روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
چهارشنبه ۱۹ آبان شماره ۴۶۰
روشنک مشتاق
وقایع استان
این روزها کمتر خانواده ای را می بینیم که در آن دانشجو نباشد، شاید در سال هایی نه چندان دور در هر خانواده یک پزشک یافت شود و هرکس برای خانواده اش پزشک خانوادگی در داخل منزل داشته باشد. با افزایش گرایش جوانان به دانشگاه این موضوع چندان دور از ذهن نمی باشد اما این پدیده امری مثبت است یا منفی؟ این موضوع که بسیاری از دانشجویان ما هدف از درس خواندن خود را نمی دانند و فقط می خواهند مدرک بگیرند، سر کلاس نمی روند، هر واحد را چندین بار رد می شوند، دانشگاه پولی و یا مجازی می روند، مقاله و پایان نامه کپی می کنند و یا می خرند تا پیشوند دکتر و مهندس بگیرند.
دکتر عباس کاظمی «عضو سابق هیات علمی دانشگاه تهران معتقد است:» امروزه همه مردم به نحوی به دانشگاه علاقه‌مند شده‌اند و دانشگاه بخشی از تعلقات جمعی ما شده است، به عبارت دیگر دانشگاه به یک کالای دوست‌داشتنی و همه‌پسند تبدیل شده است.
از بعد دیگر درس خواندن و به دانشگاه رفتن و ادامه تحصیل دادن یکی از مهم‌ترین آرمان‌ها در زندگی روزمره شده است. تقریبا جایی را نمی‌بینید که در آن دانشگاه وجود نداشته باشد. در هر خیابانی همچنان که مطب دکتر هست، ممکن است دانشگاه علمی- کاربردی یا دانشکده‌ای، دولتی یا خصوصی یا غیرانتفاعی نیز باشد. همچنین دانشگاه به یک ذائقه بدل شده است. گویی طبقه متوسط همچنان که دوست دارد به دوبی و آنتالیا برود، به دانشگاه هم رفته و مدرک گرفته باشد. یعنی دانشگاه در حد یک تفنن و فراغت پایین آمده است.»
این شماره ۱۶۰ دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد و سراسری در اراک به وسیله تلگرام به دو پرسش « هدف شما از ادامه تحصیل دردانشگاه چیست؟ و آیا مایل به ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر هستید؟» پاسخ داده اند.
نتیجه این پرسشنامه نشان می دهد که ۸۰ درصد از افراد مایل به ادامه تحصیل در مقطع ارشد و ۷۵ درصد مایل به ادامه تحصیل تا مقطع دکترا هستند، همچنین دختران بیشتر از پسران تمایل به ادامه تحصیل دارند. به گونه ای که ۸۲ درصد از دختران و ۷۸ درصد از پسران تمایل به ادامه تحصیل در مقطع ارشد و ۸۰ درصد از دختران و ۷۰ درصد از پسران تمایل به تحصیل تا مقطع دکترا دارند.
گزینه «همه به دانشگاه می روند و من نیز نباید از این غافله عقب بمانم» مهم ترین علت در بین دانشجویان برای ادامه تحصیل بود، به عبارتی دانشجویان به دانشگاه به عنوان وسیله ای برای نشان دادن خود و کم نیاوردن از دیگران نگاه می کنند، در این بین چیزی که نگران کننده است ۱۰ درصدی است که حتی علت ادامه تحصیل خود را نمی دانند و گویا در موج رفتن به دانشگاه خود را رها کرده اند و در جهت جریان آب حرکت می کنند، بدون اینکه هدفی داشته باشند.
نگرانی درباره عامه پسند شدن دانشگاه امری به جاست چراکه عواملی که موجب این عامیانه شدن شده اند از جمله عدم سخت گیری در دانشگاه ها و پایین آمدن کیفیت آموزشی، پولی شدن دانشگاه ها و اینکه امروزه فقط نخبگان به دانشگاه نمی روند بلکه با داشتن جیب پر پول می توانی وارد دانشگاه شوی، ایجاد پردیس دانشگاه های معتبر که اکثرا پولی هستند، ایجاد دانشگاه های مجازی که دانشجو را از حضور در کلاس معاف می کند و دانشجو در هر نقطه از کشور باشد با وجود اینترنت گویا در کلاس حضور دارد، عدم نظارت در سیستم آموزشی و عدم مبارزه با سرقت های علمی مثل خرید و فروش پایان نامه ها، ایجاد تعداد زیاد دانشگاه علمی -کاربردی در هر نقطه از شهر و واگذاری آنها به برخی مراکز به گونه ای که وقتی در سایت علمی -کاربردی وارد می شویم بیش از ۱۰ واحد دانشگاهی در هر شهر وجود دارد و رشد قارچ گونه دانشگاه آزاد با هزینه های سرسام آور که چیزی شبیه مک دونالیزه شدن است چراکه دانشجو وارد دانشگاه می شود و وقتی مدرک می گیرد دانش چندانی کسب نکرده چون که سر کلاس نرفته، مقاله نخوانده و برای درس وقت نگذاشته و به دانشگاه به عنوان یک سرگرمی نگاه کرده و این یک فاجعه است.
عوامل مختلفی از قبیل فاصله طبقاتی و جایگاه اجتماعی بین افراد باعث شده است که مدرک گرایی در جامعه رشد پیدا کند. بیشتر افراد فقط به دنبال کسب مدرک هستند تا اینکه بخواهند از نظر علمی دانش خود را ارتقاء دهند. قبول داریم که در هر جامعه ای داشتن مدرک علمی و دانشگاهی یک نیاز محسوب می شود اما کسب علم و مهارت هم در هر زمینه تخصصی نباید نادیده گرفته شود.افزایش گرایش به دانشگاه از جهتی مثبت است که سطح علمی جامعه را بالا می برد اما در حال حاضر با افت کیفیت دانشگاه ها ، مدرک گرایی و علاقه به گرفتن مدرک به جای علاقه به افزایش دانش سبب می شود که عامیانه شدن دانشگاه اثر منفی بر جامعه داشته باشد و جوانان به جای تخصصی شدن در یک حرفه و کار وقت خود را صرف رفتن به دانشگاهی کنند که در آن به علت کیفیت پایین و عدم علاقه دانشی فرا نمی گیرند.
همچنین نتایج نشان می دهد که هدف از درس خواندن و ادامه تحصیل دانشجویان به شرح زیر است:
هدف از ادامه تحصیل درصد
اصرار والدین ۱۸
چشم و همچشمی با دوستان و اقوام ۱۶
همه دانشگاه می روند من چرا نرم ۲۰
علاقه به ادامه تحصیل ۱۲
پیدا نکردن شغل بدون تحصیلات آکادمیک ۱۴
پیدا کردن وجهه اجتماعی ۹
نمی دانم ۱۰
دلایل دیگر ۱
