سه شنبه ۱ مهر ۱۳۹۹  شماره ۱۳۲۵

درباره سختی های کار رانندگان تاکسی ها و اتوبوس های شهری در روزهای کرونایی

هم مسیر با ترس

زهرا قمی

این روزها زندگی تک تک ما دچار تغییرات چشمگیری شده، تغییراتی که همه ما باید با آن کنار بیاییم. وقتی برای اولین بار نام کرونا یا کووید۱۹ را شنیدیم کمتر کسی باور می کرد که این ویروس ماندگار شود و بتواند به سادگی زندگی تمام افراد دنیا را تحت تاثیر قرار دهد. خبرها هرروز دنبال می شد تا ببینیم چه تعداد در کجای جهان به آمارمبتلایان پیوسته اند و کرونا باز چقدر قربانی گرفته. کم کم زندگی همه ما تغییر کرد. دیگر نه به گرمی دست کسی را فشردیم نه از بوسیدن و در آغوش کشیدن صمیمانه خبری بود و هست. و امروزه جوامع در سراسر دنیا تلاش می کنند خود را با شرایط جدید وفق دهند. تغییراتی که این ویروس در جامعه ایجاد کرده کاملا محسوس است. مردم بیشتر در خانه هایشان ماندند، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی سیر نزولی پیدا کرد و مردم برای در امان ماندن از این ویروس بیشتر به استفاده از خودروهای شخصی روی آوردند و گاهی افرادی خودخواهانه و گاه بی رحمانه دل به جاده سپـــردند درست لابه لای این همه نگرانی و دلواپسی! در این بین یکی از مشاغلی که بیش از همه بر اثر شیوع کرونا لطمه دید رانندگان تاکسی ها و اتوبوس های شهری بودند. رانندگان حمل و نقل عمومی این روزها بیشتر از همیشه برای بدست آوردن لقمه ای نان تلاش می کنند و زندگی خود را به سختی می گذرانند. برای این که بیشتر با مشکلات آنها آشنا شویم پای درد و دل تعدادی از آن ها می نشینیم.خودش را صـادق معرفی می کند و در گفت و گو با خبرنگار وقایع استان می گوید: اوایل پیدا شدن این ویروس چند حس بد را با هم تجربه کردیم، اول بیکاری و حس غمی که کنج دلمان چنگ می زد و مدام تکرار می کردیم حالا چه کنیم؟ بعد از آن حس ترس که مبادا مبتلا شویم چون همه ما در خانه یا بچه کوچک داریم یا فردی که آسیب پذیرتر است در برابر این بیماری و همه ترس و استرس ما به خاطر آنهاست نه خودمان!
وی ادامه می دهد: روزهای اول مردم کمی شاید بیشتر به خاطر ترس ماسک می زدند و به همان اکتفا می کردند بعدها موضوع را کمی جدی تر گرفتند و ما رانندگان خودمان با گوشزد کردن اینکه ۳ مسافر بیشتر نمی زنیم چون نگران حال شماییم مراعات کردیم. من به نوبه خودم تا آنجا که بتوانم رعایت می کنم اما این ترس همیشه با من همراه است. کرایه ها کمی افزایش پیدا کرده اند و در مقابل اجاره خانه و تمام مایحتاج زندگی هم چندین برابر شده با این وجود فکر می کنم ما همیشه باید بدویم برای نرسیدن. بعد از پیاده شدن مسافران ماشین را ضدعفونی می کنم تا خیالم راحت شود لااقل در ماشین من کسی مبتلا نمی شود فکر می کنم نوعی وسواس گرفته ام.
یکی از رانندگان اتوبوس های شهری به نکته جالبی اشاره می کند اینکه مردم واقعا با این موضوع کنارآمده اند، آن ترس و وحشت اولیه را دیگر حس نمی کنیم. مردم خیلی خوب رعایت می کنند با فاصله از هم می نشینند و ماسک هم که اجباریست البته اگر کسی ماسک نزند فکر می کنم نگاه سرزنش گر مردم برایش کفایت کند. خیلی کم پیش می آید کسی را ببینیم که رعایت نمی کند. اما با این وجود باز هم یک نگرانی در دلمان پنهان شده اینکه مبادا ما هم مبتلا باشیم و ترس از آن دوره چند روزه پنهان شاید بار منفی را برای من و همکارانم به دنبال داشته باشد، اینکه گاهی جرات نمی کنم دختر کوچکم را در آغوش بگیرم مبادا که ناقل باشم و او هم بگیرد. من واقعا از مردم فهیم شهرم تشکر می کنم که مواظب حال ما و خودشان هستند.
