روزنامه وقایع استان مرکزی پایگاه رسمی اطلاع رسانی نشریه
شنبه ۱۶ مرداد ۹۵ شماره ۳۸۴
گروه سیاسی-وقایع استان:
میزان موفقیت دولت روحانی ، احتمال دو دوره ای شدن دولت وی، عملکرد فراکسیون امید، شانس اصلاحات برای کسب پایگاهای مردمی و نگاه تاریخ به عملکرد آنها و سوالاتی از این دست ما را در فهم آینده سیاسی کشور و جابجای بازیگران یاری خواهد کرد در همین راستا با یکی از شناسنامه دارترین اصلاحاتی های بعد از انقلاب اسلامی یعنی عبدا… رمضان زاده استاد سابق دانشگاه تهران، قائم مقام دبیرکل جبهه مشارکت ایران اسلامی ، استاندار استان کردستان و سخنگوی دولت اصلاحات به گفتگو نشسته ایم .
به نظر شما میزان فشار وارد شده بر اصلاحات و رئیس دولت اصلاحات که بعدها در دولت های بعدی به حمایت تبدیل شد را چگونه ارزیابی می کنید؟
رئیس دولت اصلاحات همواره اعتقاد داشتند که به هر صورت شده هزینه ای را به مردم ایران تحمیل نکنیم و در شرایطی که تصور می کردند که اختلافات باعث ضربه زدن به منافع ملی می شود سعی می کردند کوتاه بیایند اگر چه در برخی مواقع بعضی دوستان با ایشان اختلاف نظر داشتند ولی من تصور می کنم آن جمله ایشان کفایت می کند که گفتند هر ۹ روز یک بحران برای دولت پیش می آوردند، برای این که بفهمیم ایشان با چه مشکلاتی روبه رو بود. اما دغدغه ایشان فقط حل مشکلات سیاسی و دغدغه های روشنفکری نبود و در کنار این مشکلات ایشان دغدغه حل مشکلات مربوط به معیشت عمومی مردم ایران و امنیت ملی را هم داشتند همین باعث شد که بهترین دوره تاریخ ایران از لحاظ اقتصادی و از وجه بین المللی در دوره ایشان شکل بگیرد من تصور می کنم ازخودگذشتگی های ایشان یکی از عوامل اصلی نتیجه گیری در این زمینه ها بود.
شما زمانی که در وزارت کشور فعالیت می کردید جز چپ های وزارت کشور بودید آیا این تفکر چپ گرایانه شما هنوز وجود دارد یا تعدیل شده است و اینکه اساس اختلاف شما با آقای نوری در وزارت کشور چه بود؟
البته مواضع همه ما امروزه تعدیل شده است و مواضع ما در واقع از چپ به سوسیال دموکراسی نزدیک تر شده است ومن دربرخی مصاحبه ها در مورد مواضع جبهه مشارکت ایران اسلامی گفتم که مواضع ما در حزب بیشتر به سوسیال دموکراسی نزدیک تر بود من هنوز معتقدم که ما به عنوان نیروهای مدافع ارزش های انقلاب اسلامی باید از مواضع لیبرالیستی کاملا پرهیز داشته باشیم و دغدغه های معیشت عمومی و توجه عدالت خواهانه به خواسته های اکثریت را در پیش بگیریم و نباید فراموش کنیم که مردم از چه موضعی ما را حمایت کردند اما در مورد وجه دوم سوال اینکه ما در وزارت کشور در اداره کل سیاسی یک سری مباحث کارشناسی داشتیم در مورد نحوه نگرش به مباحث سیاست داخلی و همچنین نسبت به تعویض فرمانداران و استانداران، ولی جناب آقای نوری وقتی وارد وزارت کشور شدند بنا را بر این گذاشته بودند که هرچه آقای هاشمی رفسنجانی بگویند درست است ولی ما در آن زمان با مواضع آقای هاشمی زاویه داشتیم و از این جهت اختلاف نظر پیش آمد که در نتیجه آن بنده استعفا دادم و از وزارت کشور رفتم.
