روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۸ آذر ۱۳۹۶ شماره ۷۳۲
***
وقایع استان
احمد سیـاری
***
در گــزارش پیش رو سعی نموده ایم بصورت بنیادین و شفاف مشکلات عمده ورزش بانوان استان و کشور را به رشته تحریر درآوریم، به امید اینکه چراغی باشد برای مسئولین و سیاست گذاران ورزش بانوان استان خصوصا حالا که بانوان دیار ما یکی پس از دیگری عنوان های قهرمانی کشوری را بدست آورده و شمیم دلنواز پیشرفت ورزش خانم ها در استان مرکزی بیش از همیشه در فضای ورزش کشور پیچیده است. مشکلات اساسی در عدم گسترش ورزش های همگانی در سطح بانوان کشور، ناشی از کمبود فضاهای ورزشی ویژه بانوان، عدم فرهنگ سازی مناسب در این زمینه از سوی مسئولان و رسانه های گروهی، کمبود نیروهای کارآزموده و با تجربه در زمینه آموزش رشته های مختلف ورزش های همگانی به بانوان، دسترسی نداشتن به فضاهای ورزشی عمومی و گران بودن آنهاست. با توجه به نظرسنجی های انجام شده، بــانوان مورد بررسی برای رفع چنین مـوانع و گره های کوری، توجه به ایجاد مکان ها و فضاهای ورزشی خاص بانوان، رایگان کردن ورزش های همگانی برای همه بانوان کشور، تربیت مربیان زن در گرایش های متنوع ورزش های همگانی، فعال سازی نقش رسانه های گروهی در ارتقای سطح فرهنگ گرایش به ورزش در میان بانوان و برگزاری مسابقات تفریحی ورزشی در میان اقشار مختلف بانوان کشور را پیشنهاد کردند.
با توجه به نتایج مهم حاصل از تحقیق حاضر و نظرسنجی های به عمل آمده، مشکلات و کاستی هایی در وضعیت موجود ورزش های همگانی از دیدگاه بانوان شاغل و غیر شاغل مشاهده می شود و با توجه به وضعیت مطلوب پیشنهادی از سوی بانوان مورد بررسی، باید اقداماتی اصلاحی از سوی مسئولان ورزش های همگانی کشور در سطح بانوان صورت گیرد.
در بررسی میزان رشد ورزش بانوان در عرصه های داخلی و خارجی هرچند گواه پیشرفت ورزش بانوان ایرانی است اما نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که در مقایسه با ورزش آقایان- به دلیل محدودیت های اجتماعی و دیگر عوامل- از رشد مطلوبی برخوردار نیست. به طوری که با توجه به برابری تقریبی تعداد زنان و مردان در جامعه کنونی، مردان ۸/۶ برابر بیشتر از زنان ورزش می کنند. عوامل اجتماعی تاثیر قابل ملاحظه ای بر قابلیت های ورزش بانوان ایرانی دارد. در نتیجه فقر حرکتی در آنان ایجاد شده و باعث نزول عملکرد آنان در اثر کاهش قوای جسمی می شود. بدیهی است منع بانوان از ورزش مختلط، بایستی همراه با ایجاد فضا و برنامه ریزی لازم برای جداسازی و تفکیک جنسیتی اماکن ورزشی باشد. این در حالی است که تعداد چنین اماکن ورزشی برای بانوان به نسبت جمعیتی بسیار محدود است. این مسئله همت بیش از پیش مسئولین مربوط را می طلبد .آتوسا پورکاشیان، فاطمه کریمی، ندا شهسواری و … از جمله ورزشکارانی هستند که در خانه‌ی خودشان ورزش می‌کنند. در واقع اگر خانواده‌ی این ورزشکاران سرمایه‌گذاری لازم را انجام نمی‌دادند، ما می‌توانستم چنین ورزشکارانی را به جامعه تحویل دهیم؟ تشکیلات ورزش بانوان و دست اندرکاران ورزش بخصوص در شهرداری ها باید بیش از گذشته به این امر توجه کنند تا از این طریق بتوان زمینه را برای رشد و توسعه ورزش در بین بانوان آماده ساخت. یکی از موانعی که همیشه بر سر راه ورزش زنان قرار داشته و مشکلات عدیده‌ای را پیش‌روی بانوان قرار داده، بی شک کمبود منابع مالی است. بارها شاهد بودیم که علی‌رغم صدور دستورالعمل‌های مختلف از سوی وزارت ورزش و جوانان برای اختصاص بخشی از بودجه به ورزش بانوان، روسای فدراسیون‌ها کارشکنی کردند و حاضر نشدند حق مسلم دختران را به آنها بپردازند و برعکس تمامی