شنبه ۱۱ مرداد ۱۳۹۹   شماره ۱۳۰۱

در آرزوی تنفس دوباره

باشگاه داران و مربیان ورزشی می گویند اگر در موج دوم کرونا باشگاه ها دوباره تعطیل شوند دیگر نمی توانیم قد راست کنیم و همه باید باشگاه ها را جمع کرده و تجهیزات را به نازلترین قیمت فروخته تا بتوانیم بخشی از بدهی ها را تامین کنیم

یاسر هویدی

کرونا همچنان بی رحمانه تازیانه اش را بر پیکر مردم و کشور وارد می کند، رحم و مروتی نمی شناسد و همچنان پر قدرت مانند روز اولی که سر و کله اش پیدا شد قربانی می گیرد، هفتمین ماه است که این ویروس شوم بر سر مردم سایه افکنده است و هیچ امیدی نیست که بتوان پیش بینی کرد تا چه روزی می خواهد هموطنانمان را به کام مرگ بکشد. همه چیز در مملکت تحت شعاع این بیماری است و صنایع و خدمات در بخش های گوناگون متحمل ضررهای بی سابقه ای شده اند.
در اسفندماه مطلبی را در خصوص تاثیر کرونا برپیکر ورزش نوشتیم، ولی آن روز خیلی امیدوار بودیم که طبق شنیده ها با فرارسیدن فصل تابستان از شر این بیماری رها شویم، حالا تابستان در اوج خود قرار دارد و البته کرونا نیز در اوجش. در مطلب امروز سرویس ورزشی وقایع استان به بررسی آنچه در دوران شوم کرونا بر ورزش گذشته است خواهیم پرداخت هرچند این مقوله ساعت ها بحث و تبادل نظر نیاز دارد ولی امیدواریم تا حدودی بتوانیم یک نمای روشن از وضعیت ورزش کرونا زده ارائه دهیم.
طبق آمارهای ارائه شده، ورزش در کشور ۳ % اشتغال و ۲% تولید ناخالص ملی را ایجاد می نماید. ورزش مقوله ای است که هیچگاه به هر دلیلی نمی توان آنرا حذف نمود چه در زمینه قهرمانی و چه در زمینه همگانی. ورزش یک اکوسیستم و نظام یکپارچه از زنجیره تولید است که تمام رشته ها و علوم از مسیر ورزش می توانند اشتغال ایجاد کنند.اگر به ورزش بعنوان یک صنعت نگاه شود می بینیم که صنعتی جامع است؛ بستر ورزش بستری بزرگ است که تعطیل شدنی نیست. حرکات ورزشی، فعالیت های بدنی و ماهیت بدنی ورزش در صنعت ورزش مطرح است که منابع انسانی و فیزیکی که در ورزش ایجـاد می شود می تواند باعث ایجاد اشتغال و تولید شود که می تواند بر اقتصاد یک کشور تاثیر گذار باشد. تعطیلی ورزش یعنی تعطیلی ۳ درصد اشتغال و ۲رصد تولید ناخالص ملی کشور که در بودجه کشور تاثیر گذار است. دنیا امروز با موضوعی روبرو شده است که تمام صنایع را درگیر کرده است. توقف خدمات موجب توقف تولید شده است.
همه دغدغه ورزش در بخش خدمات است و کمتر به بخش تولید توجه شده است و هیچ صنعتی به اندازه ورزش تحت تاثیر چندجانبه قرار نگرفته است. کسب و کار ورزشی شبکه ای است که مشـاغل دنیا را تعریف می کند و حداقل ۶۰ رشته را دربرمی گیرد که بخش عمده ای از جمعیت در این بخش فعالند و بیش از نیم میلیون فرد در جامعه در کسب و کارهای ورزشی در بخش های مختلف فعالیت دارند.
در تعطیلات کرونایی فروردین که با تعطیلی بی سابقه باشگاه های خصوصی و دولتی و تمامی فعالیت های ورزشی همراه بود رقم برآورد شده از ضرری که گریبانگیر اقتصاد متاثر از ورزش گردید چیزی در حدود ۲۱۰۰ میلیارد تومان بود.
