سه شنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۰  شماره ۱۴۶۹

فرار از مرحله انفجار

نکته های مدیریتی برای کنترل خشم و پرخاشگری

تدوین: حسن خدادادی

دکتری مدیریت تجارت ومشاور در امور کسب وکار

خشم حالتی است که با گسترش رنجش های ملایم تا به مـــرحله غیض و غصب شدید می رسد، ولیکن پرخاشگری هدفی جز آزار و یا آسیب رساندن به شخص دیگری و یا اموال دیگران ندارد. بعضی ها می گویند. خشم می تواند ارثی باشد که از نیاکان مان به ما رسیده است، درصورتیکه اندیشمندان می گویند این موضوع بیشتر اکتسابی است. خشم در صورت استمرار خود به خود به پرخاشگری تبدیل می شود. برخی فکر می کنند اگر می خواهند به هر چه کــه دل شان می خواهد برسند باید از روش پرخاشگری استفاده کنند. البته یادمان باشد دفاع از حق با پرخاشگری فرق دارد. در پرخاشگری فرد دوست دارد به هر نحوی به پیروزی رسیده و حرف خود را به کرسی بنشاند. در اثر استمرار پرخاشگری و رها سازی خشم باعث تقویت این فکر که پرخاشگری کار مفیدی است و به اهدافمان می رسیم، می شود درصورتیکه این حرکت باعث تقویت و تحکیم رفتار پرخاشگرانه خواهد شد. استمرار خشم و پرخاشگری که عادتی ناسازگارانه است هیچ گاه نتیجه مثبت ندارد. ضمنا بر خشم می توانیم تسلط پیدا کرد زیرا با یکسری برنامه ریزی استراتژیک و راه حل های مناسب ومهارت های علمی و تجربی به نتایج مناسبی خواهیم رسید. یک سری فرمول و عواملی داریم که می توانند میزان خشم را اندازگیری کنیم. این خط کش اعداد بین صفر تاده را نشان می دهد هرچه به ده نزدیک شویم وضع خراب تر می شود.

این دستگاه خشم متر یا خشم سنج نام دارد و هر هفته و یا در طول هفته قابل اندازه گیری و کنترل می باشد. یکسری عواملی است که باعث تولید خشم می شود مانند درانتظار بیش ازحد درمطب دکتر، تراکم ترافیک، اتوبوس و تاکسی شلوغ، گناهی که نکرده اید و متهم می شوید، پولی راکه قرض داده اید و پس نمی دهند، دزدی از اموالتان، داشتن یک مونس شلخته و …
چهارعلامتی که به شما می گوید وارد مرحله خشم شده اید عبارتند از:
فیزیکی مانند گرگرفتگی، گرفتگی سینه، افزایش ضربان قلب، سرخ شدن صورت.
رفتاری مانند بلندکردن صدا، خیره شدن به دیگران، مشت کردن انگشتان.
احساسی مانند، ترس، رنجیدن، حسادت، بی حرمتی.
شناختی مانند سرزنش کردن خود، پرخاشگری و انتقام جویی.
برای جلوگیری از خشم به جای فکر کردن پیرامون موضوع بایستی از نفس کشیدن و ترک محل، با دوست امین سخن گفتن و ورزش کردن می بایستی استفاده کرد. با شروع خشم ابتدا وارد مرحله اوج گرفتن، سپس مرحله انفجار و در نهایت بعد از انفجار دایره پرخاشگری شروع می شود.
هدف از مدیریت خشم جلوگیری از رسیدن به حالت انفجار می باشد. در خاتمه برای کنترل خشم سعی به توقف فکرکردن پیرامون موضوع است و در نهایت فرماندهی کردن بر خود و دیگر فکر نکردن به موارد باطل مطرح است.