اعتبار فدراسیون‌شان را صرف تیم‌های مردان کردند. درست است که ورزش بانوان به دلیل اختلاف چند ساله با ورزش مردان، دچار نوعی عقب ماندگی است، اما این مسئله قطعا نمی‌تواند بی‌مسئولیتی برخی از روسای فدراسیون‌ها را در صرف بودجه ورزش زنان برای مردان توجیه کند. خوشبختانه در سال های اخیر توجه مسئولان نظام بیش از گذشته به این امر معطوف شده و بودجه های تخصیص یافته ،افزایش چشمگیری داشته است. در نتیجه ساخت اماکن ورزشی مخصوص بانوان شتاب فزاینده ای گرفته و سالن های ورزشی موجود، زمان بیشتری را به بانوان اختصاص داده اند. اما هنوز با توجه به جمعیت برابر زنان و مردان تخصیص‌های ۱۰ درصدی، ۳۰ درصدی، و یا ۵۰ درصدی بودجه فدراسیون‌ها برای راه درازی تا مقصد مطلوب درپیش داریم.شاید بهتر باشد بودجه جداگانه‌ای برای زنان در نظر گرفته شود و به طور مستقیم هم در اختیار خودشان قرار بگیرد تا با خیالی آسوده و بدون تدبیر اندیشی روسای فدراسیون‌ها، امکان برپایی اردوها و حضور در مسابقات برای بانوان ورزشکار فراهم شود.بی‌میلی سیمای جمهوری اسلامی ایران به پخش این مسابقات، مربوط به مسائل شرعی و تأکیدات اسلام بر خودنمایی نکردن زنان دربرابر مردان است. این مسئله کاملا منطقی و عقلانی است؛ چراکه با توجه به فیزیولوژی زنان و از آنجا که اندام زنان در دید بیشتری قرار دارد، پخش این مسابقات ممکن نیست. هم‌چنین، بر اساس مصوبه‌ی شورای عالی انقلاب فرهنگی، تمرینات و مسابقات زنان باید در اماکن ویژه باشد و مردان اجازه‌ی آمدوشد در این اماکن و دیدن این تمرینات و مسابقات را ندارند. بنابراین، پخش این مسابقات غیرقانونی است.
پخش نکردن مسابقات بانوان از تلویزیون سبب شده است تا استقبال اسپانسرها از ورزش بانوان کاهش یابد و این امر، مشکلات اقتصادی زیادی را برای باشگاه‌ها در پی داشته است. همین موضوع سبب شده تا تفاهم‌نامه‌ای میان سازمان تربیت بدنی و تمامی فدراسیون‌های ورزشی امضا شود که طی آن باید حداقل ۴۰ درصد اعتبارات و درآمدهایشان را در حوزه‌ی ورزش زنان هزینه کنند.
حضور مردان با عنوانهای مختلف در تیم‌های ورشی بانوان و همکاری با اعضای کادر فنی این تیمها در حالی رو به افزایش است که سازمان تربیت بدنی در قانونی صریح این حضور را ممنوع کرده است. این روزها ورزش بانوان در رشتههای مختلف از همکاری با مربیان مرد به عنوانهای متفاوت بهره‌مند میشود تا در کنار آنها دیگر اعضای کادر فنی تیم‌های ورزشی زنان بتوانند با توانایی بالاتر و درایت بهتر ورزشکاران خود را به خصوص در مسابقات برون مرزی هدایت کنند توانایی مربیان مرد و کارآیی بالایی که در تیم‌های ورزشی دارند، بر کسی پوشیده نیست. به خصوص در ایران که مربیان زن به دلایل مختلف تجربه زیاد و کاملی برای مربیگری در شرایط مختلف ندارند. بسیاری از ورزشکاران زن در گفت‌وگوهای رسمی و دوستانه خود به این نکته اشاره کردهاند که از تمرین کردن زیر نظرمربی مرد نتیجه بیشتری میگیرند. با این حال ورود مردان به تیم‌های بانوان تخطی و عبور از دستورالعمل سازمان تربیت بدنی محسوب میشود که اجرای آن بدون استثنا برای همه لازم بود. با این اوصاف بهتر است سازمان تربیت بدنی بر اجرای این قانون خود به طور جدی نظارت کند یا با حذف آن شرایط لازم را برای بهره‌مندی بیشتر از تجربهها و علم مردان ایجاد کند، چه به عنوان مربی و چه آنالیزور، مشاور یا مدیرفنی. باید متذکر شد که غرب مدتی است با تقسیط جنیستی جامعه، از طریق بازوی تفکر فمینیستی خود بدنبال تضعیف عفت عمومی در حکومت اسلامی بوده و در این راستا از طریق طرح مسائلی همچون زیر پا گذاشتن حجاب با طرح ورزش زنان اقدام خواهد کرد و باید از طریق فرهنگ سازی و تعریف الگویی ملی- اسلامی با این هجمه بر خورد کرد.