پنجشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۹  شماره ۱۲۹۱

چه باید کرد تا کرونا جان ما را نگیرد؟

شبح مرگ

هادی انصاری

با بررسی روند مرگ ناشی از کرونا در کشور متوجه می شویم که از تاریخ پنجم خرداد ماه با ثبت تعداد کمترین مرگ روزانه (۳۴ نفر) منحنی مجددا افزایشی شده، به طوری که در روزهای اخیر شاهد افزایش پلکانی مرگ و ثبت رکورد بیشترین مرگ روزانه (۱۶۲ نفر در نهم تیرماه) بوده ایم. متاسفانه تخمین زده می شود در صورت تداوم روند فعلی در طی هفته های آینده با افزایش چشمگیر تلفات ناشی از بیماری مواجه خواهیم بود. از ابتدای همه گیری کرونا تا کنون یادداشت های مکرری را در کانال تلگرامی خود و نیز در فضای مجازی در این خصوص منتشر کرده ام که سه گزارش آنها، مربوط به پیش بینی روند بیماری در کشور بوده و خدا را شاکرم که تاکنون این برآوردها صحیح بوده اند. اما آرزو می کنم این یکی اصلا محقق نشود. مطمئن هستم که شما و تمامی خوانندگان این سطور نیز چنین تمنایی دارید. اما چــه می توان کرد؟
هشتم فروردین ماه در مطلبی که در این راستا منتشر گردیده بود، با وجود آنکه اپیدمی هنوز گسترش زیادی در آمریکا نیافته بود و تعداد مرگ های ناشی از بیماری در آن کشور حدود ٢١٠٠ نفر بود، یک موسسه بین المللی آمریکایی برآورد کرده بود که اگر مردم آمریکا از دستورات بهداشتی به جدیت پیروی کنند تا چهار ماه بعد (یعنی چند روز قبل) ٨١٠٠٠ مرگ در کشور به وقوع خواهد پیوست. در حالی که کل مرگ از ۱۹ – COVID در جهان تا آن تاریخ ٢٣٠٠٠ نفر بود. باور این مطلب دشوار می نمود.
اما چه شد؟ شاهد بودیم که آمریکایی ها به خوبی از این پروتکل ها تبعیت نکردند و تا کنون بیش از ۱۳۱ هزار نفر از شهروندان خود را از دست داده اند. حال این موسسه پیش بینی کرده است که در صورت تداوم روند جاری در ایران، تا اواسط مهرماه ، مرگ ناشی از کرونا در کشور به ۵۱ هزار نفر (یعنی پنج برابر تعداد فعلی) خواهد رسید.
همچنین برآورد شده است که در صورت مراعات نکات بهداشتی توسط عموم شهروندان به ویژه استفاده از ماسک این تعداد به مقدار قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
اگرچه در مورد آینده، روند اپیدمی ها را هیچ گاه با قاطعیت نمی توان سخن گفت اما من با شناختی که از این منابع علمی داشته و از نظر علمی تا کنون تمامی پیش بینی های او تقریبا دقیق بوده است از این رو معتقدم این هشدار جدی و غیر قابل اغماض است.
بزرگترین پاندمی قبلی تا پیش از کرونا مربوط به بیماری آنفلوانزای سال ١٩١٨ میلادی است. این همه گیری از بسیاری جهات به کرونا شبیه و نگران کننده است. موج اول آنفلوانزای آن سال در اواخر زمستان تا اوایل تابستان به وقوع پیوست. از اواسط تابستان سال یاد شده، موج دوم شدید و اصلی بیماری آغاز شد. آمار دقیقی از تلفات آن پاندمی در دست نیست اما می دانیم که حدود ۵٠ تا ١٠٠ میلیون نفر در دنیا، در طی هفته های بعدی از میان رفتند.
در حالیکه تا پیش از این و در آغاز گسترش بیماری کرونا در کشور، هموطنان از ضوابط پیشگیری از کرونا به خوبی پیروی می کردند .
