نمایشگاه تایپوگرافی هنرمند اراکی برگزار می شود/«خلوت گاه» با حروف

دوشنبه ۲۵ بهمن ۹۵ شماره ۵۳۰
وقایع استان:
وقایع استان: نمایشگاه تایپوگرافی «خلوت گاه» کاری از محسن مختاری روز چهارشنبه ۲۷ بهمن ماه در فرهنگسرای آیینه اراک افتتاح می شود. در این نمایشگاه آثاری با عنوان الله و نام های خدا به نمایش گذاشته شده است.
محسن مختاری در خصوص آثار نمایشی خود در این نمایشگاه گفت: برای اولین بار است که نمایشگا تایپوگرافی با نام های الله و بسم الله اجرا شده است. وی افزود: هدف اصلی من از برگزاری و نمایش این آثار توجه دوباره به تایپوگرافی است زیرا متاسفانه این هنر در اراک خیلی کمرنگ است و نمایشگاه های کمی با این موضوع برگزار می شود.
مختاری با بیان اینکه در این نمایشگاه ۲۴ اثر نمایش داده خواهد شد، اظهار کرد: برای خلق این آثار پنج ماه زمان صرف کردم و امیدوارم که نتیجه قابل قولی ارائه شده باشد.
این هنرمند اراکی ادامه داد: من بر خلاف رسم متداول در نمایشگاه حضور نخواهم داشت و مخاطبان می توانند نقد آثار را در صندوق انتقادات و نظرات قرار دهند.
مختاری گفت: متاسفانه مشکل کنونی هنرمندان تجسمی در اراک نداشتن یک گالری مناسب است، فرهنگسرای آیینه تنها مکانی است که می توانند آثار خود را در آن به نمایش بگذارند ولی گالری این مجموعه نیز کمبودهایی دارد خصوصا در این فصل سیستم گرمایشی مناسبی ندارد.
وی بیان کرد: البته گالری های دیگری نیز هست که یا خصوصی اند و برای هنرمند هزینه دارند و یا مانند گالری مجتمع فرهنگی ستارگان خیلی استاندارد و البته شناخته شده نیستند.
مختاری در ادامه با اشاره به وضعیت انجمن هنرهای تجسمی استان گفت: قرار بود انجمن ساختار جدید بگیرد و انتخابات داشته باشد اما همچنان این مساله در حد یک صحبت است.
این هنرمند افزود: وضعیت گرافیک استان خیلی مطلوب نیست یکی از مشکلات عمده این است هنرمندان تجسمی از یکدیگر حمایت نمی کنند و همبستگی خوبی بینشان وجود ندارد در حالیکه در استان های دیگر این رابطه بیشتر دیده می شود.
مختاری ادامه داد: خوشبختانه امسال تعداد نمایشگاه هایی که دانشجویان رشته های مختلف از تصویرسازی تا نقاشی و … برگزار کردند بیشتر شده است و این نشانه فعالیت است.
نمایشگاه تایپوگرافی محسن مختاری از چهارشنبه برگزار و تا دو روز بعد ادامه دارد.
به بهانه این نمایشگاه نگاه کوتاهی بر هنر تایپو گرافی داریم.
تایپوگرافی یا نویسه‌نگاری هنر و فن حروف‌چینی (حروف ‌نگاری) برای نمایش زبان است. چینش حروف شامل حالت قلم، پوینت، مقدمه (فاصله-خط) می‌شود.
معانی مختلفی برای واژه تایپوگرافی در لغت نامه ها وجود دارد.«تایپوگرافی، هنر چیدمان تایپ، برای رسیدن به یک زبان تصویری است». «تایپوگرافی، هنر پردازش متن، برای رسانه‌های چاپی است». «تایپوگرافی عبارت است از انتخاب و طرح‌ریزی تایپ برای چاپ».
