شنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۸  شماره ۱۱۹۰

وقایع استان به مناسبت روز دانشجو به بررسی نشاط اجتماعی دانشجویان می پردازد

مشروطی ها

کوروش دیباج

بی حوصله به ماشین های خیابان روبرو نگاه می کند، انگار جسمش اینجاست ولی روحش جایی دیگر است، از نگاه کردن به خودروها خسته می شود و زیر لب می گوید پس کی اتوبوس می آید؟ کلاسم دیر شد، دوست بغلیش با بی حوصلگی می گوید «اصلا حسش نیست» و او در تکمیل جمله دوستش می گوید ای کاش امروز کلاس تشکیل نشود.
نه تنها او بلکه به سایر دانشجویان حاضر در ایستگاه اتوبوس نگاهی بیاندازی هر چند لباس و ظاهر شیک دارند ولی خمودگی و خستگی در چهره شان فریاد می زند، آن هایی هم که در کنار دوستانشان در حال خوش و بش هستند، خدا خدا می کنند کلاس کنسل شود. گویی هیچ انگیزه و نشاطی در بین دانشجویان نیست، دانشجویانی که گویا در درس نشاط اجتماعی جملگی مشروط شده اند.
از راضیه دانشجوی ترم دوم معماری می پرسم تو هم حس رفتن به دانشگاه نداری و او با نگاه عاقل اندر سفی پاسخ می دهد کی حال و حوصله رفتن به دانشگاه را داره؟ این ترم اولی ها هستند که شور و شوق رفتن به دانشگاه را دارند نه ما که دیگر دانشگاه هیچ جذابیتی ندارد.
آرمان او هم دانشجو است ولی دلی پر گلایه از دانشگاه دارد وی ضمن انتقاد از اینکه دانشگاه پادگانی بیش نیست، گفت: در اواسط ترم اول دیگر دانشگاه برای دانشجو کسل کننده می شود و این کسل کنندگی ربطی به خلقیات دانشجو ندارد، بلکه برنامه ها، کلاس ها و حتی فعالیت های ورزشی دانشگاه کسب کننده می شود، حس می کنی همچون یک ربات در حال انجام کار تکراری در دانشگاه هستی.
مریم دانشجوی تئاتر است، او هم مثل بقیه معتقد است دانشگاه شادابی و روحیه شادش را از او گرفته است، وی در ادامه عنوان می کند: بنده قبل از قبولی در کنکور و ورود به دانشگاه فکر می کردم دانشگاه کعبه آمال بنده است ولی وقتی وارد می شوی آنگاه متوجه می شوی که پا به فضای مدرسه دیگر گذاشتی، مدرسه ای که در آن با وجود آزادی بیشتر همچون رفت آمد و خروج از دانشگاه در هر ساعتی ولی فضای آن تحمیلی و خشک است.
برای بررسی میزان نشاط اجتماعی دانشجویان و نقش دانشگاه ها در آن نظر غلامرضا فتح آبادی، مشاور اجتماعی استاندار مرکزی را جویا شدم، وی با بیان اینکه نشاط و شادی از شاخص های اصلی کیفیت زندگی و شادابی همه گروه های سنی است، اظهار کرد: در فرهنگ ما برای بیان و توصیف نشاط از واژه ها و مفاهیمی چون شاد، خوشحال. شادمان، دلشاد، تبسم، خنده و سرور و… استفاده می شود. در آموزه های دینی ما، خوش طبی و چهره گشاده رو همواره مورد تاکید بوده است و از نیازهای ضروری بشر شناخته شده و بررسی های علمی نشان می دهد، نشاط دستگاه ایمنی را تقویت و فشار خون را پایین می آورد و از طرفی شادی، مرگ و میر را ۲۰ درصد کاهش می دهد.
وی ادامه داد: در عصر شهر نشینی شادی کیمیاست و نشاط برای جوانان و سایر اقشار جامعه لازم و ضروری است، بویژه برای دانشجو که دارای سبک زندگی خاصی است و اغلب در در محیط خوابگاهی و بدور از خانواده زیست می کنند،و دغدغه تحصیل، شغل، و تشکیل زندگی را در پیش رو دارد.