متاسفانه اکنون در وضعیتی هستیم که در طی چند هفته گذشته پیروی از این نکات به حداقل رسیده است. علاوه بر این، به عنوان یک عضو کوچک از جامعه پزشکی گواهی می دهم که کادردرمانی و بیمارستان ها تاکنون فشار وحشتناکی را متحمل شده و بیم آن می رود که دیگر توان مدیریت این همه بیمار را نداشته باشند.
ما در این پنج ماه بیش از یکصد نفر از پزشکان وکادر درمانی کار آزموده خود را از دست داده ایم. آیا می توانید تصور کنید که یک پزشک، چه سرمایه ای برای این مرز و بوم بشمار می آید؟ آیا تاکنون فکر کرده اید که پزشکان، چند در صد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند؟
تعدادی در حدود ۱۱۷ هزار پزشک و متخصص در رشته های مختلف داریم که به هشتاد میلیون نفر از هموطنان خود، خدمت ارائه می دهند. یعنی هر پزشک به طور نسبی در خدمت هفتاد هزار نفر می باشد. با این شمارش تقریبا با از دست دادن این مرزداران بهداشتی کشور، یک میلیون نفر از هموطنان ما از نعمت خدمات بهداشتی محروم گردیده اند. لطفا درنگ نموده و به خود و دیگر هموطنانمان رحم کنیم.
به راستی ما را چه شده است؟ گویی خسته شــده، بریده ایم و تاب این همه مشکلات را نداشته و به اشتباه فکر می کنیم که می توانیم با کسب فرم خفیفی از بیماری، از شر آن خلاصی یابیم. اما اگر به فکر خودمان نیستیم باید به پدر و مادرانمان، سالمندانمان، بیمارانمان و سایر هموطنانمان رحم کنیم. کار خیلی پیچیده ای هم نیست.
آنچه که هر کدام از ما می تواند انجام دهد: رعایت نکات پیشگیری مشتمل بر شستشوی مکرر دست ها، استفاده از ماسک، اصول بهداشت تنفسی در هنگام عطسه و سرفه، رعایت فاصله گذاری اجتماعی، اجتناب از شرکت در اجتماعات، به مسافرت نرفتن، حضور بیشتر در خانه و عدم خروج غیرضروری از خانه، جداسازی بیماران، مراعات اصول قرنطینه در صورت تماس نزدیک با بیماران و تشکیل کمپین های بهداشتی، در گذر از این بیماری کمک کنیم.
شخصیت های تاثیر گذار در جامعه ، باید به میدان آمده و با استفاده از اعتبار خود، در جامعه و فضای مجازی و دنبال کننده های خویش بخواهند تا همکاری کنند. مراجع شیعه و علماء، باید همکاری کنند و از مومنان و ملت بخواهند تا به نکات فوق توجه کنند. البته دولت نیز وظایف متعددی دارد که در این راستا بدان نمی پردازم و تنها اشاره می نمایم که ضوابط قانونی وشدت در بکار بردن مردم از ماسک و فاصله بهداشتی را قانونی کرده و برای ساده اندیشان، پیگرد وضع نمایند.
جان کلام آنکه، در وضعیت خطیری هستیم. در روزهای آینده کرونا قصد دارد تا به زندگی ما، خانواده مان، دوستان و نزدیکانمان و سایر شهروندان این مرز و بوم بتازد. در شرایطی که رعایت مقررات بهداشتی در جـامعه بــه پایین ترین میزان خود رسیده، از همین امروز با رعایت برخی نکات پیشگیری، مطمئنا می توانیم این روند را تغییر دهیم.
به قرآن کریم رجوع کنیم که می فرماید: إنً الله لا یُغیًر ما بقوُمٍ حتًی یغیًروا ما بأنْفُسِهِمْ «خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر آنکه آنان آنچه را که در خودشان است تغییر دهند.» سلامتی شما، آرزوی قلبی ما است و سلامتی در آحاد هر خانواده، معادل سلامتی جامعه، بشمار می آید. به امید همکاری شما هموطنان عزیز.