«وقایع استان» به بهانه افشاگری های برنامه نود گزارش می دهد؛ فساد در لیگ یک فوتبال کشور/اخلاق در آفساید

پنجشنبه ۶ اردی بهشت ۱۳۹۷    شماره ۸۲۷

***

وقایع استان

مهرداد یاری

***

به قول شکسپیر آن کس که مال مرا بدزدد، چیز بی‌ارزشی را ربوده‌است، اما آن‌که نام نیک مرا برباید، جزئی از وجود مرا می‌برد که او را غنی نمی‌کند اما در واقع مرا حقیر می‌سازد. مفاسد در فوتبال چیزی جز بدنامی و گرفتاری نصیب شان نمی شود امـا آن ها نام نیک فوتبال را خدشه دار می کنند و این رسالت ماست که از نام نیک‌مان دفاع کنیم. در دو هفته گذشته افشاگری هایی در برنانه نود رخ داد که دهان همه را از تعجب باز گذاشت و گاهی نیز از برخی اظهار نظرها موجب تعجب بسیار شد.
هر چه در برنامه نود گذشت پرده برداشتن که نه؛ نمایش فساد گسترده در رقابت های لیگ آزادگان بود. سال هاست که همه از فوتبال ناپاک سخن می گویند و قویا به وجود فساد گسترده در فوتبال کشور اعتقاد دارند البته هنوز نمی توان به طور دقیق گفت که این فساد مانند قضیه کالچوپولی در رقابت های سری« آ» و «بی» ایتالیا شبکه ای است یا نه اما به طور واضح حداقل هر تیمی مفاسد خودش را دارد که بیشترین راه های آن ورود بازیکنان پولی،شرط بندی و عدم پرداخت بدهی هاست.این فساد به حدی آشکار است که عادل فردوسی پور مجری برنامه نود بارها می پرسید که چرا کمیته اخلاق به این قضایا وارد نمی شود و این پرونده به کندی در حال بررسی است؟ اما ما سوال مان را محکم تر می پرسیم چرا وقتی که مربی، بازیکنان، تدارکات، مدیر عامل و … در تیم های مختلف از داشتن مدارک بی شمار حرف می زنند وزیر ورزش، قوه قضاییه و پلیس به این فساد آشکار و گسترده ورود پیدا نمی کنند؟همین دو سال پیش و درست ساعاتی پس از انتخاب دوباره سپ بلاتر به عنوان رئیس فیفا، FBI با دستگیری شانزده مدیر ارشد فیفا از فساد در فدراسیون جهانی فوتبال پرده برداشت.فساد سازمان یافته سالها در فیفا جریان داشت. از فروش سهمیه میزبانی جام های جهانی گرفته تا دریافت رشوه برای تعیین رئیس آینده فیفا. چاک بلیزر، دبیرکل کنفدراسیون آمریکای شمالی و مرکزی نقشی کلیدی را در افشای فساد ایفا کرد. او به عنوان جاسوس با FBI همکاری کرد تا بالاخره از فساد در فیفا پرده برداری شود.
این پرونده همچنان در جریان است و روز به روز بحث های جدیدی در مورد آن مطرح می شود که در آینده به طور اختصاصی به این موضوع خواهیم پرداخت اما حرف ما این است که مگر مفاسد فوتبال ما از امثال سپ لاتر و مدیرانش بزرگتر و قدرتمندتر هستند؟خب وقتی نیستند پس چرا با وجود این همه مدارک و اسناد روشن و واضح کسی برای نابودی آن تلاشی نمی کند؟قصد قیاس نداریم اما FBI برای اینکه بتواند جلوی فساد در فیفا را بگیرد یکی از مدیران ارشد آن را به عنوان جاسوس به خدمت می گیرد آن وقت در کشور ما ساده ترین راه های اشاعه فساد را از شبکه سراسری پخش می کنند و ما باز هم می بینم آب از آب تکان نمی خورد!! بهروز رهبری فر از خاطراتی سخن گفت که آدم باید شاخ در بیاورد.محسن بیاتی نیا هم همین طور،خداداد عزیزی دیگر چطور باید حرف بزند که همه نگران شوند،علی دایی بارها اظهاراتی داشته و بسیاری دیگر از بازیکنان سرشناس که همه به چشم خود دیده اند و آمده اند،و گفته اند.همه شاخ در می آورند از این حرف ها،البته ما اهالی فوتبال به مرور زمان شاخ در آورده ایم و هر روز هم بلندتر و ضخیم تر و قشنگ تر نیز می شود.اینکه چطور تیم ها با یک روش غیر فوتبالی از شهری به شهر دیگر می روند،چقدر بد و زشت اداره می شوند،بازیکنانی که برای بازی کردن نه به استعداد خود بلکه به پول هایی که والدینشان هزینه می کنند تکیه زده اند،مدیرانی که دنبال بازیکنان پولی هستند،هیات فوتبال هایی که فساد را در درون جمع خــود نگه مــی دارند و علنــی نمی کنند،کسانی که حاضر به پس دادن بدهی های باشگاه نیستند و می خواهند با یک روش کثیف تیم را منحل کرده و امتیاز تیمی نو را از جایی دیگر بخرند تا به قول خودشان همه چیز شسته و رفته باشد و طلب کارها حالا بروند و پولشان را از باشگاهی که دیگر وجود ندارد بگیرند.کالچو پولی (Calciopoli) رسوایی سال ۲۰۰۶ فوتبال ایتالیا، یا آشوب فوتبال، در لیگ‌های برتر حرفه‌ای فوتبال ایتالیا یعنی سری آ و سری بی اتفاق افتاد.