مشاور اجتماعی استاندار مرکزی تاکید کرد: نشاط اجتماعی لازمه زندگی دانشجویی است، بعبارتی زندگی دانشجویی آکنده از استرس و فشارهای روانی است، لذا دانشگاه ها می توانند با ایجاد محیط پویا، سرزنده و با نشاط برای دانشجویان از فشارهای ناشی از تحصیل و زندگی دانشگاهی کاسته و از بروز آسیب های مختلف اجتماعی و فرهنگی پیشگیری کند.
فتح آبادی گفت: انزوا و بیگانگی از متغیرهایی هستند که رابطه معکوس با نشاط اجتماعی دارند. نتایج برخی از تحقیقات حاکی از رواج این پدیده در بین دانشجویان دارد. وی عنوان کرد: ارتقای شاخص های سرمایه اجتماعی در دانشگاه ها، خمیر مایه نشاط اجتماعی در میان دانشجویان است، اما مطالعات انجام شده توسط وزارت علوم نشان می دهد، شاخص های سرمایه اجتماعی و اعتماد در میان دانشجویان در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. بطوریکه نظر سنجی ها حاکی از این است که ضعف اخلاقی و معیارهای اخلاقی همچون صداقت، درستکاری، امید به آینده و….در محیط های دانشگاهی بیش از این مورد توجه مدیران و مسئولان دانشگاه ها قرار گیرد، بنابراین تداوم شرایط موجود می تواند کیفیت زندگی، سبک زندگی و نشاط اجتماعی دانشجویان را با مخاطراتی مواجه سازد و مشکلات در عرصه رفاهی، تردد، وضعیت تغذیه، امکانات آموزشی و… میزان نارضایتی های دانشجویان را بیافزاید.
مشاور اجتماعی استاندار مرکزی ادامه داد:در نتیجه این نارضایتی به انزوای دانشجویان و در نهایت سه ضلع نارضایتی، بی اعتمادی و انزوا به عدم موفقیت تحصیلی منتهی می شود. در این میان روی آوری به مصرف دخانیات و سایر ناهنجاری های اجتماعی در بین دانشجویان افزایش خواهد داشت.
فتح آبادی اذعان کرد: برخی مطالعات میدانی در زمینه نشاط اجتماعی در بین دانشجویان نشان می دهد، میانگین نمره نشاط اجتماعی دانشجویان ۴۶ از ۱۰۰ است و اکثر دانشجویان به نبود شادابی در دانشگاه ها اذعان می کند و علاوه بر آن به حجم سنگین دروس، برگزاری کلاس های بی روح و خشک، برگزاری برنامه های تکراری و یکنواخت تحت عنوان برنامه های فرهنگی و برپایی اردوهای کسل کننده اشاره می کنند.
وی در پایان بیان کرد :این مطالعات نشان می دهد برای دستیابی به نشاط اجتماعی در بین دانشجویان باید بسیاری از برنامه ها و فعالیت های موجود در دانشگاه ها از جمله تغییر در شیوه کلاس داری که استاد محور و کسل کننده است، تغییر در برگزاری اردوهای علمی دانشجویی، توجه به برگزاری جنگ های شادی با تلفیقی از موسیقی، تئاتر و…، برقراری رابطه صمیمی بین اساتید و دانشجویان بالاخص مسئولان دانشگاه با دانشجویان، ارتقا امکانات رفاهی و تفریحی بویژه در خوابگاه ها، توجه به مهارت آموزی و کارورزی دانشجویان، توجه به ورزش و توسعه فعالیت های ورزشی و فعالیت های گروه هی و مشارکتی در بین دانشجویان، ارتباط و پیوند جامعه با دانشگاه ها، رفع دغدغه شغلی دانشجویان، توسعه مراکز تحقیقاتی و پژوهشی با حضور دانشجویان و توسعه انجمن های علمی، فرهنگی در محیط های دانشگاهی با مشارکت دانشجویان بازبینی شود.