یکشنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۰  شماره ۱۵۱۳

درباره کشمیر و فرهنگ آن بیشتر بدانیم

سفر به ونیز شرق

گزارش ارسالی یکی از مخاطبان روزنامه وقایع استان در کشمیر هند

اوین علی

ایالت جمو و کشمیر از زمان استقلال هند همیشه یک سرزمین مورد مناقشه بوده است. جمو و کشمیر که آن را « ونیز شرق»می نامند، از زمان تقسیم در سال ۱۹۴۸ به شدت مورد مناقشه هند و پاکستان بوده است. چین نیز که از شمال و شرق با این منطقه همسایه است در این درگیری ها شرکت داشته است. بخش هندی کشمیر «جمو و کشمیر» نام دارد و پایتخت آن در «سرینگر» است. منطقه تحت کنترل پاکستان «آزاد کشمیر» نام دارد و پایتخت آن «مظفرآباد» است. اگرچه برخی اوقات این ایالت به دلیل مقررات منع رفت و آمد تعطیل است اما گردشگران همچنان برای لذت بردن از زیبایی های طبیعی و آب و هوای مطبوع به این مکان هجوم می آورند.

فرهنگ و سنت کشمیر
جمو کشمیر ترکیبی متنوع از فرهنگ‌های مختلف است. مردم از آیین‌های مذهبی و اجتماعی مختلف مسلمانان، هندو، سیک‌ها و بودایی‌ها فرهنگ ترکیبی از ایالت را ایجاد کرده‌اند که کشمیریات نامیده می‌شود. سنت های عروسی کشمیری مملو از مراسم شاد و سنتی است. همچنین بر تطابق پیشینه، وضعیت و شهرت خانواده مسابقه احتمالی تأکید شده است.
لباس‌های جامو و کشمیر به دلیل گلدوزی و طرح‌های پیچیده خود که نشان‌دهنده غنای فرهنگ و چشم‌انداز منطقه است، به خوبی شناخته شده‌اند. فرم لباس برای مقابله با آب و هوای سرد منطقه طراحی شده است. بیشتر لباس ها از پشم، ابریشم با گلدوزی های پیچیده و پنبه ساخته شده اند. «فرن» که یک لباس برجسته برای زنان کشمیری است، معمولاً زری، گلدوزی روی سجاف، دور جیب و بیشتر در ناحیه یقه دارد. خانم ها کت و شلوار را ترجیح می دهند و بورگا در تابستان و فرن در پاییز ترجیح داده می شود.

جاذبه گردشگری معروف
جمو و کشمیر دارای چندین دره مانند دره کشمیر، دره چناب، دره سند و دره لیدر است. برخی از جاذبه های توریستی مهم جمــو و کشمیر عبارتند از: ســــرینگر، باغ های مغول، گلمارگ، پاهالگام، پاتنیتوپ و جمو. دره کشمیر یکی از برترین مقاصد گردشگری هند است. گولمرگ، یکی از محبوب ترین مقاصد پیست اسکی در هند، همچنین خانه مرتفع ترین زمین گلف سبز جهان است. گردشگری این منطقه در طول سی سال گذشته آسیب های زیادی دیده است و هنوز هم در آشفتگی است. افراد مرتبط با گردشگری و سایر مشاغل خصوصی با چالش‌های بالقوه مواجه هستند و به دلیل وضعیت بی‌سابقه در قلمرو همیشه متحمل خسارات زیادی می‌شوند. جمو و کشمیر همچنین به خاطر زیبایی های منظره، باغ های گل، مزارع سیب و غیره معروف است. این شهر به دلیل صنایع دستی منحصربه فرد و شال های کشمیری معروف، گردشگران را به خود جذب می کند. دال دریاچه ای در سرینگر، پایتخت تابستانی جامو و کشمیر، هند است. این مکان جدایی ناپذیر از گردشگری و تفریح در کشمیر است و «دریاچه گل» نامیده می شود. این دریاچه همچنین منبع مهمی برای عملیات تجاری در ماهیگیری و برداشت گیاهان آبی است.

