قابل قبول

یکشنبه ۲۲ مرداد ۱۴۰۲  شماره ۱۷۳۴

آلومینیوم اراک در اولین دیدارش در لیگ برتر فوتبال مقابل پرسپولیس شکست خورد

مهرداد یاری: باز هم شروع لیگ و باز هم شکست برای آلومینیم که دیگر عادت کرده به نبردن در هفته های ابتدایی لیگ. با توجه به کوچ ستاره ها و جذب بازیکن های عمدتا جوان و کم سابقه انتظار می رفت که آلومینیوم نتواند در برابر پرسپولیس کاری از پیش ببرد و در نهایت نیز نتیجه بازی همانی شد که قابل پیش بینی بود. به ترکیب بازیکنان که نگاه می کردیم باورمان نمی شد آلومینیوم تا این حد برای مان ناآشنا و غریبه باشد مگر می شود با این اسامی در لیگ برتر بازی کرد؟ اینها دیگر کی هستند؟ مدیران آلومینیوم به نظر دست به دیوانگی زده اند که برای جایگزینی آن همه ستاره از دست رفته، دل به یکسری جوان سپرده اند که بتوانند در لیگ بدرخشند!!! به هر حال تا پیش از به ثمر رسیدن گل پرسپولیس که به عقیده نگارنده در شرایط مسلم آفساید به ثمر رسید ( باز هم آلومینیوم باز هم اشتباه داوری ) همه اتفاقات طبق پیش بینی ها بود آلومینیوم آرامش لازم را نداشت و بیشتر بازیکن ها در زمین گم بودند، تا پیش از رسیدن توپ به پشت محوطه جریمه هیچ خط پرسی در برابر مهاجمین پرسپولیس وجود نداشت، بازیسازی ضعیف و پاس ها عمدتا بلند بود و … . اما پس از دریافت گل شرایط به مرور تغییر کرد و هیجان و استرس بازیکن ها تا حدودی فروکش کرد و با آرامش و دقت بیشتری بازی کردند. با شروع نیمه دوم شرایط کاملا متفاوت شد و آلومینیوم بازی دلچسبی به نمایش گذاشت. پرسپولیس با توجه به اینکه پیش افتاده بود و به بازیکن هایش به ویژه خط دفاع و دروازه خود اعتقاد داشت دست از ارائه بازی پرفشار کشید و قصد داشت بازی را مدیریت کند اما بازی خلاقانه و با جسارت تیم آلومینیوم مسئله ای بود که کسی انتظارش را نداشت. اگر مهاجم های آلومینیوم در انتهای نیمه اول و به ویژه در نیمه دوم در زدن ضربات آخر اندکی دقت خود را بیشتر کرده بودند حالا نتیجه چیزی غیر از شکست بود و آلومینیوم تهران را دست خالی ترک نمی کرد. سرعتی که بازیکنان جوان آلومینیوم در خط حمله چه در جابجایی و تصمیم گیری و چه در انتقال توپ داشتند چشم نواز بود همکاری و هماهنگی اکبرپور و لیموچی در چپ نقطه قوت آلومینیوم در حملات بود و بازی خوب جهان کهن در پست غیر تخصصی هافبک دفاعی بسیار به چشم آمد. عمده ضعف آلومینیوم در ساختار دفاعی تیم بود که به خوبی شکل نمی گرفت و شکننده به نظر می رسید. باید توجه داشت که آلومینیوم حالا دیگر تیم مجتبی حسینی است یعنی دیگر خبری از آن آلومینیوم گردن کلفت و قلدر فصول گذشته نیست که در هر دیدار با غرور و شجاعت بازی می کرد حالا تیم هنگام دفاع کردن به طور کامل در لاک دفاعی فرو می رود دیگر خبری از پرس‌کردن از بالا و بستن بازی روی خط نیمه نیست. حسینی در ضد حملات نیز با سرعت زیاد و تعداد نفرات کم قصد دارد بیشترین دستاورد را داشته باشد و احتمالا دیگر خبری از طراحی حملات و گردش توپ مطلوب و حملات با نفرات زیاد نخواهد بود. اینکه آلومینیوم در این دیدار خوب کار کرد به چشم آمد اما با توجه به ابزار موجود از همین حالا برخلاف فصول گذشته باید فکر حضور در جمع تیم های بالانشین را از سر بیرون‌کرد این تیم اگر سقوط نکند مجتبی حسینی دست به کار بزرگی زده است و مدیران آلومینیوم باید بدانند که تغییر سیاست آن ها در بازار نقل و انتقالات به شدت مورد انتقاد است و هرگاه تیم در شرایط نامطلوبی قرار بگیرد تمام تقصیرات به گردن آن ها خواهد افتاد و تیغ تیز انتقادات را خواهند چشید چون این نحوه بسته شدن تیم، بوی سقوط می دهد.