شنبه ۲۷ دی ۱۳۹۹  شماره ۱۳۷۳

تحلیل فنی بازی آلومینیوم اراک و گل گهر سیرجان در هفته یازدهم لیگ برتر فوتبال کشور

صرفا جهت یک امتیاز

مهرداد یاری

بر خلاف تمام بازی های پیشین، آلومینیوم در این دیدار با هدف کسب مساوی وارد میدان شده بود و انصافا هم گرفتن حتی یک امتیاز از گل گهر سیرجان می تواند اتفاق خوبی باشد تیمی که در این فصل با تکیه بر کادر فنی خوب و بازیکن های با کیفیتی که دارد توانسته نتایج بسیار خوبی گرفته و در میان بالانشین های جدول نیز قرار بگیرد. شاید این از آینده نگری خطیبی بود که در بازی ظهر جمعه ترجیح داد تیمش را طوری هدایت کند که بازی هوادار پسند را کنار گذاشته و هر جور شده از این دیدار یک امتیاز بگیرند به این ترتیب آلومینیوم در بازی با شش بالانشین جدول توانسته شش امتیاز بگیرد این نکته نشان از وضعیت روحی و ذهنی مطلوب این تیم تازه لیگ برتری شده دارد که حتی در برابر تیم های خوب نیز می تواند امتیاز بگیرد. آلومینیوم همچون گذشته با سیستم ۲-۴-۴ لوزی وارد بازی شد با این تفاوت که نسبت به بازی های گذشته دیگر خبری از محمد علینژاد و دیگـــر بازیکن های سرعتی و تکنیکی در راس هافبک ها نبـــود و میثم مجیدی در آن منطقه از میدان بازی می کرد همچنین در خط حمله نیز سعید باقرپسند جای خود را به میثم آقایی داده بود این دو تغییر به قدری تاثیرگذار بودند که به شکل واضحی باعث تغییر نوع بازی آلومینیوم شده بود حضور میثم مجیدی در پست هافبک پشت مهاجم در حالی که او یک مدافع چپ تخصصی است تصمیم عجیبی بود که خطیبی گرفت هر چند در طول فصل جاری خطیبی بارها چنین تصمیماتی گرفته که اغلب هم نتایج مثبتی داشته است حضور میثم مجیدی باعث شده بود که آلومینیوم در فاز دفاعی برتری عددی داشته باشد و سرعت بازگشت بازیکن ها از حمله به دفاع را نیز افزایش داده بود اما همین بازیکن در فاز تهاجمی پاشنه آشیل تیم بود و به هیچ عنوان نمی توانست به تیم کمکی بکند او هم سرعت و هم تکنیک لازم برای بازی کردن در پست های هجومی را ندارد به همین دلیل هرگز نتوانست از پس مدافعین پر تعداد و هوشیار گل گهر بر بیاید از طرفی بازی کردن میثم آقایی پا به سن گذاشته و کُند در خط حمله نیز باعث شده بود که تمام بار هجومی تیم روی دوش حامد پاکدل قرار بگیرد و نهایتا کم تعداد بودن و نبود خلاقیت و تحرک مناسب در فاز هجومی باعث شد که آلومینیوم در این دیدار حتی یک موقعیت مناسب نیز نتواند، بسازد. از طرفی ناهماهنگی آقایی و مجیدی با بقیه اعضای تیم و نامشخص بودن محدوده حرکتی آنها باعث به هم ریختگی نظم بازی آلومینیوم شده بود به گونه ای که گاهی حتی نمی شد تشخیص داد آقایی یک مهاجم است یا هافبک؟ مجیدی یک هافبک هجومی است یا یک هافبک دفاعی؟ حتی در یک صحنه در ابتدای نیمه دوم آقایی تا خط دفاع عقب آمد و جای هوشمند در دفاع آخر را گرفت هر چند عملکرد میثم آقایی در دو صحنه به گونه ای بود که نمی توان به راحتی از آن ها گذشت قیچی برگردونی که آقایی در دقیقه ۲۲ از پشت محوطه جریمه زد اگر زاویه مناسبی داشت و مستقیم آنجایی که حقیقی ایستاده بود نمی رفت قطعا می توانستیم شاهد یک گل زیبا و به یاد ماندنی باشیم همچنین شوت پر قدرت و دیدنی که در دقیقه ۸۵ زد هم اگر با واکنش تماشایی حقیقی همراه نشده بود قطعا به گلی زیبا ختم می شد. این دو صحنه به خوبی نشان دهنده استعداد و توانایی های آقایی بودند اما او باید بداند که وقتی سن بالا می رود دیگر مثل گذشته نمی شود چابک و سریع بود کُند بودن آقایی عامل بسیار مهمی در نیمکت نشینی های اوست حتی حفظ توپ آقایی نیز مطلوب است اما به اندازه ای نیست که بشود او را به کسی مثل باقرپسند ترجیح داد همین وضعیت نیز درمورد مجیدی حاکم است او بر خلاف روزهای اوجش، بازیکن کند و کم دقتی شده که همین مسئله او را به سمت نیمکت نشینی سوق داده است به عقیده نگارنده اگر این دو بازیکن سطح تمرینات خود را بالا برده و تن به شرایط سخت تری در تمرینات بدهند قطعا می توانند جز بازیکن های قابل اتکا و تاثیرگذار تیم در زمین بازی باشند به طور مثال کسانی مانند سید جلال حسینی، قاسم حدادی فر، مسعود شجاعی و … با وجود سن بالا توانسته اند به هر شکل ممکن و با وجود سختی های موجود، انگیزه خود را حفظ کرده و همچنان به عنوان بازیکن هایی تاثیرگذار بدرخشند اما گویا مجیدی و آقایی با وجود سن و سال کمتر نسبت به کسانی که نام بردیم تا حدودی انگیزه خود را از دست داده اند.