این رسوایی در ماه می سال ۲۰۰۶ میلادی توسط پلیس ایتالیا بر ملا شد و مکالمات تلفنی حاکی از دخالت قهرمان لیگ یعنی یوونتوس و تیم‌ های میلان، فیورنتینا، لاتزیو و رجینا و تماس‌های بین مدیران این باشگاه‌ها و سازمان داوران بود. این تیم‌ها متهم به تقلب در بازی‌ها با انتخاب داور دلخواه‌شان شدند.روزنامه ها از مکالمات تلفنی مدیران این باشگاه ها پرده برداری می کنند و دادستان دادگاه ناپل با رصد تمامی مکالمات تلفنی سران این باشگاه ها طی یک سال و نیم متوجه این فساد شبکه ای و بزرگ می شود که توضیح مفصل این پرونده را نیز به آینده موکول می کنیم.
در ادامه می بینیم اوضاع باشگاه ها به هم می ریزد و تیم ها به طرز عجیبی باخت های زیاد و پر گلی می خورند.در نهایت تاسف باید گفت بازیکنان در بیرون زمین روی باخت های پرگل تیم شان شرط می بندند چرا که کمتر کسی روی نتیجه ای با تعداد گل های زیاد شرط می بندد پس در نهایت پول زیادی برای شان می ماند.اما این بازیکنان چه کسانی هستند؟همان هایی که باشگاه پولشان را نمی دهد و البته آن دسته از بازیکنانی که به لطف پول والدین شان توانسته اند به خدمت این تیم ها در آیند چرا که بازیکن مستعد هیچگاه به فکر فروختن استعداد خود به کثیف ترین شکل ممکن نمی افتد. باخت های پیاپی صبای قم که با ۷ گل به پایان می رسید. مگر چند بار پیش می آید که تیمی ۷ گل بخــورد و صبا و راه آهن چندین بار گل های فراوان خورند.کسی به فکر ورزش اگر نیست نباشد اما باید مسئولین به فکر زدودن فساد از ورزش باشند.
این روزها فوتبال تا خرخره در فساد گیر کرده است و هزاران استعداد با کیفیت دارند نابود می شود و چندین جیب کثیف دارند از پول های تلنبار شده ی بچهِ پولدارهایِ بی استعداد پر می شوند.این گونه ورزش نابود خواهد شد و فوتبال می سوزد.جذابیت ها و هیجان ها از بین می رود.رقابت ها تنها در رشوه دادن ها و زد و بندها و رانت ها خلاصه خواهد شد.چرا می گوییم خواهد شد؟باید واقعیت را گفت،امروزه پیروزی با همین راهکارها به دست می آید.وقتی یک مدیر خرابکار و مروج فساد مثل کریم بهرامی می آید پشت تلفن برنامه نود و هزار سند را مثل آب خوردن تکذیب می کند چه باید گفت؟او با ماشین دولتی به وضوح و مستمر استفاده های شخصی می کند و برای همه نوع گند کاری های خود دفاعیه های مسخره دارد خب معلوم است صبای قم می شود فسادخانه.محسن بیاتی نیا مربی سابق راه آهن می آید و می گوید من این همه بازیکن پولی سراغ دارم که یا پول داده اند و بازی می کنند و یا توافق کرده اند قرارداد ببندند اما پولشان برود به جیب مربی و مدیر عامل و… .کسانی که می آیند و هزار حرف عجیب و غریب راجع به وجود فساد گسترده در فوتبال می زنند آدم های ناشناخته ای نیستند و ای کاش به اعتبار حرف همین آدم های شناخته شده و استخوان خرد کرده در فوتبال کسی بیاید و محکم برخورد کند‌.وای به حال فوتبال ایران اگر این همه وقایع به گوش فیفا برسد و چه بدتر اگر این فساد شبکه ای باشد و ما هم دچار یک آزادگانپولی شده باشیم.
البته ما اهالی ورزش مشتاقیم که این قضیه به طور کامل رسیدگی و عوامل آن مورد شدید ترین تنبیه ها قرار گیرند حالا آن مرجع رسیدگی قوه قضاییه باشد یا کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال یا فیفا.که چه بهتر اگر فیفا باشد چرا که او بدون در نظر گرفتن مناسبات و روابط داخلی هر خرابکاری را تنبیه و متحمل هزینه های سنگینی می کند.طبق یک اصل از قوانین فیفا «اگر کسی از یک خرابکاری خبر داشته باشد و آن را به مراجع اعلام نکند نیز مقصر شناخته می شود» باید دید رسیدگی به این پرونده چند صد نفر را زمین گیر خواهد کرد؟بعضی ها می گویند نزدیک جام جهانی هستیم فعلا حرفش را نزنید اما جلوی فساد را هر ثانیه زودتر گرفت بهتر است.همین قضیه کالچوپولی زمانی در ایتالیا برملا شد که ایتالیا در میانه مسیر قهرمانی خود در جام جهانی ۲۰۰۶ قرار داشت.پس به هیچ عنوان مماشات کردن جایز نیست.
در آینده قطعا به چندین پرونده فساد در فوتبال ایران و جهان سر خواهیم زد تا شاید بتوانیم در مبارزه با این عامل تباهی قدمی برداریم.این ورزش،فوتبال است یعنی جایی برای لذت بردن میلیاردها نفر،اینجا بازیکنانی هستند که با پاهایشان قصیده می سرایند و زیبایی می آفرینند اینجا زادگاه پله هاست زادگاه مارادوناها و زیدان ها و رونالدینهو ها و مسی ها و رونالدو ها و … است پس باید بگوییم اینجا برای دزدها جایی نداریم حتی برای شیک ترین و قدرتمندترین شان.