چرا آلومینیوم پیروز نشد؟

چهارشنبه ۹ شهریور ۱۴۰۱ شماره ۱۶۱۴

تحلیل فنی دیدار آلومینیوم اراک و پرسپولیس تهران در هفته سوم لیگ خلیج فارس

مهرداد یاری: باز هم مثل بیشتر دیدارهایی که آلومینیوم در برابر پرسپولیس انجام داده است، نمایش قابل قبولی در برابر این تیم داشت آلومینیوم در بیشتر دقایق این این بازی نبض آن را در اختیار داشت و مدام در حال پی ریزی حملات روی دوازه پرسپولیس بود. هفته به هفته جسارت کادر فنی آلومینیوم بیشتر ‌و بیشتر می شود و اعتماد به نفس تیم برای ارائه بازی هجومی در برابر تیم های مختلف بالا می رود و حالا می توان آلومینیوم را در ابتدای سومین فصل حضورش در رقابت های لیگ برتر تیمی با اعتبار و با شخصیت خاص خودش دانست که میل فراوانی برای ارائه بازی های زیبا دارد در گذشته بارها اشاره کرده ایم که زیبا بازی کردن کار بسیار سختی است و هر تیمی از پس انجام آن بر نمی آید درست است که به بازی زیبا امتیاز نمی دهند اما سابقه نشان داده تیمی که بتواند اصول اولیه را به خوبی انجام دهد و در شکل بازی کردنش زیبایی قابل توجهی وجود داشته باشد نتایج خوب نیز به زودی از راه خواهند رسید.
در دیدار برابر پرسپولیس به نسبت بازی قبل تنها یک تغییر وجود داشت و آن هم بازی کردن علیرضا نقی زاده به جای امین جهان کهن بود آلومینیوم مثل دیدارهای قبلی که در این فصل به انجام رسانده است با سیستم پایه ۴-۳-۳ بازی را آغاز کرد اما کادر فنی برای کنترل وینگرهای سرعتی و مدافعین کناری رونده پرسپولیس، در هنگام دفاع کردن به دو مهاجم خارجی خود یوئل و زاپاتا وظایف دفاعی تری محول کرده بودند به این شکل که آن ها از خط حمله جدا شده و تا آنجا که در کنار مدافعین کناری تیم قرار بگیرند عقب می آمدند و سیستم تیم به ۶-۳-۱ تغییر می کرد در واقع محمدزاده، موسوی، فخرالدینی و اکبرپور فضای درون محوطه را پوشش می دادند و یوئل و زاپاتا در کناره ها حضور پیدا می کردند با این تاکتیک هم تجمع آلومینیوم در خط دفاع زیاد می شد و هم حضور این وینگرها در کنار مدافعین کناری باعث می شد که پرسپولیس فضای محدودی برای انجام کارهای ترکیبی در کناره ها داشته باشد این تاکتیک به خوبی جواب داد و پرسپولیس تقریبا بدون ایجاد کردن خطر خاصی از آن منطقه، نیمه اول را به پایان رساند و گل پرسپولیس صرفا بابت دقت ترابی در پاس دادن و فرار میلیمتری سر لک از تله آفساید گیری آلومینیوم به دست آمد.
هنگامی که توپ گیری توسط بازیکنان آلومینیوم انجام می شد سیستم تیم به همان حالت ۴-۳-۳ بر می گشت و تیم با سرعت زیادی بالا می آمد که در حین این ضد حملات محمدرضا آزادی به خوبی برتری محسوسی در برابر مدافعین پرسپولیس ایجاد می کرد او با سرعت زیاد و با قدرت سرزنی در بیشتر تقابل ها موفق ظاهر شد و توپ را تا اطراف محوطه جریمه پرسپولیس پیش می برد او قطعا یکی از بهترین های آلومینیوم در این دیدار بود. هوشمند، نقی زاده و قاید رحمتی با نظم خوبی در کنار هم بازی کردند و تقریبا بدون نقص هم بودند آن ها جابجایی های زیادی در زمین داشتند، در امور دفاعی موفق بودند و در ضد حملات به سرعت خود را به زمین پرسپولیس می