شنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ شماره ۱۸۱۰
محدثه کاظمی
براساس داده های مرکز آمار ایران، شاخص فلاکت بر طبق آمارهای بیکاری و تورم در پاییز امسال نسبت به پاییز سال گذشته دو واحد افزایش داشته و شاخص فلاکت به ۵۲ واحد رسیده است. مفهوم شاخص فلاکت با مطرح شدن اصطلاح رکود تورمی که به تجربه همزمان تورم و بیکاری مربوط است، تعریف میشود. طبق آمار ثبتشده افزایش شاخص فلاکت مربوط به همه مناطق شهری ایران است و در بازه زمانی یکساله، بیشترین شاخص سطح فلاکت در استان لرستان با عدد ۶۴.۲ و کمترین سطح فلاکت در تهران با ۴۴.۵ واحد به ثبت رسیده است.
تشدید شاخص فلاکت ناشی از افزایش تورم و بیکاری است. ایران، سالهاست که تورم دورقمی را تجربه میکندو شاخص تورم طبق آمار در فصل پاییز ۴۲/۵ اعلام شد. آمار بیکاری نیز در ایران نه یا ده درصد بیان میشود که صحیح بودن آن با توجه به دسترسی کمتر به آمار دقیق در مناطق محروم، جای مکث دارد!
از آنجاییکه شاخص فلاکت به نحوی وضعیت اقتصادی یک کشور را نشان میدهد، میتوان با توجه به آن تصمیمهای اقتصادی نظیر سرمایهگذاری را جهت داد اما در ایران از یک سو تولید در حال رشد نیست و فساد در دستگاه ساختاری اجازه صرف هزینه به اقتصاد مولد را نمیدهد و از سوی دیگر نقدینگی روبه افزایش است و ارزش پول ملی در حال سقوط است!
حسین صمصامی، رییس دانشکده اقتصاد دانشگاه بهشتی، با اشاره به «سقوط ارزش پول ملی»، گفت: « در طول تاریخ کشور ما، از دوران قاجار تا الان این فاجعه بیسابقه است. از قاجار تا انقلاب، ارز ما اینقدر تضعیف نشد.»
به عقیده برخی اقتصاددانان، این شاخص میتواند نشاندهنده میزان سختی که افراد جامعه تجربه میکنند، باشد، شاخص فلاکت، شاخص سنجش سطح آشفتگی و ناراحتی خوانده میشود و به نظر در مناطق محروم، با توجه به دسترسی کمتر به آمار دقیق و نبود بسترهای کافی برای اشتغال، بیکاری بیشتر، تورم بالاتر است و در راستای این امر، نرخ فلاکت بالاتر ، فشار بر مردم بیشتر و اداره زندگی دشوارتر خواهد بود.
اینچنین میتوان گفت که اگر در سال پیشرو، اساس اقتصاد کشور بر اقتصاد مولد قرار نگیرد، افزایش نرخ بیکاری و نرخ تورم در سال ۱۴۰۳، به هیچ وجه دور از ذهن نبوده و در همین راستا شاخص فلاکت نیز افزایش یافته و فشار اقتصادی ناشی از تورم، افزایش میزان نارضایتی در سطح کشور را درپی خواهد داشت!