سه شنبه ۲۸ دی ۹۵ شماره ۵۰۸
داود حشمتی.روزنامه نگار
یک تحلیلگر ارشد اقتصادی در گفتوگویی به «دبه کردن روسیه در همکاری بانکی با ایران» اشاره کرد و از فعالیت شدید لابی صهیونیستی علیه ایران در آمریکا و روسیه مواردی را برشمرده است. مهرداد عمادی در گفتگوی خود با ایلنا به دو موضوع مهم اشاره میکند. اول: سفر مهم هیات اسرائیلی به مسکو که قرار بود دو روزه به اتمام برسد اما چهار روز به طول انجامید. دوم: عدم همکاری بانکی روسیه با ایران». این تحلیلگر معتقد است که آمریکا روسیه را تحت فشار قرار میدهد تا در مقابل برداشته شدن تحریمهای این کشور رفتارش را در قبال سوریه، یمن و ایران، تغییر دهد. او گفته: «آقای پنس معاون ترامپ با مقامات روسیه صحبتهایی کرده مبنی بر این که اگر روسها در سه پرونده با آمریکا همکاری کنند تمام تحریمهای غرب و آمریکا علیه روسیه لغو خواهد شد.» به اعتقاد عمادی لغو تحریمها برای روسیه بسیاری پراهمیت تر از متحد ماندن با ایران است. همچنین او به اسحاق بن اسرائیل که یکی از مقامات ارشد بانکی اسرائیل اشاره میکند که پس از روی کارآمدن ترامپ مشغول فعالیت علیه ایران و تغییر در وضعیت تحریمهاست. عمادی همچنین از به سفر مهم مقامات اسرائیل به روسیه اشاره کرده میگوید: «یک هیات عالی رتبه اسرائیلی سه ماه پیش به مسکو رفت و در حالی که قرار بود دو روز بمانند چهار روز در آنجا ماندند. همه اینها برای هماهنگی پروژه تشدید تحریمها علیه ایران است و ما از آخر آوریل شاهد آن خواهیم بود.» نگرانی از رفتار روسیه همیشه وجود داشته و بدعهدیهای این کشور و وجهه المصالحه قرار گرفتن ایران در میان روسیه و آمریکا در موارد مختلف قابل مشاهده است. از جمله این موارد خودداری روسیه از تحویل سامانه اس ۳۰۰ به ایران بود. اما در عین حال نمیتوان گفت که روسیه ایران را به طور کامل از دست خواهد داد. از همین رو نگارنده (در این مقطع زمانی)، نه با سرایندگان شعار «سفارت روسیه لانه جاسوسیه» موافق است و نه با «بزک کنندگان چهره روسیه در داخل». روسیه در راستای منافع ملی خودش اقدام میکند و البته نگرانی از رفتارهای آن برای هر دولتی باید وجود داشته باشد. به علاوه عمادیاز «دبه کردن مالی» روسیه خبر میدهد که پیشتر در ایران به آن توجهی نشده است. او گفته: «در زمان احمدینژاد یک قرارداد بین بانکهای مرکزی ایران و روسیه بسته شد که بر اساس آن ۵۰ درصد سپردههای ایران که به صورت ارزهای گوناگون در مسکو بود تبدیل به روبل شود اما وقتی ما احتیاج به این پول داشتیم روسها دبه در آوردند و از پرداخت آن به ایران خودداری کردند.» صرفنظر از این بدعهدی روسیه علیه ایران، میتوان پرسید: حجم این قرارداد مالی چند میلیارد دلار بود؟ این داراییها در پسابرجام در چه وضعیتی به سر میبرد؟ آنها که مرتبا به دولت در مورد عدم تاثیرگذاری برجام و بازنگشتن دارایی های بلوکه شده سخن میگویند، از این ارقام هم اطلاع دارند؟ آیا روسیه آنها را به ایران باز گردانده است؟