رساندند. هم نقی زاده و هم قاید رحمتی همکاری های خوبی با مدافع کناری و وینگرهایی که در نزدیکی شان بود را داشتند همکاری های سه نفره ای که به آلومینیوم در حرکت از کناره ها فرصت های بیشتری می داد. جابجایی های نقی زاده و فخرالدینی در نیمه دوم برای دادن آزادی عمل بیشتر و فرار فخرالدینی صورت می گرفت که در یکی دو صحنه هم این جابجایی ها نتیجه مثبتی داشت. آلومینیوم گاها خط پرس خود را بالا قرار می داد و مدافعین پرسپولیس به شدت تحت فشار قرار می گرفتند ‌و به این طریق توپ گیری هایی هم انجام شد که این از جسارت آلومینیوم برای کسب پیروزی نشات می گرفت. به این ترتیب آلومینیوم در بیشتر دقایق بازی در هر سه خط برتری خوبی را به وجود آورده بود اما رفته رفته توان تیم برای شکل دادن حملات کم شد و قدرت لازم برای مانور دادن در یک سوم خط دفاعی پرسپولیس به ویژه از دقیقه ۶۰ به بعد از دست رفت.
اما چرا آلومینیوم در بازی که به نظر می رسید دست بالا را داشت نتوانست امتیاز بگیرد یا پیروز شود؟ جواب این سوال به یک عادت قدیمی در آلومینیوم برمی گردد این تیم طی دو فصل گذشته همواره صاحب مدافعین کناری و وینگر و مهاجم های سرعتی بوده که در کناره ها فرار های سریعی داشتند و قدرت زیادی به تیم می دادند و از طریق نفوذ از کناره ها موقعیت های زیادی خلق شده و گل های زیادی به ثمر رسیده است آلومینیوم این امتیاز را هیچگاه از دست نداده است و در این فصل نیز با جذب دو مهاجم خارجی سریع و تکنیکی آن را تقویت هم کرده است.
از طرفی وجود هافبک های جنگنده و تکنیکی باعث شده ارتباط بین مدافع کناری و وینگر به خوبی برقرار شده و پاس ها با سلامت به مقصد برسند اما این وضعیت آلومینیوم را برای استفاده از فضاها و کانال مرکزی تنبل کرده است در واقع عمده ترین نکته ای که مانع از نتیجه گیری آلومینیوم شد کمرنگ بودن حضور بازیکنان و انتقال توپ در فضای سنتی ۱۴ پرسپولیس بود آلومینیوم در کناره حضور پررنگی دارد اما توپ در پشت محوطه جریمه پرسپولیس خیلی گردش داده نشد و اقدام جدی برای دادن پاس در عمق از کانال های مرکزی صورت نگرفت که دلیل اصلی آن شرح وظایفی است که کادر فنی برای هافبک های خود تعیین کرده است به ایــن ترتیب نقی زاده و قاید رحمتی مدام متمایل به کناره هستند تا این که سعی کنند با حضور در فضای مرکزی مابین نیمه زمین و پشت محوطه پرسپولیس با تکیه بر خلاقیت و تکنیک فردی دست به خلق موقعیت زای خود و دیگر مهاجمین تیم بزنند. در گذشته بارهـا گفته ایم وقتی تیمی عزم جدی برای انتقال توپ از کانال های مرکزی را نداشته باشد تیم حـریف هم تمام تمرکز خود را روی بستن کانال های کناری قرار می دهد به همان شکلی که پرسپولیس در نیمه دوم توانست مانع از خلق موقعیت جدی توسط مهاجمین آلومینیوم شود.
البته اینکه یارهای تعویضی نتوانستند انتظارات را برآورده کنند هم در افت بازی تیم در نیمه دوم تاثیرگذار بود تا زمانی که یوئل و آزادی در زمین حضور داشتند آلومینیوم تیم خطرناک تری بود به ویژه که آزادی مهاجمی فیزیکی تر، سرزن تر و فضاشناس تر از دشتی بود و می توانست نظم خط دفاع پرسپولیس را به هم بزند.