چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰   شماره ۱۴۷۳

گفتگو با علی اصغر یوسفی عکاس موفق اراکی که توانست رتبه اول جشنواره بین المللی عکس هنر برای اوتیسم آمریکا را بدست آورد

روایتگر زیبایی ها

مریم رسولی

هنر عکاسی به عنوان یکی از هنرهایی که به ثبت وقایع می پردازد در همه جای جهان کاربرد داشته است، این هنر روی موضوعات واقعی تمرکز کرده و عکاس ها با رعایت اصول این هنر را انجام می دهند. همچنین باید این عکس ها دارای ویژگی هایی باشند که باعث جذب بیننده شوند و مفاهیم مورد نظر در ذهن عکاس را برسانند.
عکس به عنوان یک سند پر ارزش در درون خود رازها و اسرارى را نهان می کند که هر بیننده و اهل تحقیق، با اندکی دقت و تأمل در کادر، رنگ، فرم و قالب عکس، به پیام و تأثیر آن پى مى برد. عکس به عنوان یک سند قابل استناد و گاه در مواقعى خود به تنهایى پاسخگوى بخش عمده اى از سوال ها بوده و روشنگر نکات تاریک تاریخ است، پیام هاى اجتماعى، سیاسى، اوضاع اقتصادى، فرهنگ عامه، آداب، رسوم، عقاید، موقعیت هاى جغرافیایى و بسیارى دیگر را دربر دارد. تمامى این اطلاعات در قالب و مفهومى به نام عکس پدیدار و هویدا مى شود و در واقع نگاه محقق و منتقد، پیام هایى را ادراک و برداشت مى کند که ثبت و ضبط شده و کمتر مى توان برداشتى دیگر و یا به قولى دید سیاه و سفید تاریخى در عکس متصور شد، عکاسی به واژه ای گفته می شود که خدمات تصویری عرضه کرده و تصویر را در ذهن انسان تداعی می کند. هنری بسیار ظریف و حساس و دقیق است که در آن می توان چیزهایی از قبیل اتفاقات لحظه ای، مناظر زیبای طبیعی و سایر صحنه هایی را که چشم می بیند، عینا بدون کم و کاست ثبت کرد. عکاس می تواند اتفاقات لحظه حساس زندگی را همیشگی و جاودانه سازد، در واقع می توان گفت یک میراث گران بهایی است که از نسل برای نسل های دیگر به صورت زنده و واقعی باقی خواهد ماند، عکس ها همیشه حرفی برای گفتن دارند و بدون هیچ واسطه ای چیزی را حکایت می کنند، چگونگی تعبیر و برداشت حرف اصلی یا پیام هر یک از عکس ها به مخاطب بستگی دارد که با چه انگیزه ای از عکس ها استفاده می کند، به تعبیر خیلی از بزرگان، عکاسی هنر خلق تصاویر از طریق ثبت انوار می باشد. لغت فتوگرافی هم دقیقا به همین موضوع اشاره دارد، البته نباید فراموش کرد که هنر عکاسی، نیازمند ذوق، اشتیاق و روحی تازه است تا بتوان در آن درخشید و بهترین لحظات را ثبت نمود.
علی اصغر یوسفی عکاس جـــوان و مطـرح اراکی به تازگی موفق بــه کسب رتبه اول در جشنـــواره بین المللی عکس هنر آمریکا شده است، به همین بهانه با وی به گفتگو نشستیم.

