دود از کنده بلند می شود

سه شنبه ۱۴ تیر ۱۴۰۱  شماره ۱۵۸۳

حسین عسگری دوچرخه سوار مطرح خمینی در سن ۴۷ سالگی بار دیگر قهرمان ایران شد

رکابزن ۴۷ ساله شهرخمین قهرمان تایم تریل دوچرخه سواری ایران شد تا بار دیگر نام حسین عسگری ورزشکار شایسته استان مرکزی در دوچرخه سواری کشور بدرخشد.
عسگری که سال ها در سطح اول دوچرخه سواری ایران و آسیا افتخارآفرینی کرده و سابقه چند المپیک را در کارنامه دارد، با پیگیری مستمر تمرینات خود نشان داد که با وجود قرار گرفتن سنش در اواخر دهه پنجم، توان رقابت با بهترین های دوچرخه سواری ایران را دارد.
در دومین روز از مسابقات دوچرخه‌سواری جاده قهرمانی ایران، رقابت ماده تایم تریل انفرادی برگزار شد و در پایان، عنوان قهرمانی به یک رکابزن ۴۷ ساله رسید.
این مسابقه با حضور ۲۶ رکابزن از ۲۲ استان در جاده کمربندی شمالی فرودگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) برگزار شد و رکابزنان در مسیری به مسافت ۳۰ کیلومتر رقابت کردند.
در پایان، حسین عسگری رکابزن با سابقه ایران که ۴۷ ساله است، توانست قهرمان شود و بهنام آرین و امیرحسین جمشیدیان مقام های دوم و سوم را از آن خود کردند.
روز گذشته بهنام خسروشاهی در استقامت جاده توانست مدال طلای این رشته را از آن خود کنند.

***

حسین عسگری در سال ۱۳۵۴ در روستای مجدیان واقع در هفت کیلومتری خمین در خانواده هفت نفره به دنیا آمده است و در رشته علوم انسانی آموزشگاه شهید مصطفی خمینی تحصیلات دوران متوسط را به پایان رسانده است. برادرش احمد از مشوقین اصلی فعالیت وی در رشته دوچرخه سواری بوده و حضور در تیم ملی را با شرکت در مسابقات دوچرخه سواری آموزشگاهی شروع کرد.
در سال ۶۹ با دوچرخه معمولی درمسابقات آموزشگاهی در سال سوم راهنمایی عنوان قهرمانی در ردهای شهرستانی استانی و کشوری را به دست آورد. در سال ۱۳۷۳ با تشویق و حمایت برادرش برای نخستین بار دوچرخه کورسی به مبلغ ۵۰۰ هزار ریال خریداری و با آن در مسابقات شرکت کرد.
عسگری در طول سال ها حضورش در رقابت های دوچرخه سواری بارها موفق به کسب مدال در مسابقات دوچرخه‌سواری قهرمانی ایران شده است. البته دوران فعالیت های ورزشی وی بدون حاشیه هم نبوده است. وی در سال ۱۳۹۵ متهم به دوپینگ در مسابقات انتخابی المپیک شد، هر چند عسگری ادعا کرد به دلیل استفاده از دارو برای درمان آسیب دیدگی‌اش تست دوپینگش مثبت شده اما فدراسیون پزشکی ورزشی مدارک او را قبول نکرده است.
ملی‌پوش سابق دوچرخه سواری درباره رسانه‌ای شدن محرومیت در آن سال گفت: اصل ماجرا در مورد مثبت شدن دوپینگ من چیز دیگری است. پس از اینکه توانستم سهمیه المپیک را بگیرم دچار آسیب دیدگی شدم و چون مجبور بودم همراه تیمم در تورهای آسیایی هم شرکت کنم، آسیب دیدگی‌ام بدتر شد. از این رو مجبور به استفاده از دارو شدم. وی ادامه داد: حتی پزشکم نامه و مدارک موجود را ارائه کرد که داروها را برای درمان آسیب دیدگی‌ام تجویز کرده و من باید آن‌ها را مصرف می‌کردم. به دلیل مصرف همان داروها نیز تست دوپینگ من مثبت اعلام شد. پس از آن مدارک پزشکی را به فدراسیون پزشکی ورزشی ارائه کردم اما قبول نکردند.
عسگری همچنین گفت: از این رو نتوانستم به المپیک بروم. از آنجا که قبلا گفته بودم تا المپیک ورزش قهرمانی را دنبال می‌کنم بنابراین دیگر دنبال این نبودم که بخواهم درخواست استیناف بدهم.
او در مورد علت اینکه پس از گذشت حدود یک سال و نیم درخواست استیناف داده است، تصریح کرد: زمانی که بحث سرمربی‌گری در تیم ملی دوچرخه‌سواری پیش آمد، تصمیم گرفتم که درخواست استیناف بدهم تا مسئله من دوباره مورد بررسی قرار بگیرد چرا که من مدارک پزشکی داشتم و جواب آن هم دو سه ماه قبل آمد که درخواست من در استیناف هم مورد قبول واقع نشده است.
رکابزن پیشین تیم ملی دوچرخه‌سواری افزود: هیچ حکم یا قراردادی برای سمت سرمربی‌گری در تیم ملی دوچرخه‌سواری نداشتم و در این میان ورزش کشور ضرر نکرده است. تنها این مسئله وسیله‌ای شد تا برخی از افراد که بیرون فدراسیون هستند، به اهداف‌شان برسند.
عسگری در پاسخ به این پرسش که فکر نمی‌کند حضور او در دوران محرومیت به عنوان سرمربی تیم ملی ممکن بود باعث شود که اتحادیه جهانی، دوچرخه‌سواری ایران را تعلیق کند، تصریح کرد: خودم شخصا دوست نداشتم که وارد کار شوم چون سیستم ورزش خیلی مشکل دارد اما به فکر جوان‌ها بودم تا بتوانم کمک‌شان کنم. خوشبختانه آنقدر هم دوست در داخل ایران داریم که آنلاین هستند و اطلاعات را به خارج از کشور انتقال می‌دهند که دیگر نیازی به دشمن نداریم. در این مدت هم من یک ریال پول نگرفتم و به فکر جیبم نبودم. تنها می‌خواستم به جوان‌ها کمک کنم. زمانی هم که استیناف درخواست من را قبول نکرد، من هم دیگر با فدراسیون همکاری نکردم.
بی شک یکی از بهترین های دوچرخه سواری ایران طی سال‌های گذشته و شاید هم بهترین آنها حسین عسگری بوده است؛ رکابزنی که بیش از ۳۰ سال متوالی در دو بخش جاده و استقامت رکاب زد و بهترین نماینده ایرانی این رشته در ادوار مختلف المپیک بود که توانست در المپیک لندن جایگاه ۵۷ را تصاحب کند. حالا وی در حالی که در اواخر دهه پنجم زندگی خود قرار دارد، نشان داده است که دود همچنان از کنده بلند می شود.