یکشنبه ۵ بهمن ۱۳۹۹ شماره ۱۳۷۵
خللی بر بودجه ریزی کشور
بیشترین و اصلی ترین مشکل ساختار بودجه در بخش هزینه است که بخش اعظمی از هزینهها را شرکتهای دولتی به خود اختصاص می دهند
مهـدی مسعودی آشتیانی
دکتری علوم سیاسی
یادم هست در مطالعه کتاب جامعه شناسی نخبه کشی مطلبی خواندم که بیان میکرد از زمان محمدشاه تاکنون کسری بودجه یکی از چالشهای کشور بوده و به این معنی است که کشور مولد نیست و نمی تواند خرج روزانه خود را تامین کند. در ایران بر خلاف کشورهای صنعتی دنیا، برخی کارمندان دولت ساعاتی را در اداره بیهوده گذرانند و حقوق میگیرند که در این صورت بیشترین بودجه صرف حقوق دادن به انسانهای بی مصرف میشود.
امیرکبیر نیز مانند قائم مقام فراهانی حقوق خیلیها را قطع و دشمنان زیادی برای خود ایجاد کرد، کشور از ۵۰ سال گذشته یعنی از دوران هویدا یک ساختار بودجه ریزی دارد و آن چیزی نیست جز تعداد روز سال ضرب در مقدار فروش نفت، ضرب در قیمت نفت، ضرب در قیمت دلار که میشود کل درآمد بودجه کشور، حال سوال این است چرا مجلس گزارش دیوان محاسبات درخصوص شرکتهای دولتی را در صحن قرائت نمیکند.
بیشترین و اصلی ترین مشکل ساختار بودجه در بخش هزینه است که بخش اعظمی از هزینهها را شرکتهای دولتی به خود اختصاص می دهند که برای رسیدن به منویات مقام معظم رهبری در اصلاح ساختار بودجه بهتر است به سراغ مصرف کنندگان اصلی بودجه در کشور برویم، به عنوان مثال در دولت احمدی نژاد با بحث دلار ۱۲۲۶ تومانی دلار به کانال ۳۰۰۰ تومان رسید و بار دیگر در دولت روحانی دلار ۴۲۰۰ تومانی تا سقف ۳۰ هزار تومان رسید.
با توجه به شرایط کنونی کشور باید این سوال را از نمایندگان مجلس پرسید که چرا یک اشتباه دیگر را عملیاتی میکند، دلار حدود ۱۷ هزار تومان شاید یک تیر خلاصی بوده و افزایش تورم وحشتناکی را در پی داشه باشد.
به دوستان مجلسی توصیه میکنم به سراغ بخش هزینههای بودجه به ویژه شـــرکتهای دولتی زیان ده بروند که بودجه خوار هستند و خروجی ندارند.