چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۰  شماره ۱۴۸۰

سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری اراک از شهروندان خواست برای زنده گیری سگ‌های ولگرد با شهرداری همکاری کنند

دلسوزی اشتباهی

شهروندان غذا دهی به سگ‌ها را در مناطق مسکونی متوقف کنند
۱۸۷ میلیون تومان طی یک سال گذشته صرف عقیم سازی سگ های بلاصاحب شد
سال گذشته ۲۱۲ میلیون تومان برای نگهداری سگ‌های بلا صاحب در اراک هزینه شده است
طی چند ماه گذشته شهرداری ۱۴۵ میلیون تومان برای به دام انداختن سگ‌های بلاصاحب هزینه کرده ولی متأسفانه غذا دهی به سگ‌ها مانع کسب نتایج بیشتر توسط
این اکیپ‌ها شده است

علی امیدی

چندی پیش تعدادی از شهروندان اراکی در پیام شهروند به روزنـامه وقـایع استان، از مسئولان خـواستار جمع آوری سگ های ولگردی شدند که در کوی صنعتی اسباب آزار و اذیت آن ها را فراهم کرده اند.
سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری اراک به این درخواست واکنش نشان داد و گفت: در خصوص اقدامات انجام شده سازمان مدیریت پسماند شهرداری اراک برای کنترل جمعیت سگ‌های بلا صاحب، دو اکیپ کاملاً فعال برای زنده گیری سگ‌های ولگرد دارد که این اکیپ‌ها به صورت شبانه با گذاشتن طعمه‌های غذایی، سگ‌ها را به دام می‌اندازند و به پناهگاه حیوانات در خارج از محدوده شهری اراک منتقل می‌کنند.
مهدی فدوی افزود: در پناهگاه سگ‌های بلا صاحب سازمان مدیریت پسماند، غذا دهی مرتب به سگ‌ها انجام می‌شود و ضمن رعایت حقوق حیوانات عقیم سازی آنها صورت می‌گیرد. سازمان مدیریت پسماند شهرداری، سال گذشته دویست و دوازده میلیون تومان برای نگهداری سگ‌های بلا صاحب هزینه کرده و البته صد و هشتاد و هفت میلیون تومان نیز طی یک سال گذشته برای عقیم سازی آنها هزینه شده است.
وی اظهار کرد: زنده گیری سگ‌های ولگرد نیازمند همکاری شهروندان است، اکیپ‌های فعال سازمان مدیریت پسماند برای زنده گیری سگ‌های ولگرد از طعمه‌های غذایی استفاده می‌کنند، بنابراین اگر سگ‌ها گرسنه نباشند، نمی‌شود آنها را به دام انداخت. طی چند ماه گذشته شهرداری ۱۴۵ میلیون تومان برای به دام انداختن سگ‌های بلا صاحب هزینه کرده ولی متأسفانه غذا دهی به سگ‌ها مانع کسب نتایج بیشتر توسط این اکیپ‌ها شده است.
فدوی بیان کرد: متأسفانه برخی از شهروندان از سر دلسوزی به صورت مرتب به سگ‌های ولگرد غذا می‌دهند که همین موضوع به عامل اصلی تجمع سگ‌ها در محدوده شهری، به دام نیفتادن و همچنین افزایش جمعیت آنها تبدیل شده است.
وی با اشاره به اینکه بنا بر توصیه‌های دینی، حفظ حقوق حیوانات واجب می‌باشد، گفت: نمی‌توان انتظار داشت که به کشتن سگ‌های ولگرد روی بیاوریم و آنها را از حق زندگی کردن محروم سازیم. بنابراین تنها راه حل موجود، زنده گیری سگ‌های بلا صاحب و عقیم سازی آنها است که اگر غذا دهی به آنها توسط برخی شهروندان متوقف شود این امر، سرعت بیشتری خواهد گرفت.
سرپرست سازمان مدیریت پسماند شهرداری اراک اظهار کرد: در خصوص تجمع سگ‌های ولگرد در برخی از مناطق خاص این شهر طی چند ماه گذشته،۴۰ قلاده سگ بلا صاحب توسط اکیپ‌های سازمان مدیریت پسماند از محله شهر صنعتی اراک جمع آوری شده و به پناهگاه حیوانات منتقل شدند. دلیل اصلی تجمع سگ‌ها در این منطقه آن است که برخی از شهروندان از سایر نقاط؛ به شهر صنعتی مراجعه کرده و اقدام به غذا دهی سگ‌ها می‌کنند و همین مسأله موجب شکایت ساکنین این منطقه شده است.
فدوی در پایان تاکید کرد: شهروندان غذا دهی به سگ‌ها را در مناطق مسکونی متوقف کنند و اگر مایل به کمک هستند، غذا یا هدایای اهدایی خود را به پناهگاه حیوانات بدهند تا با این عمل از کار خیر خود ثواب ببرند و موجب بروز ناراحتی برای سایر شهروندان نشوند.