و همـان طور کــه گفته شد می توان با حضور عفیف و توأم با حیا در عرصه ی جهانی ، گونه ای جدید از حضور بانوان را به نمایش گذاشت . خانم‌هایی هستند که هم در خانه و هم بیرون از خانه مسئولیت دارند و این مستلزم این است که برنامه‌ریزی‌هایی در حوزه بانوان در خصوص ورزش آنها صورت گیرد و ما خیلی از سوی مسئولین ورزش سعی کردیم برای این حوزه برنامه‌ریزی شود ولی واقعا نیاز به تحقق برخی زیرساخت‌ها است که در این زمینه توجه بیشتر وزارت ورزش و جوانان و باشگاه‌ها نیاز است اما متاسفانه ورزش بانوان زیر سایه ورزش آقایان قرار دارد که این یکی از مشکلات اساسی است ولی باید گفت که زیرساخت‌ها برای بخش بانوان ضعیف است. در برخی از رشته ها در حوزه بانوان خوب کار میشود و شاهد نتیجه آن هم بوده‌ایم ولی در رشته‌هایی به دلیل ضعف امکانات و تجهیزات، موفق کار نکرده‌ایم و همین باعث شده است که بانوان بی‌انگیزه شوند. در بعضی از هیات‌ها نیز بخش بانوان در اولویت چندم رئیس هیات قرار دارد. در زمینه ورزش بانوان، اشخاصی که می‌خواهند با سلامت روح و جسم مردم کار کنند، باید اهل آن باشند. در مرحله نخست سواد کلاسیک معنایی ندارد و فرد باید سواد اجتماعی داشته باشد و عاشق کار خود باشد و برای آن وقت و جان بگذارد، چرا که بعد هم می‌تواند به دنبال دانش آن برود.
عدم ورود اسپانسرها، از مهم‌ترین مشکلات در ورزش بانوان
شرکت‌ها و ارگان‌ها باید از ورزش بانوان حمایت کنند زمانی که بحث ورزش بانوان میشود، مدیران ما سلیقگی عمل می‌کنند و باید دید که مسئول مربوط دیدگاهش نسبت به ورزش بانوان مثبت است یا خیر. یکی از مشکلات مهم ما در ورزش بانوان، عدم ورود اسپانسرها است؛ در این راستا صدا و سیما هم تاثیرگذار است و به طور مثال وقتی یک رشته اسپانسر پیدا می‌کند و بعد هم از صدا و سیما می‌خواهد که برای تمایل بیشتر آن اسپانسر اقدام به پخش آن مسابقات کند، صدا و سیما نیز مبلغی را مطالبه می‌کند که همین کار باعث میشود اسپانسر از ورود به ورزش بانوان پشیمان شود. برای مثال شهرداری ها برای بخش آقایان خوب پول می‌دهند ولی به بخش بانوان به خوبی ورود پیدا نمی‌کند. می دانید چرا چون متاسفانه هنوز توان بانوان ایرانی را برای خلق موفقیت بخوبی لمس نکرده اند این از یک سو و از سوی دیگر عدم ورود سیمای جمهوری اسلامی به پخش مسابقات بانوان شهرداری ها را از نظر بحث بازگشت سرمایه با دریافت حق تبلیغات پخش زنده ورزشی دلزده می کند .
می توان گفت ماده ۸۸ اصل خصوصی سازی نیز یکی از معضلات کنونی جامعه ورزش بانوان استان و کشور است، زیرا سالن های ورزشی به افراد غیر ورزشی و نابلد واگذار میشود که هیچ تخصصی در زمینه ورزش ندارند و فقط به فکر منافع مالی خویش هستند. به این علت خصوصی سازی سالن ها جوابگوی تیم ها نیست.
عدم جدا سازی و اختصاص بودجه جداگانه و مجزا به ورزش بانوان استان یکی دیگر از مشکلات اساسی این حوزه می باشد، چرا که متاسفانه هیات های ورزشی و افراد موجود در راس هیات ها از این بودجه به نفع خویش و اردوها و تدارکات آقایان بکار می گیرند و تنها سهم ناچیز و ناکافی را به بانوان اختصاص می دهند.
مثنوی بلند بالایی است پرداختن به مصائب و مشکلات بانوان در ورزش کشور که وقت و زمان زیادی را می طلبد ولی بنا به رسالت رسانه ای خودمان تا آنجا که اجازه دهند در مقام دفاع از حقوق حقه ورزش بانوان افتخار آفرین استان بر خواهد آمد و از بیان هیچ حقیقت راهگشایی امتناع ندارد باشد که در آینده ای نه چندان دور بانوان افتخار آفرین استان و کشور با فراغ خاطر بیشتری ورزش کنند و افتخار بیافرینند.