دولت برای پوشش بخش کوچکی از خسارت های بخش خصوصی ورزش تمهیداتی را اندیشید که تا ۵ مرداد همه باشگاه های مجوز دار اداره ورزش، می توانستند برای دریافت تسهیلات در سایت ثبت نام کنند.برای باشگاه هایی که کارکنان آنها بیمه تامین اجتماعی هستند تا ۱۶ میلیون تسهیلات و در باشگاه هایی که بیمه نیستند تا سقف ۸ میلیون تسهیلات درنظر گرفته شده است. ولی این تمام ماجرا نیست این رقم ها حتی ۱% از ضررهایی که باشگاه های خصوصی ورزشی متحمل شده اند را پوشش نمی دهد، به زعم نگارنده دولت در وضعیتی که خود در بی سابقه ترین شرایط بد اقتصادی قرار گرفته است این طرح ها را فقط به این منظور ارائه می دهد که این دیدگاه را بوجود آورد که ما درصدد جبران مافات هستیم ولی جالب است بدانید پرداخت همین رقم های ناچیز هم چنان بروکراسی دست و پا گیری دارد که خیلی از باشگاه داران عطایش را به لقایش بخشیدند.
پــای صحبت باشگاه داران و مربیان ورزشی کــه می نشینیم خون گریه می کنند و جالب است نگرانی آنها بیشتر برای تعطیلی دوباره باشگاه هاست که می گویند اگر در موج دوم باشگاه ها دوباره تعطیل شوند دیگر نمی توانیم قد راست کرده و همه باید باشگاه ها را جمع کنیم و تجهیزات را به نازلترین قیمت فروخته تا بتوانیم بخشی از بدهی ها را تامین کنیم.
بخش خصوصی در ورزش خطرات کرونا را درک کرده و جامعه ورزش سهم خود را در این مدت به خوبی ادا کرده است. در هشت هزار باشگاه و نیم میلیون نفر افرادی که در این صنعت هستند فاصله گذاری اجتماعی و رعایت پروتکل های اجتماهی را مدنظر قرار دادند.
آمار نشان داد باشگاه های ورزشی اثر جدی در شیوع کرونا نداشتند و با تعطیلی باشگاه ها از شر این ویروس رها نخواهیم شد. فعالین در بخش ورزشی اگر بدانند اگر با تعطیلی باشگاه ها سهمی در کاهش بیماری و ویروس کرونا دارند حتما در این امر کوتاهی نخواهند کرد و بیشترین تلاش را در این زمینه انجام خواهند داد.
در حال حاضر بخش ورزشی زیر بار فشارهای مبهم این بیماری قرار دارد، این مجموعه های ورزشی گرفتار در آینده نیز بی تاثیر از این ویروس نخواهد بود و نمایی از آینده روشن ندارند. ۳۲ هزار باشگاهی که بدون سرمایه گذاری دولتی و با حمایت مردم و بخش خصوصی فعالیت دارند باید مورد توجه قرار گیرند. با توجه به تعطیلی ۵ ماهه هنوز سازمان تامین اجتماعی نسبت به پرداخت حقوق افراد شاغل در باشگاه های ورزشی اقدام نکرده است. وزارت ورزش و اداره کل تربیت بدنی تمام تلاش خود را برای این کار انجام داده است اما ۸۰ درصد باشگاه ها در بخش خصوصی اجاره می دهند بنابرانی نیاز به حمایت همه جانبه دولت دارند.
این تنها شمای کوچکی بود که بر ورزش کرونا زده ما گذشته است، در شرایط سخت اقتصادی کشور بعید است راهی روشن برای تنفسی دوباره باشگاه های ورزشی باز شود و تنها امیدواری ورزشی ها این است که با رعایت پروتکل های بهداشت از تعطیلی مجدد باشگاه ها خودداری شود که اگر این اتفاق رخ دهد شاهد مرگ دسته جمعی باشگاه های خصوصی خواهیم بود.