غذا دادن به سگ و گربه‌های شهری چه آثاری دارد؟
یک کارشناس محیط‌زیست معتقد است غذا دادن به حیوانات شهری از جمله سگ و گربه و حتی پرندگان روند طبیعی زندگی آن‌ها را بهم می‌ریزد و علاوه بر به خطر انداختن زندگی‌ خود آن‌ها، برای طبیعت نیز مشکل ایجاد می‌کند.
به گزارش وقایع استان به نقل از اقتصاد آنلاین، خشایار شهرداری گفت: پرنده‌ها نسبت به سازگاری که با محیط دارند، انتخاب می‌کنند که بمانند یا بروند؛ بنابراین پرندگانی که توانستند خود را با محیط شهری سازگار کنند مانده و پرندگانی هم که به دلیل آلودگی و مشکلات دیگر نتوانستند سازگار شوند، رفته‌اند. درباره غذا دادن به پرنده‌ها هم باید بگویم که؛ خیلی از افراد به لحاظ احساسی این کار را بسیار دوست دارند؛ اما درباره عواقب آن آگاه نیستند. اگر معضلات این مسئله را بررسی کنیم، شاید بعضی‌ها بپذیرند که غذا‌رسانی به چه معنا است. وقتی ما به یک پرنده غذا‌رسانی می‌کنیم، چند مشکل به وجود می‌آید. نخست این که رژیم غذایی آن را تغییر می‌دهیم. به طور مثال اگر یک پرنده در طبیعت درصدی کربوهیدرات می‌خورد و بقیه را از حشرات تغذیه می‌کند، وقتی که ما برنج و نان به آنها می‌دهیم کربوهیدرات بدنشان بالا می‌رود، در حالی که باید از پروتئین هم استفاده کنند.
وی ادامه داد: این تغییر رژیم غذایی در دراز مدت برای پرندگان مشکل ایجاد می‌کند؛ در حالی که پرندگان نقش مهمی در دفع حشرات دارند؛ بنابراین برای طبیعت هم مشکل ایجاد می‌کنند. نکته دیگر این که وقتی ما به پرندگان غذا می‌دهیم، آنها را در یک نقطه جمع می‌کنیم و اگر یکی از آنها بیماری داشته باشد، از این طریق به بقیه پرندگان هم انتقال داده می‌شود. جمع شدن پرندگان در یک فضا شاید صحنه زیبایی باشد؛ اما به طور کلی قشنگ نیست و عمل درستی هم نیست، حتی در زیارتگاه‌ها.
خشایار شهرداری درباره تغییر اکوسیستم زندگی سگ و گربه‌های شهری نیز اظهار کرد: این که ما بگوییم شهر‌ها جای مناسبی برای سگ‌ها و گربه نیست به این دلیل که خودشان دنبال غذا نمی‌روند، کاملا اشتباه است. نمی‌توانیم بگوییم چون ما به سگ‌ها و گربه‌ها غذا می‌دهیم، خودشان به دنبال غذا نمی‌روند. مسئله اصلاً غذا‌رسانی نیست. در شهر سگ‌ها و گربه‌های بی‌سرپرست وجود دارند. سگ‌ها و گربه‌ها حیوانات خانگی هستند و از سال‌ها پیش توسط انسان‌ها اهلی شدند، دستکاری ژنتیک صورت گرفته است و این حیوانات در قبال زندگی در طبیعت ناتوان شده‌اند. این دستکاری ژنتیک سال‌ها طول کشیده است تا انسان بتواند سگ و گربه را به عنوان همراه خود داشته باشد؛ از این رو سگ و گربه از بهترین حیوان‌های خانگی در کل دنیا هستند.
وی ادامه داد: به هر حال سگ و گربه می‌توانند همراه انسان باشند، با شرایطی که انسان سازگار است، سازگار هستند و می‌توانند در همان فضا و هوایی که انسان زندگی می‌کند، زندگی کنند؛ اما به مرور به دلیل زاد و ولد، تعداد سگ‌ها و گربه‌ها در شهر‌ها زیاد شدند و اکنون در کل دنیا سگ‌ها و گربه‌های بی‌سرپرست وجود دارند. ما با غذا‌رسانی به حیوانات آواره شهر‌ها، کمک می‌کنیم که تعدادشان زیاد شود، کمک می‌کنیم که با جمع شدنشان، بیماری‌ها را انتقال بدهند. سگ‌ها و گربه‌ها هرگز در شهر زندگی خوشبختی ندارند چرا که باید از زباله‌ها تغذیه کنند و ما با غذا دادن تعداد حیوانات بیچاره و آواره در شهر‌ها را زیاد می‌کنیم؛ بنابراین افزایش جمعیت این حیوانات یکی از معضلات اصلی و بزرگ است.