اماکن مذهبی کشمیر
درگاه «حضرتبل» یا درگاه شریف مسجد معروفی است که در بین مسلمانان از احترام بالایی برخوردار است. بر اساس باورهای محلی، موی مقدس، موی مقدس ریش حضرت محمد (ص) در آن قرار دارد. این مسجد که با نام های مختلفی مانند عصار شریف نیز شناخته می شود، مظهر عشق و ارادت مسلمانان به پیامبر است.
مسجد جامیه مسجدی در سرینگر، جمو و کشمیر، هند است. در «نوهاتا» در وسط شهر قدیمی واقع شده است و به عنوان یکی از مهم ترین مساجد کشمیر در نظر گرفته می شود. مسجد در مرکز شهر واقع شده است که همچنان یک منطقه مرکزی برای زندگی مذهبی-سیاسی در سرینگر است. این شهر که هر جمعه توسط مسلمانان جمع می شود، یکی از جاذبه های گردشگری سرینگر است. دستغیر صاحب زیارتگاهی با قدمت ۲۰۰ سال است که در خنیار، منطقه سرینگر واقع شده است. در این زیارتگاه قرآن قدیم نوشته علی بن ابیطالب (ع) و یادگاری که در محلی به آن مویه پـاک می گویند، تار موی عبدالقادر گیلانی است. این بنا در سال ۱۸۰۶ ساخته شد و در سال ۱۸۷۷ توسط خواجه سناالله شال گسترش یافت.

غذاهای کشمیری
کشمیر غذاهای واقعاً لذیذی دارد. بخشی ا ز این غذاها گیاهی و بخشی نیز غیر گیاهی است. برخی از غذاهای غیر گیاهی عبارتند از: کباب کشمیری، پاساندا، سیون آلو، یخنی و متی کیما. اما گیاهخواران نیازی به نگرانی ندارند زیرا غذاهای بی شماری مانند راجمه، شری پولائو، لادیار تسامان و نادر یخاین برای آنها در دسترس است. این غذاهای خوش طعم با استفاده از سبزیجات تازه و پنیر تهیه می شود تا خوشمزه تر شود. کشمیر یک مقصد شگفت انگیز برای هر کسی که عاشق دسر است، خواهد بود. حتماً باید غذاهای لذیذی مانند پهرنی کشمیری و بسیاری موارد دیگر را امتحان کنید که واقعاً روز شما را می سازد.
کشمیری ها به مهمان نوازی شهرت دارند و با چای داغ و کاهوا از مهمانان خود پذیرایی می کنند. یکی دیگر از غذاهایی که غذای اصلی خانواده کشمیری است، پولو مخصوص است. علاوه بر این هاک یا کرم از غذاهایی است که در منطقه مورد علاقه است و مخصوصاً در عصرهای سرد زمستان برای تامین گرما تهیه می شود.

هاریسا – لذیذ زمستانی کشمیر
یکی از صبحانه های مورد علاقه زمستانی کشمیر، هریسا داغ داغ است! مردم با این غذای لذیذ سنتی به استقبال زمستان می روند. به طور کلی در صبحانه برای اطمینان از گرمای بدن در طول روز سرد مصرف می شود و به طور گهگاهی و نه روزانه آنطور که برخی تصور می کنند مصرف می شود، نه اینکه ما دوست نداشته باشیم روزانه آن را بخوریم، هریسا یک تهیه گوشت گوسفندی است که با پیاز و قیچی مزه دار شده است. کره یا فقط روغن نباتی.گوشت گوسفند پخته می شود، استخوان آن جدا می شود و سپس به آرامی هم می زنیم تا به شکل خمیری صاف دربیاید. هم زدن آهسته اصل این ظرف آب دهی است و تا به امروز به صورت دستی انجــــام می شود. هریسا به صورت گرم همراه با نان تخت یا نان، با حلقه های پیاز پخته شده و در صورت تمایل کباب سرو می شود.

