نگاهی گذرا به جهان سوم /۱۲

سه شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۶   شماره ۷۶۲

بخش دوازدهم (پایانی)

حسن خدادادی
دکتری مدیریت

نتیجه گیری: تمام مشکلاتی که بر شمرده شد برای این موضوع می باشد که جایگاه های فرزندان ناخوانده تحت نامهای شرکتهای چند ملیتی ، بانک جهانی و … را به کشور های جهان سوم باز نمایند و کشورهای شمال بتوانند هر چه بیشتر مانند زالوهای خون آشام خون مردمان فقیر جهان سوم را بمکند . این فرزندان ناخوانده برای فرار از قواعد مربوط به محیط زیست یا مالیاتهای بالاتر در کشورهای خود با یکسری اهداف مشترک و بعنوان کمک های دلسوزانه روانه کشورهای جهان سوم می شوند و از سیستم ناآگاهانه آنها استفـــاده کرده و بـه آنها می گویند هدف مــا سرمایه گذاری و رونق اقتصاد شما می باشد و ضمنا پیشرفته ترین تکنولوژی را ما برای شما پیاده می کنیم و به همه شماها دانش روز مدیریت می دهیم و پس از کسب کلیه مهارت ها شما را بـه شبکه های بازاریابی بین المللی وارد می کیم. در صورتیکه منتقدان کمک های خارجی اعتقاد دارند که این کمک ها به خودی خود نقایصی دارد و اعتقاد دارند که نقایص شامل: فقر و تخصیص نادرست کمک ها، دشواری های کمک غذایی، رشد در مقابل محیط زیست، اتکای بیش از حد به متخصصان خارجی، هزینه های کمک های پیوندی، اولویت برای پروژه های بزرگ، فساد مالی در کشور گیرنده. با توجه به موارد فوق در دراز مدت نه اینکه مشکلات مردم حل نخواهد شد بلکه هر روز کشورهای جهان سوم فقیر تر و کشورهای شمال غنی تر می شوند و طوری طرح ریزی می نمایند که به قول مولوی: آن یکی خر داشت پالانش نبرد/ یافت پالان گرگ خر را در ربود /کوزه بودش آب می نامد به دست/ آب را چون یافت خود کوزه شکست
و همیشه بایستی مرتب همچون بازی شطرنج از بین روندگان اصلی سربازان باشند و در دنیا کشورهای جهان سوم حکم سرباز در شطرنج دارند و هر کاری را نیمه تمام و روحیه نیاز طلبی را در منطقه حکم فرما نمایند. در رابطه با بدهی کشورهای جهان سوم نه به یک کشور بلکه به همه کشورها مربوط می شود . خواه کشورهای فــوق خود مقروض باشند و خواه وام دهنده به کشورهای جهان سوم به سبب میزان آن و دگرگونی هایی که در اقتصاد کشورهای در حال توسعه ایجاد کرده است مانند غده ای سرطانی دلهره لاینحل و بغرنج در مناسبات میان کشورهای غنی و فقیر به نظر می آید. در هر حال بدهی جهان سوم مناسبات کشورهای فقیر و غنی را به زیر سوال برده و باعث شتاب بخشیدن به تحولاتی شده است که هنوز نتیجه آن معلوم نیست در واقع سرعت تحول این مناسبات چنان است که از سرعت دگرگونی تصورات و منافع فرضی و حتی کنفرانسها بیشتر است. حال این تصور است که واقعا برنامه ای که بتواند معجزه کند وجود ندارد موضوعی که مسلم است نه ضرورت برنامه ریزی اشکال جدید بلکه همکاری میان طرفهای درگیر (دولتها ، سازمانهای بین المللی و بانک های بازرگانی) و برقرار کردن ارتباط میان منافع گوناگون آنهاست . یک چیز را نباید فراموش کرد و آن این است که از مفهوم توسعه بهره برداری زیادی شده است و اما این مفهوم هیچ گاه به معنی واقعی خود مطرح نبوده است حال پس از گذشت سی یا چهل سال چنان از این مفهوم سوء استفاده شده است و در آینده خواهد شد که دیگر کسی به این مفهوم اعتقاد نخواهد داشت. هم اکنون این امر در مورد بسیاری از مناطق که هرگونه مناسبات با کشورهای صنعتی دارند صادق است. برای اجتناب از گسیختگی ها و نابسامانی های مالی و نهایتا اقتصادی که برای جهان بحران زده ها زیان بارند لازم است که کشورهای صنعتی روشن بینی داشته باشند. توسعه نباید بازیچه مسئله تامین مــالی بی رویه ای باشد که همچون مانع غیر قابل عبوری راه آینده اقتصادی و سیاسی کشورهای جهان سوم را ببندد بر عکس این تامین مالی است که باید در برخی جهت گیری ها در خدمت توسعه باشد که به روشنی و وضوح تعریف شده است . البته در این ستم گری ها برخی محدودیت ها و الزامات و قبول آگاهانه در نظر گرفته می شود . امید است که کشورهای جهان سوم بتوانند با اندیشیدن به این اصل که این عصری که ما در آن زندگی می کنیم و این زمینی که روی او هستیم و این جهان هستی متعلق به ما نمی باشد بلکه با این هدف که ما سعی کنیم با وضعیتی بهتر تحویل آیندگان بدهیم و همیشه آیندگان را در بدو تولد مفروض نکنیم و در کسب توازن جهان با تلاش و کوشش آن را حفظ نماییم .
منابع :
– توماس لارسون ، دیوید اسکید مور ، اقتصاد سیاسی بین المللی، ترجمه احمد ساعی ، مهدی تقوی ، تهران نشر قوس ۱۳۷۶
– ساعی احمد ، مسائل سیاسی – اقتصادی جهان سوم تهران ، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت) ، ۱۳۷۸٫
– شیرازی حبیب الله ابوالحسنی ، ملیتهای آسیای میانه تهران دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران ، ۱۳۷۰٫
– پاسکال آرنو ، بدهی جهان سوم ، ترجمه همایون پور حمیدی تهران موسسه انتشارات امیرکبیر ۱۳۶۷٫
– پل هرسون ، درون جهان سوم ، ترجمه شاداب و جدی تهران ، انتشارات فاطمی ۱۳۶۴٫