این کارشناس اضافه کرد: زمانی که جمعیتشان زیاد می‌شود، وارد طبیعت می‌شوند. سگی که برای حیات وحش نیست و توسط انسان تکثیر شده است؛ وارد طبیعت می‌شود و خودش می‌خواهد شکار کند و به سراغ جونده‌ها می‌رود، جونده‌هایی که برای طبیعت بسیار ارزشمند هستند. شاید بگوییم موش شکار می‌کنند؛ اما موش‌هایی که در طبیعت هستند با موش‌های شهری بسیار متفاوت هستند و گونه‌های بسیار ارزشمندی برای طبیعت هستند؛ یعنی یک گربه اهلی حق ندارد یک موش را از طبیعت شکار کند. نکته‌ای که درباره طبیعت وجود دارد این است که با توجه به زیستگاه، شرایط غذایی و… طبیعت به یک حد نرمال و ثابتی رسیده است و زمانی که گونه دیگری در طبیعت رها می‌شود، آن شرایط نرمال را به هم می‌زند؛ بنابراین انسان نمی‌تواند حیوانی را که اهلی و تکثیر کرده است، در طبیعت رها کند که شکار کند. به طور مثال روباه در ماه تعدادی از جونده‌های حیاط وحش را شکار می‌کند؛ در این صورت با وجود این که جونده‌ها توسط روباه تغذیه شده‌اند، جمعیت نرمالی دارند؛ اما زمانی که شما دو حیوان اهلی را در آنجا رها می‌کنید، حد نرمال به هم می‌خورد و غذا برای طبیعت کم می‌شود؛ در این شرایط اکوسیستم و زنجیره غذایی به هم می‌خورد.
وی با بیان اینکه مسئله مذکور درباره سگ‌ها بسیار جدی‌تر است؛ گفت: یکی از مشکلاتی که سگ‌ها به وجود می‌آورند، علاوه بر این که حیوانات حیات وحش را شکار می‌کنند، بیماری هم به طبیعت وارد می‌کند،در گربه‌ها بیماری‌هایی مثل بیماری‌های پوستی و قارچی. این که حیوان حیات وحش بیماری‌های حیوان اهلی را بگیرند، اتفاق بسیار بدی است چرا که حیات وحش را بیمار می‌کنند. در مورد سگ‌ها مشکل جدی دیگری هم وجود دارد که با گرگ‌ها جفت‌گیری می‌کنند و طوله‌ای که از این‌ها متولد می‌شود خودش یک معضل بزرگ است. حتما دیده یا شنیده‌ایم که گرگ به روستا زده است و بچه‌ای را مصدوم کرده است، بر اساس تحقیقاتی که در کشور و کل دنیا انجام شده است، بسیاری از این موارد همین سگ/گرگ‌ها هستند، چون این‌ها از انسان نمی‌ترسند و خلق و خوی وحشی‌گری هم دارند.
خشایار شهرداری اضافه کرد: همین سگی که برای ما بسیار دوست‌داشتنی است و دم تکان می‌دهد، زمانی که وارد طبیعت می‌شود به یک حیوان درنده تبدیل می‌شود. سگ‌ها گوره خر ایرانی را که یک گونه بسیار ارزشمند است هم شکار می‌کند. من خودم شاهد بوده‌ام که سگ آهو را هم شکار کرده است.هر چه بیشتر به آن‌ها غذا‌رسانی کنیم، تعدادشان را بیشتر می‌کنیم و این راه حلی نیست که در هیچ جای دنیا به نتیجه ایده‌آلی رسیده باشد. احساسی برخورد کردن همیشه کار را خراب می‌کند. یوزپلنگ که اکنون به شدت در خطر انقراض است به راحتی توسط سگ‌ها دریده و توله‌های آن به راحتی کشته و خورده می‌شوند. بسیاری از مردم می‌گویند همان طور که یوزپلنگ حق شکار دارد، سگ هم حق شکار دارد. اصلاً این گونه نیست، ما نمی‌توانیم بگوییم حیوانی که ما آن را می‌سازیم و تعدادش را زیاد می‌کنیم، حق دارد از طبیعتی که بدون دخالت انسان خودش روند درستی را طی می‌کند، استفاده کند و آن را به هم بزند.
این کارشناس محیط‌زیست با بیان اینکه گفته‌های من نظر شخصی نیست و علمی و در همه جای دنیا ثابت شده است، گفت:مشکل اصلی ما این است که با نظرات شخصی هر کاری دلشان خواسته انجام داده‌اند و چنین مشکلاتی به وجود آمده است. چرا در آمریکا سگ ولگرد وجود ندارد؟ به این دلیل که در دوره‌ای آنها را جمع و نگهداری کرده و عقیم‌سازی انجام داده‌اند. در کشور ما هم گاهی به درست یا غلط عقیم‌سازی هم انجام می‌دهند. بعضی هم از سر دلسوزی از تعدادی سگ نگهداری می‌کنند، اما باقی سگ‌ها چه می‌شوند؟ در کشور‌های دیگر، آن‌ها را جمع می‌کنند، برایشان سرپرست پیدا می‌کنند و دوباره جا برای سگ‌های دیگر باز می‌کنند، در این صورت با گذشت دو دهه ما دیگر سگ یا گربه ولگرد نخواهیم داشت. حتی در بعضی از کشور‌ها تعدادی از سگ‌ها را با روش‌های درست حذف می‌کنند و شانس را به حیوان‌های سالم‌تر می‌دهند که سرپرست پیدا کنند؛ بنابراین غذا دادن کمک نیست. ابتدا باید برای حیوان سرپرست پیدا کنید، آن را عقیم کنید، در این صورت است که غذا دادن یک کمک است.