علی اصغر یوسفی که فارغ التحصیل رشته کارگردانی سینما است و چند فیلم کوتاه ساخته است، از سال ۱۳۹۱ رو به رشته عکاسی آورده و از سال ۹۳ به صورت جدی عکاسی را دنبال کرده است.
او در این مدت، در جشنواره های مختلف عکاسی شرکت کرده و موفق به کسب مقام هایی در چندین جشنواره ی ملی و بین المللی شده است. وی در حال حاضر مشغول کار خبری بوده و به عنوان عکاس خبرنگار با خبرگزاری صداوسیما همکاری می کند.
یوسفی در این باره اظهار کـــرد: اولین جشنواره بین المللی هنر برای اوتیسم (art for autism) توسط بنیاد احساسات فرهنگی (Cultural Emotions Foundation) کشور آمریکا در دو بخش اوتیسم و زنان (بزرگداشت پرفسور مریم میرزاخانی) برگزار شد.
وی تصریح کرد: در بخش اول به زندگی افرادی که دچار اوتیسم هستند، پرداخته شد و در بخش زنان هم، در بزرگداشت پرفسور مریم میرزاخانی، به زنانی که در هر شرایط و با هر محدودیتی حرکت های رو به جلو و تلاش های امیدوار کننده دارند، می پرداخت.
وی افزود: بنده در بخش زنان، با عکس خانمی که در دوران همه گیری ویروس کرونا و ممنوعیت تجمع در اماکن سربسته برای مطالعه از یک کتابخانه سیار در خیابان مجاور پارک استفاده می کرد، موفق شدم جایزه اول این جشنواره را کسب کنم و عکاس کشور ترکیه مقام دوم و عکاسی از کشور هند مقام سوم این جشنواره را به دست آوردند.
یوسفی در خصوص سبک عکاسی مورد علاقه اش گفت: سبک عکاسی مورد علاقه ام، عکاسی مستند اجتماعی بوده و در حال حاضر هم در زمینه عکاسی مستند اجتماعی و مردم نگاری فعالیت می کنم، در کل می توان گفت، من به روایت زندگی و دغدغه های انسان ها علاقه ی زیادی دارم و سعی می کنم به مسائل روز جامعه پرداخته و ابعاد مختلف زندگی و جامعه را روایت کنم.
وی در اشاره به بازخورد منفی برخی از مخاطبان گفت: فعالیت در رشته های هنری، به خصوص در اوایل فعالیت به دلیل تجربه و دانش کم، بسیار سخت و ممکن است شما پس از تلاش های بسیار نتایج و ثمر کمی ببینید و همین امر ممکن است شما را سرخورده کند و یا اینکه دیگران واکنش های منفی به کارهای شما و یا کل فعالیت شما داشته باشند.
وی افزود: من در برابر واکنش های منفی، هر روز مصمم تر شده و تلاشم را برای رسیدن به حدی متعالی بیشتر کرده ام، از نظر من هر انسانی می تواند، با دانش و تلاش، همه منتقدان را به تحسین وادار کند.
یوسفی اظهار کرد: عکاسی هنر عجیبی است، به انسان اجازه می دهد در هر غالب و در هر محیطی که بتواند حضور داشته و تجربه های نابی را کسب کند، می تواند وارد زندگی اشخاص بسیاری از طبقات مختلف اجتماعی شده و از نگاه آنها زندگی را ببیند و به نوعی عکاسی شاید به دلیل ماهیتی که دارد به شما کمک می کند عمیق تر ببینید و بهتر درک کنید.
وی در ادامه گفت: برای رسیدن به یک عکس خوب به درک و شناخت کافی از سوژه نیازمند هستیم، برای رسیدن به این شناخت لازم است با سوژه ارتباط برقرار کنیم تا از سمت سوژه هم پذیرفته شویم، لازمه ی به وجود آمدن این پذیرش، ایجاد حس امنیت و آرامش از سمت عکاس و جلب اعتماد سوژه بوده که این امر با تعامل، گفتگو و ایجاد ارتباط میسر است و در غیر این صورت عکس مصنوعی شده، روح ندارد و یا در بهترین چون فقط به ظاهر صوری سوژه پرداخته شده است، حالت عکسی ساده خواهد شد که عمق ندارد.
وی افزود: واقعیت این است که وقتی سوژه به عکاس اعتماد می کند، از واقعیت های پنهان آن مطلع شده مسائل مربوط به آن را عمیق تــر درک می کنیم و در نتیجه اثری تولید می شود، که دارای روایت لایه های زیرین زندگی بوده و مخاطب هم اثر را بهتر درک کرده و به لحاظ حسی ارتباط بهتری با آن برقرار می کند.
یوسفی در خطاب به مسئولان مربوطه یادآور شد: بنده دبیر دو دوره جشنواره ملی عکس تالاب و کویر میقان در اراک بوده ام، این جشنواره به شدت پتانسیل تبدیل شدن به یک جشنواره معتبر زیست محیطی در سطح کشور و بین المللی را دارد، امامتاسفانه حمایتی نمی شود، امیدوارم روزی رسد که شــاهد بی مهری و کم لطفی مسئولین شهر اراک نسبت به هنرمندان نباشیم و حمایت یا همراهی حداقلی با آنان داشته باشند، استان مرکزی و شهر اراک با توجه به اینکه جزو شهرهای صنعتی و پردرآمد ایران است، اما اکثر اوقات هنرمندان شهر در فعالیت های تاثیر گذار فرهنگی و هنری نیازمند رقم ها و امکانات ناچیزی هستند که در آن حد هم متاسفانه حمایت نمی شوند، بی اغراق می گویم که در طول چندین سال فعالیت فرهنگی و هنری و کسب جوایز متعدد ملی و بین المللی تا به حال از سوی هیچ مسئول یا نهاد دولتی و فرهنگی حمایت جدی نشده ام، انگار نه انگار که ما هنرمندان این شهر هستیم و به نام این شهر فعالیت و افتخار آفرینی می کنیم، امیدوارم بلاخره روزی مسئولین این غفلت ها و بی توجهی های خود را کنار گذاشته و کمی دغدغه مند تر از پیش به مسائل فرهنگی و هنری توجه کنند.
وی در پایان ادامه داد: قصد دارم، روایتگر زیبایی های کشورم و دغدغه های هموطنانم باشم، قصه های ناب زندگی مردم و جامعه را روایت کنم، برای تمام هنرمندان این شهر، آرزوی موفقیت و برای مردم کشورم آرزوی آرامش دارم.