چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۹  شماره ۱۲۶۱

طبیعت همچنان در آی سی یو

دکتر جعفر خوشروزاده

ویروس کرونا هر چند برای انسان ها مرگ به ارمغان آورد اما به طبیعت مسکنی موقتی برای زندگی تزریق کرد. با این حال هنوز حال طبیعت خوب نیست. دوست دلسوزم مهدی فرقانی پور، مدیرعامل موسسه دوستداران و حافظان طبیعت ساوه و زرندیه، که دلش برای طبیعت می تپد امر فرمودند که فلانی گاهی هم قلمت برای طبیعت و محیط زیست بچرخد. به دیده منت و حتما اطاعت می شود. اما علی الحساب و مقدمتا یادآوری کنم که معتقدم هر‌چه انسان از طبیعت دور شد، محیط زیست را نادیده گرفت مدنی الطبع شد و شهرنشینی را برگزید به همان میزان از اصل، جوهره و ذات خود فاصله گرفت و به تعبیر گرفتار غربت شد. روزگاری انسان در دامن طبیعت بدون اینکه خود بداند مفهوم خوشبختی، آرامش، رهایی و زیبایی و سلامت را در خالص ترین وجه آن درک می کرد. با نوای پرندگان بیدار می شد، با شُر شُر رودخانه ها و نجوای دل انگیز نسیم با برگ درختان زندگی می‌کرد و با صدای جیرجیرک و غوکان به خواب می‌رفت.
اما به میزان دور شدن انسان از طبیعت صدای آهن و بوق و آسمان خراش و دود و زباله او را از طبیعت که بهتر است بگویم اصالت خود دور کرد. فاجعه بار اینکه بشر فقط به طبیعت پشت نکرد بلکه بر روی این مهربان مادر خود که او را در دامن پرمهرش تیمار کرده بود، تیغ کشید. هوا و آب ها را آلوده کرد، کوه ها و دشت ها را تخریب نمود، گونه های گیاهی و جانوری بسیاری را منقرض کرد و جاهلانه صدها بی مهری دیگر در حق طبیعت روا داشت. اینک بار دیگر بشر دلتنگ طبیعت شده است و این موجود گرفتار در بند و اسیر دیوار و گچ و سیمان کاشی و آسفالت به طبیعت و بازگشت به دامن پر مهر آن می‌اندیشد.
شاید کمی دیر شده باشد. چرا که در نتیجه بی مهری و بی وفایی انسان، طبیعت و محیط زیست، نفس هایش به شماره افتاده و در حقیقت به بخش آی سی یو متتقل شده و با از دست دادن تعادل خود سویه قهرآمیزش را به بشر نشان می‌دهد. قائل بر این هستم که اگر تمام رهبران جهان همین امروز تمام توان و هزینه ای که برای رقابت و جنگ و اسلحه و خونریزی و مداخله و کشمکش صرف می کنند را با تلاش برای نجات طبیعت و محیط زیست جایگزین کنند، بازهم نجات زمین و طبیعت چندان آسان نخواهد بود. از این رو به عقیده من تک تک انسان ها در هر نقش، جایگاه و شغل و موقعیتی که هستند باید در کنار سه عنصر خوشبختی و رستگاری یعنی رضایت خدا، خلق خدا و رضایت خود، عنصر چهارمی را در نظر بگیرند و آن رضایت طبیعت و محیط زیست است. به بیان دیگر قبل از هر کاری از خود بپرسیم این عمل من در کنار اثری که بر رضایت خود، خدا و خلق خدا دارد، چه تاثیری بر حفظ و یا نابودی محیط زیست و طبیعت برجای خواهد گذاشت. تنها در این صورت است که می‌توان به نجات خانه کوچکمان زمین امیدوار باشیم و بس.