میرمعصوم؛ شاعر غزلسرای استان مرکزی

چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱  شماره ۱۶۰۳

دریچه: آشنایی با اهالی فرهنگ و هنر استان مرکزی

سیّدعبّاس ابوالقاسمی متخلص به میرمعصوم متولد بهار ۱۳۳۸ زاده روستای امامزاده یوجان خمین است، وی پس از بازنشستگی از نیروی انتظامی نویسندگی را با روزنامه نگاری درمجله کشاورز و گلچین آغاز نمود که فعالیت وی پس از مدت کوتاهی منجر به چاپ و انتشار مقالات وگزارشات متعدد و مؤثر دربخش واحدهای تولیدی و اقتصادی کشور شد.
میرمعصوم سپس به روستای زادگاه خویش پرداخته و کتاب تاریخی و اجتماعی «ایستاده بر باد» و «وقایع و تبعات جنگ جهانی اول و دوم» را به رشته تحریر در آورد که این اثر مورد توجّه مقام معظم رهبری قرار گرفته و نویسنده مفتخر به دریافت مدال گردید.
این نویسنده از دوران نوجوانی به سرودن شعر علاقمند بود و از آن جا که به قالب غزل در شعر علاقه ویژه ای داشت با شرکت در جلسات انجمن های ادبی محل سکونت خویش در این حوزه قلم راند و پس از چندی آثار خود را در کتاب های «خاطرات وغزلیات گروهبان»، «گلچین اشعارمیرمعصوم»، «مشق عشق»، «هفتاد غزل عشق»، «درامتداد شب»، «قاصدک عشق»، «غزلیات میرمعصوم»، «شُعله های سرکش»، «درکوچه های تنهائی»، «شقایق های سرخ»، «طلوعی دیگر»، «جلد اول دیوان غزلیات میرمعصوم» به چاپ رساند. همچنین از این مولف کتابی با عنوان «سکوت شب» در دست چاپ می باشد. در ادامه دو غزل دریای عشق و مقصود را از این شاعر و نویسنده استان خواهید خواند.
دریای عشق
می روم تا کس نبیند روی من
کس نبیند گردشِ ابروی من
می روم تا دل کشم دریای عشق
تا نداند کس رهِ اردوی من
خیمه اندازم میانِ آسمان
تا نباشد آدمی در کوی من
می روم دیگر نمی دارم نشان
گمشده از بر شبی آهوی من
من از این خانه پریشان می روم
کس نمی داند نهان و خوی من
گردِ هر بیهوده ای چرخیده ام
جز گُلِ خُشکیده کو بر جوی من؟
سیّد آهسته نهد پا در جنون
می روم تا کس نبیند روی من

مقصود
گریه بر دل ، خنده بر لب بود و رفت
در بهارم لحظه ای آسود و رفت
خون میانِ دیده اش دیدم ولی
خود زِ دریای دلم شد رود و رفت
از جفای تیشه ی ناباغبان
کوله بارش بسته رَه بگشود و رفت
بادِ پر طوفان دیروزی خموش
خود کویری گشته و مقصود رفت
ناله اش در گوشِ دل جا مانده لیک
ناله از ناله بجان پالود و رفت
گشته ام خُشکیده گلزارِ خزان
او کزین آتش ندیده سود و رفت
سیّد و گرمای جانسوز و عطش
تشنه ی عشق و غَمی افزود و رفت