مشاغل کشمیر
مردم جمو و کشمیر بیشتر به کشاورزی مشغول هستند. جمو و کشمیر همچنین بزرگترین تولیدکنندگان میوه در این کشور هستند، زیرا خاک آن بسیار حاصلخیز و سازگار با رشد میوه هایی مانند سیب، زردآلو، گیلاس و آجیل، بادام و گردو است. دره کشمیر تنها محل تولید زعفران در کشور است. بیشتر کشاورزان هم در بخش کشاورزی و هم در درآمدهای تکمیلی مشارکت دارند. بسیاری از مردم در بخش گردشگری شرکت می کنند زیرا مکان های گردشگری خیره کننده زیادی وجود دارد.

هنر و صنایع دستی کشمیر
کشمیر مرکز برجسته ای برای هنرها و صنایع دستی مسحورکننده است. کشمیر عملاً هم قیمت با شال های پشمینه است که به دلیل بافت و کیفیت شگفت انگیز خود شناخته شده اند. آنها به خصوص به دلیل نرمی و گرمی که ارائه می دهند مشهور هستند. این شال ها علاوه بر این نمادی از سلطنت هستند. یکی دیگر از هنرهای برجسته کشمیر، قالیچه های دستباف و همچنین فرش های پشمی است که دارای نقش و نگارهای گلدار هستند. علاوه بر این، برخی از صنایع دستی دوست داشتنی کشمیر شامل کاغذ ماشه، حصیری، مبلمان حکاکی شده از گردو و ظروف نقره است. دولت کشمیر همچنین روی هنرها و صنایع دستی این مکان سرمایه گذاری کرده است، زیرا آنها به عنوان یک جاذبه توریستی بزرگ عمل می کنند. اگر کسی به کشمیر سفر کرد، باید صنایع دستی پیچیده را به عنوان سوغات بخرد.

بازی های سنتی که کشمیر از آن لذت می برد
از خانه های گلی گرفته تا خانه های بتنی، کشمیر قطعاً با گذشت زمان به ویژه با توجه به سبک زندگی تکامل یافته است. پیش از این، کشمیر را می توانست با بچه های متواضعی که در خیابان های سرینگار بـازی می کنند، به تصویر بکشد. در طول سال ها، کشمیر به شدت به نفع خود پیشرفت کرده است، بنابراین درها را به روی بازی ها و سرگرمی های جدید باز کرده است. با این وجود، بازی های سنتی که قبلاً انجام می شد هنوز هم کشمیری ها را با غیرت بینظیری رها می کند و هنوز هم به طور گسترده انجام می شود.
هاپسکاچ: هاپسکاچ که با نام«سز لونگ» نیز شناخته می شود یکی از بازی های سنتی است که توسط مردان و زنان انجام می شود. این بازی شامل ساخت یک جعبه مستطیل شکل بزرگ روی زمین است که شش جعبه کوچکتر به نام های اول، دوم، سوم، جانات، سمندر و جنوم دارد. یک جعبه نسبتاً کوچکتر در سمت بالایی جعبه مستطیلی بزرگ به نام ملکه یا دولج یا باتا کشیده شده است.
گرام: گرام که سنتولی نیز نامیده می شود، بیشتر توسط پسران یا مردان بازی می شود. در این بازی بازیکنان دو تیم مختلف را تشکیل می دهند. تنها کاری که آنها انجام می دهند جمع آوری هفت قطعه کوچک گلدان یا سنگ سفالی شکسته است که می توانند روی یکدیگر انباشته شوند و یک برج کوچک را تشکیل دهند. سپس این توده توسط یکی از بازیکنان تیم مورد هدف قرار می گیرد. این بازیکن باید در سه تلاش با توپ به شمع ضربه بزند. پس از ضربه زدن به شمع، بازیکن فرار می کند و سعی می کند دوباره شمع را کامپایل کند.
حقیقت جالب: بچه ها در سال های اولیه راه های جدیدی برای سرگرم کردن خود در کشمیر پیدا کردند. توپ داجی که شبیه توپ فوتبال است با این تفاوت که توپ مورد استفاده از قالی هایی تشکیل شده است که با توپ فوتبال جایگزین شده است. این بازی معمولا توسط پسران در چمنزارهای باز انجام می شود.