نگاهی به وضعیت سالهای اخیر فوتبال اراک؛/امیدی که رو به خاموشی است

شنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۴     شماره ۳۲۶

گروه ورزش-یاسر هویدی

سالهای زیادی است فوتبال اراک در تلاش و تکاپو برای صعود به لیگ برتر است،از تلاش بسیار زیاد نمایندگان برای انتقال تیم از تهران به اراک تا باشگاه های گوناگونی که برای نیل به این هدف تلاش بسیار نمودند که همگی در رسیدن به این خواست بزرگ ناکام ماندند،در این مقاله کوتاه سعی بر این است نگاهی گذرا به دلایل و چرایی این ناکامی ها داشته باشیم.
تنها تیمی که بارقه صعود به لیگ برتر را در دل هواداران اراکی روشن کرده بود تیم آلومینیوم به رهبری جواد زرینچه بود که واقعا نفهمیدیم پس از هفته های متمادی صدرنشینی چه اتفاقی افتاد که این تیم نتوانست صعود کند.حرف و حدیث در این زمینه بسیار است که اصلی ترین آن مبنی بر این بود که مدیریت وقت کارخانه و باشگاه تمایلی به صعود این تیم خوب و قدرتمند نداشتند.
انتخاب جواد زرینچه انتخابی خوب و اصولی بود،سلامت کاری و اخلاقی ایشان و انتخاب کادر فنی قدرتمند و مجموعه ای از بازیکنانی که در لیگ یک شاخص بودند تیم قدرتمندی را روانه مسابقات کرد که صد حیف این تیم خوب راهی به لیگ برتر نیافت.پس از آن هم کلکسیونی از مربیان نامدار لیگ یک همچون فراز کمالوند و نادر دست نشان در تیم های اراکی حضور یافتند که همگی در آماده سازی یک تیم قدرتمند ناکام بودند.
حضور کمالوند در تیم آلومینیوم بهمراه پانزده بازیکن انتخابی خودش از شاهکارهای اتفاق افتاده در فوتبال اراک بود که در همان هفته های ابتدایی جدایی این سرمربی از آلومینیوم رقم خورد.نادر دست نشان با تیم شهرداری خوب و بموقع ارودهای آماده سازی را آغاز نمود،بازیکنان خوبی نیز چون حمید نشاط جو و امید شاهمرادی و مسعود حق جو نیز در تیم حضور داشتند که این تیم نیز نتوانست علیرغم سرمایه گذاری مناسب باشگاه شهرداری اراک راهی به لیگ برتر پیدا کند بطوریکه در دوره های بعدی تیم شهرداری به لیگ های پایین تر سقوط کرد.
سالها گذشت تا تیمی از دسته دوم با مدیریت علی دهشمند و سرمربیگری علی نیکبخت و در ادامه مهدی پاشازاده برای حضور در لیگ یک آغاز بکار کرد،انتخاب علی نیکبخت یکی از مربیان خوب کشور برای آغاز راه نوید یک تیم پرامید را در ادامه کار می داد که همانگونه هم شد.هرچند در طی مسیر لیگ دسته دوم مدیران وقت باشگاه عذر علی نیکبخت را خواستند ولی با انتخاب سنجیده مهدی پاشازاده این تیم توانست در پایان قهرمان مسابقات دسته دوم کشور گردد. ای کاش آلومینیوم با همان کادر قبلی یعنی مهدی پاشازاده خود را برای لیگ دسته یک آماده می کرد،توان مدیریتی بالای این مربی می توانست در این روزهای نفسگیر و پرحاشیه لیگ یک به کار الومینیوم بیاید که نشد و مدیریت وقت باشگاه با انتخاب آقای دلگرم بازی ها را اغاز نمودند.در مورد دانش فنی آقای دلگرم و سلامت اخلاقی ایشان هیچ شکی وجود ندارد ولی متاسفانه عدم توانایی در مدیریت و کنترل حواشی تیم و همچنین ناتوانی در ایجاد توازن بین بازیکنان از نقاط ضعف عمده ایشان بود.
بازیکنان خوب و مناسبی جذب تیم شدند و بسیار زودتر از سایر تیم ها اردوهای آماده سازی آلومینیوم اغاز شد در چند هفته ابتدایی امتیازات زیادی از دست رفت ولی در ادامه آلومینیوم به یکی از تیم های بالای جدول بدل گردید.ولی صد حیف که در ادامه عدم توان سرمربی در مدیریت حواشی تیم و چند دستگی بین بازیکنان بلای جان این تیم شد و هر هفته آلومینیوم به مکان های پایین تری در جدول سقوط می کند.
پس از نتایج ضعیف این تیم که از شکست سنگین در مقابل ایرانجوان بوشهر آغاز شد مدیریت باشگاه تصمیم به تغییر کادر فنی گرفت که در این میان نامهایی چون مهدی پاشازاده و داوود مهابادی مطرح گردید که سرانجام داوود مهابادی سکاندار نماینده فوتبال استان مرکزی شد.
همین حالا هم برای تغییر سرمربی بسیار دیر است،ای کاش این اتفاق در پایان نیم فصل رخ میداد که تیم با تفکری تازه و یک شوک مثبت نیم فصل دوم را آغاز می کرد، حالا دیگر به نظر نگارنده نوشدارو پس از مرگ سهراب است و آنچه از کف رفته زمان است.
عدم ثبات مدیریت در باشگاه های اراکی بزرگترین عامل ناکامی این شهر در صعود به لیگ برتر می باشد.اگر فرصت های مناسب به مدیران باشگاه ها داده شود این عزیزان با دقت نظر بیشتر و کسب تجربه از انتخاب های خود و بررسی وضعیت تیم های موفق می توانند عملکرد خود را بهبود دهند.به نظر نگارنده ای کاش تیم الومینیوم با همان مهدی پاشازاده ادامه مسیر می داد که قطعا جایگاهی پایین تر از این را کسب نمی کرد ولی به جرات می توان گفت قدرت مدیریت ایشان و کنترل مناسب جو حاکم بر تیم نمی گذاشت این همه حواشی و چند دستگی در تیم ایجاد گردد.
اکنون به این تیم کنونی با تغییرات پیش رو هم امید چندانی نیست و اگر بتوانند در ادامه بازی ها از سقوط تیم جلوگیری کنند جای خوشبختی است.ولی اگر کادر مدیریتی باشگاه برای فصل بعد حفظ گردد و مهم تر از همه کارخانه الومینیوم قصد تیم داری و صعود به لیگ برتر را داشته باشد مدیریت فعلی به مراتب عملکرد بهتر و مناسب تری را نشان خواهد داد.
به امید روزی که فوتبال اراک به کمترین استحقاقش که حضور در لیگ برتر است دست یابد.