاد در دو بازی اخیر اینگونه بیانرژی و بیبرنامه شده است؛ سئوالی که مشخصا کانون پاسخطلبی آن شخص برانکوست. روزهای حساسی در انتظار تیم پرسپولیس نشسته؛ روزهای گرم آبادان و دوحه که با وضعیت تیمی که مقابل نفت به میدان رفت بعید است پرسپولیس جان سالم به در ببرد.