اسمش رضاست ۲۶ ساله و لیسانس مدیریت صنعتی دارد اما به قول خودش چون شغل خوب پیدا نکردم مجبور شدم با تاکسی کار کنم.در مورد حال و احوال این روزهای رانندگان که می پرسیم می گوید:خوب مسلما کرونا روی هر شغلی تاثیر گذاشته حالا روی یک شغل تاثیر مثبت و روی یکی تاثیرمنفی و این برای رانندگان تاکسی مسلما منفی بوده، بخصوص اوایل شیوع ویروس کرونا، چون مردم کمتر از منزل خارج می شدند و کمتر تردد در سطح شهر صورت می گرفت و این قضیه بیشترین تاثیر را روی حمل و نقل شهری و عمومی داشت و رانندگان تاکسی در نوک پیکان این ضرر قرار داشتند.
وی در گفت وگو با خبرنگار وقایع استان می گوید: کم شدن تردد اولین تاثیر را روی درآمد تاکسیرانان گذاشت. جدای از بحث مالی، خطر ابتلا به ویروس هم به دلیل ارتباط با مردم وجود داشت که ما را در این مقطع از زمان می توان گفت جز مشاغل پرخطر قرار داد.اغلب رانندگان جزو اقشار کم درآمد و از طبقه پایین جامعه اند و خیلی ها به صورت اقساط این وسایل را محیا کرده اند کاش می شد بانک ها کمی با ما راه می آمدند برای تاخیر در پرداخت وامی که به ما داده اند البته این یک نوع حمایت عاطفی محسوب می شود و بار مالی برای هیچ یک از مسئولان عزیز ندارد.
شاید به صراحت می توان گفت رانندگان در بخش عمومی اعم از تاکسی و اتوبوس به دلیل بیکاری و طولانی شدن این دوره کاهش درآمد و افزایش هزینه ها و بروز مشکلات معیشتی یکی ازمهم ترین اقشاری هستند که آسیب دیده اند.
کرونا ویروس همچنان برای شهرداری ها از یک سو کاهش درآمد به دلیل کاهش تقاضا برای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و از سوی دیگر افزایش هزینه هایی نظیر استفاده از مواد ضدعفونی کننده، پایش سلامت، نظارت بر نیروی کار و فاصله گذاری اجتماعی را به دنبال داشته است.
مدیرعامل سابق سازمان حمل و نقل بار و مسافر شهرداری اراک در مورد تاثیر کرونا بر تاکسیرانان می گوید: رانندگان تاکسی از ابتدای شیوع ویروس کرونا تا کنون خسارات زیادی متحمل شده اند، ثابت ماندن نرخ کرایه در شرایط بد اقتصادی مشکلات آنان را دو چندان کرده که امیدواریم با افزایش نرخ این مشکلات کمتر شوند.
حجت الله مرادی ضمن اشاره به اینکه رانندگان مکلف به سوار کردن دو مسافر در صندلی عقب هستند افزود: با رانندگانی که در رعایت پروتکل های بهداشتی کوتاهی کنند برخورد می کنیم و به آنها اجازه فعالیت داده نمی شود.
وقتی در خبرها به نقل از مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان مرکزی میخوانیم که از ۲۱ هزار واحد آسیب دیده ۱۷ هزار مورد آن مربوط به رانندگان حمل و نقل عمومی درون و برون شهری است به بزرگی این مهم بیشتر پی می بریم که رانندگان تحت تاثیر کرونا ویروس بیشتر آسیب دیده اند.
هیچ کس نمی داند این مهمان منفور ناخوانده تا کی در دنیا جولان خواهد داد اما امیدوارم مسئولان برای ارزیابی دقیق تاثیر ویروس کرونا بر اقتصاد و فهمیدن اینکه زخم هایی که این ویروس بر پیکره حمل و نقل عمومی وارد ساخنه تا چه حد کاری و زیان آور بوده به رصد مسائل و مشکلات، همچنین ارزیابی و یافتن راهکارهایی اساسی برای دراز مدت این ناوگان بپردازند تا این قشر زحمت کش کمتر متضرر شوند و با امید بیشتری به کار مشغول شوند.