اگر بخواهیم یک مقایسه بین دولت رئیس اصلاحات و آقای روحانی داشته باشیم چه موارد مشابهی و یا وجوه افتراقی را میتوان بر شمرد ؟
در مورد تشابه مواضع این دو باید بگویم که توجه آقای روحانی مسائل اجتماعی ، مسائل مربوط به زنان و مسائل مربوط به امنیت داخلی تا حدی ادامه راهی بود که رئیس دولت اصلاحات شروع کرده بوند و حتی فشارهای که هم به ایشان وارد می شود قابل مقایسه با فشارهای وارده بر دولت اصلاحات هست و شاید بتوانیم بگویم که امروز منسجم تر به ایشان فشار وارد می شود تا آن زمان ، اما در مورد وجوه اختلاف باید بگویم که رئیس دولت اصلاحات یک تیم همراه و هم فکر و از قبل تعیین شده داشتند ولی آقای روحانی چنین تیمی را در اختیار ندارند و کابینه ای یک دست و تیم همراه خود را در اختیار ندارند به همین دلیل همه فشارها بر روی شخص رئیس جمهور متمرکز شده در حالی که در دولت اصلاحات فشاربر روی همه یاران ایشان تقسیم میشد و به تبع آن قدرت دفاعی دولت در برابر هجمه های که به آن می شد بسیار بیشتر از الان بود و نکته بعدی اینکه به دلیل نداشتن تیم همفکر اقای روحانی از لحاط تبلیغات و رسانه ای بسیار ضعیف تر از دولت اصلاحات عمل می کند.
در مورد حزب مشارکت با توجه به اینکه اکثر بدنه آن در تهران و استانها در بدنه دولت بودند و یا از نام دولت استفاده می کردند در نهایت دچار بیماری منفعت طلبی شدند و نمونه آن دفاع بی اصول از کاندیدای خود در انتخابات سال ۸۴ بود و البته نوعی غرور کاذب که بسیاری اعتقاد دارند همین غرور در نهایت باعث انحلال این حزب شد شما این موضوع را چگونه ارزیابی میکنید؟
در مورد جبهه مشارکت ایران اسلامی این گونه قضاوت کردن ها کاملا بی انصافی است ما در مورد انتخابات سال ۸۴ هنوز از مواضع اصولی خود دفاع می کنیم ولی مسائلی وجود دارد که هنوز درباره آنها چیزی گفته نشده است یعنی مواضع افرادی که کاندیدا شده بودند . ما یک برنامه اقتصادی کامل برای اداره کشور داشتیم به همه کاندیداها ارائه کردیم و از همه کاندیداها خواستیم تا در چهارچوب آن به بررسی چشم انداز ۲۰ ساله و برنامه چهارم توسعه کشور بپردازد و نظر خودشان را در مورد برنامه آینده سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آینده کشور ارائه دهند. از بین همه کاندیداها به جر دکتر معین هیچ کس از این برنامه استقبال نکرد. ما به عنوان یک حزب سیاسی منسجم طبق اساسنامه و برنامه منظم و عملی خود و وعده های که به هواداران داده بودیم عمل کردیم و اگر روزی فرصت شود و فضای آزادی که بتوان همه اطرافیان را نقد کرد و بتوان سخن گفت خواهیم گفت که چه دلایلی باعث شکست در انتخابات سال ۸۴ شد.ما دست همکاری را به سوی همه کسانی که کاندیدا شده بودند دراز کردیم اما متاسفانه به دلایل خاصی که در آن روزها وجود داشت و وجود کسانی که امروز مواضعشان با مواضع آن روز تغییر بسیار کرده ما نتوانستیم به یک ائتلاف برسیم ما قبول داریم که شکست در انتخابات به دلیل عدم ائتلاف بود اما ما حداکثر تلاشمان را برای رسیدن به ائتلاف انجام دادیم اما پاسخی نشنیدیم.