مشکل بعدی که باعث شد آلومینیوم در این دیدار نتواند کیفیت همیشگی اش را به نمایش بگذارد از دست دادن میانه میدان بود هافبک های گل گهر با دوندگی، جنگندگی و سرعت بیشتر تقریبا در تمام دقایق بازی توانستند برتری خود را به هافبک های آلومینیوم دیکته کنند‌. لو دادن بیش از حد توپ در میانه میدان و همچنین ضعف در گردش و حفظ توپ به وضوح نشان می داد که گره بزرگی به کار هافبک های آلومینیوم خورده است.
در طرف مقابل همان گونه که پیش تر گفتیم تیم گل گهر با توجه به امکانات بیشتر و بهتری که نسبت به آلومینیوم در اختیار داشت مدام سعی می کرد راهی برای رسیدن به دروازه آلومینیوم پیدا کند آن ها بارها تلاش کردند که با عبور دادن توپ از عمق دفاع آلومینیوم مهاجم های شان را صاحب موقعیت کنند اما برتری عددی آلومینیوم در خط دفاعی هیچ گاه اجازه خلق موقعیت به آن ها را نداد از طرفی سیرجانی ها با ایجاد تنوع در ارسال های خود و همچنین گه گاهی با تغییر الگوی حرکتی مهاجم ها در هنگام ارسال ها قصد داشتند مدافعین آلومینیوم را فریب داده یا دچار اشتباه کنند اما باز هم در بیشتر صحنه ها این مدافعین آلومینیوم بودند که هوشیاری خود را حفظ کردند هر چند اگر بی دقتی داور نبود و پنالتی رخ داده در محوطه جریمه آلومینیوم را اعلام می کرد شاید گل گهری ها به آنچه می خواستند، می رسیدند. تقابل خط دفاع آلومینیوم با مهاجم های سر زنی مثل منشا و شاکری و دیگر بازیکن های سر زن گل گهر محک بسیار جدی برای آلومینیوم بود تا در تقابل با تیمی که روی هوا و در ارسال ها توانایی زیادی دارد خود را بیازماید و نکات جدیدی بیاموزد. نکته منفی در خط دفاعی آلومینیوم همان مشکل همیشگی یعنی فشار نیاوردن به بازیکنی است که در موقعیت شوتزنی قرار دارد در لیگی که خلاقیت و تاکتیک تیم هایش بالا نیست شوت زدن پس از ارسال از جناحین دومین عامل برای به گل رسیدن تیم ها است هیچ گاه در هیچ صحنه ای به هیچ بازیکنی نباید اجازه داد که با خیال راحت و تمرکز بالا شوت زنی کند. بازی ظهر جمعه به اندازه ای کم فراز و نشیب و کم اتفاق و معمولی بود که به سختی می توان درمورد مسائل فنی آن صحبت کرد البته ویژگی بازی هایی که یک تیم در آن می خواهد صرفا دفاع کند و به مساوی برسد و تیمی که نمی تواند از پس مدافعین حریف بر بیاید چیزی جز این هم نمی شود اما نکته جالب توجه درمورد بازی آلومینیوم تعویض هایی بود که از دقیقه ۸۵ به بعد انجام دادند با ورود علینژاد، باقرپسند و نوری در همان چند دقیقه کوتاه به یکباره سرعت گردش توپ و حفظ آن به سود آلومینیوم افزایش یافت تکنیک و حفظ توپ و تحرک علینژاد در همان چند دقیقه هم قابل توجه بود و شاید اگر بازی ۵ دقیقه دیگر ادامه داشت حتی چند موقعیت گل هم می توانستند ایجاد کنند این همه تفاوت نشان می دهد که خطیبی خوب می دانسته است از این بازی چــه می خواهد.
در بازی با گل گهر با وجود آنکه خط حمله آلومینیوم بر خلاف بازی های گذشته، خلوت و کم تعداد بود باز هم حامد پاکدل با تحرک و سرعت فراوان و پرس های شدید خود شور و هیجان را در فاز تهاجمی این تیم حفظ می کرد و حتی تک نفره نیز برای مدافعین گل گهر خطرناک بود انگیزه ی بالای این بازیکن بسیار جذاب است اگر قرار باشد پاکدل همچنان به روند درخشش خود ادامه دهد بی شک نگه داشتن او در تیم برای فصل آینده کار بسیار مشکلی خواهد بود چنین بازیکن با کیفیتی حتما مشتری های زیادی خواهد داشت تیم آلومینیوم از داشتن چنین بازیکنی قطعا بسیار خوشحال است. در دورترین فاصله از حامد پاکدل، حسین پورحمیدی در خط دروازه امروز دو خروج اشتباه داشت که اگر با اندکی بدشانسی هم همراه می شد احتمالا دو گل بد ‌دریافت می کرد البته عملکرد پورحمیدی طی چند هفته ای که در ترکیب آلومینیوم بازی کرده بـــه اندازه ای خوب بوده که بابت این دو خروج ناموفق کسی به او خیلی خرده نگیرد اما پورحمیدی دروازبان جوانی است که نشان داده استعداد فراوانی دارد او اکنون سر یک دو راهی قرار دارد او یا روز به روز پیشرفت کرده و بیشتر می درخشد و یا اینکه برای همیشه پشت سر چند دروازبان درجه یک لیگ می ماند و یک دروازبان معمولی می شود. اگر احساسی نشده باشیم او همین حالا هم می تواند به تیم ملی دعوت شود اما اگر قرار باشد نا مطمئن عمل کند و گه گاهی اشتباهاتی داشته باشد بعید به نظر می رسد که روزی بتواند خود را در تیم ملی ببیند.