اما به صورت جامع تر می‌توان گفت تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می‌کوشد با تغییر عناصر متن، مثل اندازه، فاصله حروف، شکل حروف، فاصله خطوط، پاراگراف بندی و مواردی از این دست زبان بصری برای تایپ به وجود آورد. تایپوگرافی در طیف گسترده‌ای از امور هنری، مثل ساخت تیتراژ فیلم، طراحی گرافیک، طراحی کتاب‌های کمیک، طراحی مالتی مدیا و… کاربرد دارد. تایپوگرافی با خطاطی و دست‌نویس تفاوت دارد، هر چند طراح تایپ می‌تواند از خط و دست‌نویس نیز برای تایپوگرافی بهره ببرد.
تایپوگرافی اصطلاحی است که این روزها در مجامع هنری گرافیکی زیاد شنیده می شود. گاهی آن را با خوشنویسی (کالیگرافی) اشتباه می گیرند. هرچند که استفاده از این تکنیک پیشینه حداقل ۵۰ ساله در ایران دارد. در تایپوگرافی خوانا بودن مهم است زیرا در زمینه ای استفاده می شود که اطلاع رسانی وجه بارز آن است، ولی در خوشنویسی زیبایی در اولویت قرار دارد.
عقیده بر این است طراحان وظیفه انتقال ذهنیات خود و پیام موضوع را در طرح هایشان بر تصویر و حروف قرار می دهند. اینک خط، در روند تحولات جدید، وظیفه خود را خوانایی و سهولت نگارش نمیداند و کم و بیش به فرمی زیبا تبدیل شده است که در درجه اول مفهوم نوشته را قبل از خوانده شدن، بیان میکند.
در این دوره با رواج تایپوگرافی که سعی در تقویت ویژگی بصری حروف و نزدیک کردن نوشته به تصویر دارد ، برخی آن را با«خط نگاره» ، «خط نگاری» ، « کالیگرافی» و «طراحی حروف» هم مسیر می دانند. در حالی که تایپوگرافی، اثری گرافیکی است که حروف، ساختار اصلی آن را تشکیل میدهد و از فونتهای موجود با دخل و تصرفاتی که در آنها برای کشف ویژگیهای بصری حروف انجام می شود، استفاده می کند. اما طراحی حروف به معنای آنست که الفبایی را طراحی کنیم که قابلیت تایپ در موقعیتهای گوناگون را داشته باشد.
از طرف دیگر، شاید هدف اصلی تایپوگرافی، سرعت بخشیدن به ارسال هرچه سریعتر پیام و برقراری ارتباط بصورت زبان بصری نسبت به نوشتار عادی باشد و مضمونی که از تایپوگرافی در اذهان جای گرفته، آنست که حروف را بصورت درهم ریخته بر روی کار قرار گیرند.
در صورتی که تایپوگرافی چنین نیست. تایپوگرافی به معنای کشف ارزشهای بصری حروف برای بیان مفهومی جدید است و شاید بدلیل آنکه حروف چاپی فارسی به اندازه کافی دارای تنوع قلم و کاراکتر نیست ، اهمیت هماهنگی شکل و حروف با موضوع ، در جامعه ما بدرستی شناخته نشده و کمتر کسی به این نکته توجه کرده است.
تحولات فرمی خط در ایران از سرلوحه های روزنامه ها شروع شد و خوشنویسان که در آن زمان عهده دار طراحی عنوان نشریات بودند، به این مهم آگاهی داشتند که باید برای طراحی عنوان، زبان بصری جدیدی خلق نمود. آنها از خطهایی چون طغری و نستعلیق برای نوشتن عنوان ها استفاده کردند و در ترکیب و نوع اتصالات آنها تغییراتی دادند. البته در پیشینه خوشنویسی ایران نمونه هایی از این گونه تلاش را به وفور می توان در دوره های مختلف دید. تلاشی که برای ابداع شکلهای نوین و کشف ظرفیتهای بصری نوشتار انجام گرفته است و در آن خط و نقش به گونه ای همساز درهم میآمیزند. طراحی عنوان ، نوعی ویترین و نمایانگر فضا و روحیه مطلب است که امروزه کمتر به آن توجه می شود.