نکته آخری که باید اضافه کنیم اینکه هنوز هیچ دلیلی برای انحلال حزب به ما اعلام نشده و هیچ دادگاهی انحلال حزب را اعلام نکرده چون دادگاه برای انحلال حزب مطابق قانون اساسی باید همراه با هیئت منصفه باشد و هیچ دادگاه دیگری نمی تواند چنین حکمی صادر کند و البته چنین حکمی برای ما تا کنون صادر نشده است.
ارزیابی شما از انتخابات سال ۹۶ چیست؟ به نظر می رسد اصلاح طلبان با جمع بندی روی آقای روحانی تقریبا تکلیف خود را روشن کرده اند اما آیا این حرکت ناشی از شرایط است یا در جهت واقعی اصلاح طلبی حرکت می کند؟ البته با توجه به اینکه تجریه دوره اول ایشان نشان داده است که ایشان بیشتر به دنبال حفظ وضع موجود است تا انجام تغییرات ریشه ای تر در ساختارهای فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی، نظرشما در این مورد چیست؟
من تصور میکنم روندی که در سال ۹۲ شروع شد و در سال ۹۴ نتیجه داد در سال ۹۶ باید باز هم ادامه پیدا کند چون ما راهی بجز تداوم راه اصلاحات از طریق صندوق های رای نداریم و با توجه به تکثری که در جامعه ایران وجود دارد در هر شرایطی مجبور به ائتلاف هستیم . هیچ نیرویی به تنهایی نمی تواند بگوید که اکثریت جامعه ایران را به دنبال خودش دارد و ما مجبوریم در ائتلاف ها برای اداره کشور شرکت کنیم . اصلاح طلبان نیز با توجه به محدودیت هایی که برایشان به وجود آمده در روند اداره کشور به دنبال این هستند که حداکثر خواست عمومی تحقق پیدا کنند و تحقق خواست عمومی با تناظر از برخی خواسته های حداکثری ممکن میشود بنابراین ما ائتلاف حداقلی را بازهم باید در دستور کار قرار دهیم و فکر می کنیم اقای روحانی باز هم کاندیدای اصلاح طلبان خواهند بود و ما در این مسیر علی رغم همه انتقادهایی که به دولت روحانی و محافظه کاری اعضای کابینه اش و اختلاف نظرهایی که با برخی از اعضا کابینه داریم ما مجبوریم باز هم از وی حمایت کنیم .
تحولات مجلس دهم را چگونه ارزیابی می کنید، به نظر شما چرا فراکسیون امید در همه زمینه ها موفق عمل نکرد؟
در مورد فراکسیون امید باید به نحوه شکل گیری لیست های ائتلافی در زمان برگزاری انتخابات توجه کرد چون ما با حداقل اشتراکات و بر اساس شناخت حداقلی لیست ها را شکل دادیم تا مانع از حضور افراطیون رانت خوار ماجراجو در مجلس باشیم چون همه کار مجلس قبلی کارشکنی در کار دولت بود و ما برای اینکه چنین مجلسی شکل نگیرد ما مجبور بودیم براساس یک سری اشتراکات حداقلی عمل کنیم و طبیعی بود که برخی از این افراد بعد از انتخابات از ما فاصله بگیرند اما ما راهی جز این نداشتیم که لیست هامان را ببندیم تا جلوی افراطیون را بگیریم بنابراین اگر امروز انتقادی داریم باید قبلش به این توجه کنیم که لیست ها چگونه شکل گرفت و نکته بعدی اینکه اکثر کسانی که در فراکسیون امید هستند سابقه نمایندگی نداشتند و با زیرو بم های نمایندگی آشنایی ندارند ما امیدواریم با کسب تجربه این افراد در ماههای اولیه و باکمک فکری، دوستان باتجربه بیرون از مجلس به این دوستان نماینده می کنند فراکسیونی کار آمد شکل بگیرد و من مطمئنم که فراکسیون در سالهای آینده نقش بسیار پر رنگ تری در تحولات سیاسی ، تحــولات کشور و مجلس خواهد داشت.
از طرفی فراهم کردن شرایط برای کار عمومی آنها یک مقداری زمان بر خواهد بود و امروزه دوستان ما تلاش میکنند که نظم تشکیلاتی کاملی به فراکسیون بدهند و این کار اتفاق خواهد افتاد و من به آینده فراکسیون امید بسیار امیدوارم .چون اصلاحات مسیر گریز ناپذیر آینده کشور ایران است چه این اصلاح طلبان باشند چه کسان دیگری باشند و اصلاحات ملک پدری هیچ کسی نیست و هیچ کس نباید خود را بانی و در واقع تنها مالک اصلاحات بداند. اصلاحات یعنی حرکت برای اصلاح امور کشور از طریق روش های قانونی، مدنی، تدریجی اخلاقی و بدون داشتن هزینه ای برای عموم مردم و این مسیر ادامه پیدا خواهد کرد چه این اصلاح طلبان فعلی باشندچه نباشند و این مسیری است که شاید سالها طول بکشد تا به نتیجه برسد اما کم هزینه ترین و پر بازده ترین راه برای آینده کشور خواهد بود و حتما کسانی در میانه راه از طولانی شدن راه خسته خواهند شد اما ما گریزی از این نداریم که همین مسیر کم هزینه را برای آینده کشور ادامه بدهیم .
به نظر شما مهمترین دلایل اختلاف گروههای اصلاح طلب بخصوص در شهرستانها و استانهای دور از تهران چیست؟
دلایل این اختلاف بسیار زیاد هست که از حوصله این بحث خارج است اما یکی از مهمترین این موارد وجود فضای امنیتی اگر چه کمرنگ شده اما هنوز ادامه دارد اما اگر ما بتوانیم جلساتمان را به شیوه تشکیلاتی بدون ترس و واهمه برگزار کنیم و با نقد عمومی همراه باشیم شاید اختلافات کمتر شود اما فعلا فرصت این جلسات به طور کامل برای همه فراهم نشده و این یکی از دلایل اصلی تمام نشدن اختلافات است که البته برای همه شهرستان ها دلایل مختلفی وجود دارد ونمیتوان در مورد همه آنها حکم کلی داد.
به نظر شما علت ادامه تصدی مدیران ضعیف دولت قبل، در بدنه اصلی مدیریت های استانی چیست؟ و چرا با وجود گذشت سه سال از حضور یک دولت اصلاح طلب در کشور هنوز بسیاری از نیروهای فعال اصلاح طلب به بهانه های مختلف در حاشیه هستند؟
مجلس نهم فشار زیادی بر دولت وارد آورد که مدیران عوض نشوند و متاسفانه برخی از وزرای روحانی هم به این فشارهای تن دادند که باعث این مسائل شده که امروزه در کارآمدی دولت شبهه پیش آمده است که امیدواریم با تغییر نمایندگان و مجلس هر چه سریع تر مدیران ضعیف و ناکارآمد از دولت قبل که بدون صلاحیت در مناصب دولتی قرار گرفته اند تعویض شوند و نیروهای کارآمد جای آنها را بگیرند. که البته من معتقدم که بهترین و متخصص ترین افراد فعال در کشور نیروهای اصلاح طلب هستند چون حتی کمترین فساد در همه زمینه ها در بین نیروهای اصلاح طلب دیده شده است و این مایه افتخار ماست.
به نظر شما موانعی که در سال آتی دولت روحانی به آن روبه است و راه بروفت رفت از آن چیست؟
به نظر من مهمترین مشکل کنونی دولت روحانی کمبود شدید منابع مالی است و فشارهای سنگینی که برای بودجه های غیر معیشتی بر روی دولت است نیز جز مشکلات کنونی است هزینه های گزافی که خارج از دولت به او تحمیل می شود اما از او انتظار میرود با افزایش سطح کیفی مدیران دولت بتواند مشکلات مردم را حل کند و مشکلات مردم را علنی با مردم در میان بگذارد و ما انتظار داریم روحانی حداقل رئیس جمهور دو دوره ای باشد تا مردم به حداقلی از دستاوردهای دولت اعتدال برسند.
